# 257 Beethoven is vader geworden
'Papa, papa,’ roept de jongste, Emily, haar vader George wakker.
George kijkt ontstelt zijn zitkamer rond. Of er een orkaan doorheen gewaaid is, zo staan de spullen erbij.
De bel gaat, Ryce, de oudstse dochter van huize Newton, spurt naar beneden om de voordeur open te doen. Daar is Taylor, hij komt haar halen voor het concert vanavond. Ryce gaat nog snel even haar sweater halen boven.
George komt met Alice, zijn vrouw, de hal in en vraagt met strenge blik aan Taylor of hij toch niet met zijn motor is. Nee, gelukkig niet, met de auto van zijn vader. George vertrouwt het niet zo om zijn dochter mee te geven met deze jongeman, maar Alice babbelt er luchtig tussendoor.
Ryce is inmiddels weer beneden en ze willen net vertrekken als er op de voordeur geklopt wordt. Floyd komt binnen met Missy, de moeder van onze puppy’s.
Wat ziet ze er weer schitterend uit met haar roze strik om haar halsband. Ik fluister in haar oor: ‘Het is tijd om samen te zijn met onze kinderen.’
Een liefdevolle blik ontvang ik van mijn stoere partner.
George roept de puppy’s, geen reactie. Emily doet ook een poging, nog geen gehoor.
Dan zal ik maar eens: ‘Wroef.’
Dan horen we iets in beweging komen, George houdt een schommelend schilderij angstvallig vast. Daar komen onze kinderen de trap af denderen, als een typhoon waar iedereen blij van wordt. Zelfs George is helemaal ‘om’.
Hoe kan het ook anders, mijn SuperMissy en onze lieve welpjes.
Mijn lievelingsfragment onder de loep:
‘Puppy’s,’ roept onze baas onderaan de trap. Geen gehoor. ‘Puppy’s,’ probeert kleine Emily, weer niets en niemendal.
Nou zeg, jullie moeder is hier, kom op zeg: ‘Wroef,’ bas ik erna.
Een aanzwellend geluid bereikt onze oren, het huis staat te trillen, schilderijen, klokken moeten de baas en bazin vasthouden, anders vallen ze door de aardbeving in wording van de muur. En als horen en zien ons vergaat, komt ons twaalftal om de hoek van de trap zeilen. Sprekend hun knappe moeder!
Een oceaan van glanzende vachten, wapperende wangen en oren, galopperende poten waaiert de trap af naar de meest gelukkigste mensen èn hun trotse ouders op deze aarde!
De link voor de liefhebbers:
Lid sinds
8 jaar 9 maandenRol
Ja Beethoven. Heerlijke
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Fief schreef: Ja Beethoven.
Lid sinds
8 jaar 9 maandenRol
Ah Marie, het kon ook niet
Lid sinds
13 jaar 9 maandenRol
schreef Ah Marie, het kon ook
Lid sinds
8 jaar 9 maandenRol
(Schrijven online mist nog
Lid sinds
10 jaar 11 maandenRol
Hoi Mw.Marie, Leuk
Lid sinds
7 jaar 1 maandRol
Dag mw.Marie, Inderdaad je
Lid sinds
16 jaar 6 maandenRol
Je hebt een hele fijne sfeer
Lid sinds
6 jaar 10 maandenRol
Nele, Anke, Marijcke en
Lid sinds
8 jaar 9 maandenRol