Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#239 In therapie

27 maart 2019 - 22:51
Dokter Atman deed zelf open. Hij zag er zelfs uit als een psycholoog. Hij was een jaar of zestig, met een baard en borstelige wenkbrauwen boven een bril met dik zwart montuur. ‘Goedemorgen,’ zei hij. Het klonk als een vraag. ‘Goedemorgen,’ zei ik, ‘ik ben Tilma. Ik heb een afspraak?’ ’Natuurlijk,’ zei Atman en gebaarde me naar binnen. Er hing een eigenaardige geur in de spreekkamer. Een mix van boenwas en leer en nog iets anders dat ik niet direct kon plaatsen. ’Spiritus,’ zei Atman. ‘Ik heb vanmiddag de ruiten gewassen. Spiritus. Dat is wat je ruikt.’ Ik knikte naar hem. Hij keek me aan. ‘Waarom ben je hier, Tilma?’ De vraag verraste me. Hadden we dit niet aan de telefoon al besproken? Het irriteerde me bovendien dat hij me bij mijn naam noemde. ‘Ik hoop dat je het goed vindt dat ik je tutoyeer. Ik denk dat we meer vooruitgang boeken als we zo min mogelijk afstand tot elkaar bewaren. Open kaart spelen en zo. Ik weet wat je aan de telefoon gezegd hebt over woedeaanvallen en de verlammende angst en de ontwrichte band met je vader. Maar waaróm ben je hier? Wat heeft je doen bewegen een psycholoog te bezoeken?’ ‘Om hulp te krijgen?’ ‘Vraag je dat of zeg je dat?’ Ik keek hem aan. Als ik een psycholoog had moeten verzinnen, had ik hem verzonnen. Met zijn wenkbrauwen, zijn spreekkamer, zijn quasi-psychologische vragen. ‘Ik begrijp dat je dat een flauwe psychologenvraag vindt, Tilma, maar het is zinvol om te bepalen wat je commitment is. Hoe graag wil je aan je problemen werken? Vind je eigenlijk wel dat je een probleem hebt?’ ‘Ik ben hier toch.’ ‘Ja. Maar dat is omdat je vriendin je ertoe gedwongen heeft.’ ‘Mijn vriendin? Ik... Hoe weet je dat?’ ‘Ik ben psycholoog, Tilma.’ ‘Ze heeft me niet gedwóngen. Ze heeft het voorgesteld, gezegd dat ik eens met iemand moest gaan praten. Dat ze soms bang van me was. Maar ze heeft me niet gedwongen.’ ‘Als ze niets had gezegd, was je dan ook hierheen gekomen?’ ‘Hier? Of ergens?’ ‘Hier. Ergens. Luister Tilma, als je vriendin zegt dat je moet gaan praten, is er wel iets aan de hand. Iedereen is wel eens boos en iedereen weet het wel eens allemaal even niet meer. En iedereen heeft een gecompliceerde band met zijn vader. In die zin ben je niets bijzonders. Maar jij maakt je vriendin bang. En dat is háár probleem. Daar moet zij mee omgaan. Waarom ben jíj hier?’

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 maart 2019 - 16:47
Tilma, mooi stuk, je voelt onderhuids de tegenzin van Tilma bij dit consult, die de dokter weer goed verwoord. Ik wens je veel succes bij deze dokter annex psycholoog. Kleinigheidje: Je eerste zin start met: Dr Atman (mooi gevonden deze naam :D ) Als deze arts gepromoveerd is kan het, danwel met Dr. Als je een dokter in zijn algemeenheid bedoelt dan schrijf je Dokter aan het begin van je zin. Althans zo heb ik het geleerd. Graag gelezen en fijne avond strakjes.

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 maart 2019 - 18:27
Tilma, Geestig stukje. Heel psychologisch om de werkelijkheid steeds weer anders neer te zetten. Die arme Tilma kon daarna vast zijn eigen huis niet meer terugvinden. Hoezo naar huis, waarom denk je dat je naar huis wilt, is je huis ook je thuis of zeggen anderen dat? details: "ook" in "het irriteerde me ook. Wat irriteerde je dan nog meer? En: "dat moet gaan"> daar moet nog "je" tussen. Met plezier gelezen!

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
28 maart 2019 - 21:18
Dank voor de reacties, gewaardeerde lezers. Ik heb hier en daar jullie scherpe opmerkingen toegepast.

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 maart 2019 - 13:41
Tilma, … je voelde je niet lekker bij de psycholoog. Argwanend tot- en- met. Leuk volgehouden. Ik heb echt zitten grinniken en zag je knipoog.

Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
31 maart 2019 - 8:55
Tilma, dit pittige gesprek leest als een trein. Of de therapie ook zo soepel zal verlopen, vraag ik me echter af. Die borstelige wenkbrauwen en die spiritus; ik zou rennen als ik Tilma was :)

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
31 maart 2019 - 11:41
Dit is een psycholoog die niet voor het 'makkelijke' geld gaat. Mooi hoe hij gelijk aan het begin in zijn cliënt de juiste inzichten naar boven probeert te halen. Het verschil dat een behandeling succesvol kan maken. Knap geschreven. Tussen de regels door haal ik er veel uit. Daar hou ik van. gr. Nynke

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 april 2019 - 17:42
Goed verhaal, waar denk ik meer achter zit dan men na een eerste lezing zou denken! [quote: Tilma]Hij zag er zelfs uit als een psycholoog.[/quote] Is er een rolmodel 'psycholoog'? [quote: Tilma]gebaarde me naar binnen[/quote] Iemand naar binnen gebaren wordt lastig. Iemand naar binnen trekken, schoppen of gebaren dat iemand binnen mag komen, dat kan allemaal wel. [quote: Tilma]en nog iets.[/quote] Aan 'iets' heeft de lezer niet. Dan kan het beter helemaal weggelaten worden, of gespecificeerd. De opmerking van de psycholoog dat het spiritus is, komt wat uit de lucht vallen: 'en nog iets, wat ik niet thuis kon brengen. Ik keek dokter Atman met opgetrokken neus aan.' 'Spritus,' enz... [quote: Tilma]Ik weet wat je aan de telefoon gezegd hebt over woedeaanvallen en de verlammende angst en de ontwrichte band met je vader.[/quote] En, en, en. Dit is een opsomming, dan kun je de eerste 'en' beter door een komma vervangen. '... over woedeaanvallen, de verlammende angst en de ontwrichte band met je vader.' [quote: Tilma]‘Ik begrijp dat je dat een flauwe psychologenvraag vindt, Tilma.[/quote] Ik vind het enorm knap van die psycholoog dat hij altijd de gedachten van de 'ik' beantwoordt zonder dat daar enige aanleiding voor is. Als de dokter stiekem geen dokter is, maar het innerlijk van de 'ik' die hem tegenspreekt, kun je dat er wat dikker op leggen, anders komt het vreemd over. Graag gelezen!