Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#231 Maanziek

In het kader van de week van de poëzie, moest hier gewoon een gedicht van komen. :) Maanziek Haar verlangen was nog nooit zo groot Ze zwelt op en zilvert door de nacht Balanceert op kale takken, druipt langs zwarte stammen Sijpelt binnen in je dromen Ze wil haar sterren verruilen voor het groen en blauw Ze is nu zo dichtbij Kijk, haar schaduw tekent UFO's op het bevroren land Ze reikt en reikt, maar in de onvermijdelijke dageraad is alleen zij de vreemdeling En ze verbleekt, beseft dat ze weer verloren heeft als de dag haar uit de hemel veegt  

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi. :) :thumbsup:

Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
En ze verbleekt, beseft dat ze weer verloren heeft als de dag haar uit de hemel veegt  
Wauw! Ik ben eigenlijk helemaal niet van de poëzie, maar kan niet ontkennen dat dit echt heel mooi geschreven is. :nod:

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Chantal doe mij hier maar veel meer van. zilvert door de nacht, Zo prachtig, ga ik graag mijn weekend mee in. :thumbsup: Mooi ritme, zo evenwichtig, heel knap gedaan Fijne avond.

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Heel mooi Chantal! Ik zie de maan in je woorden, mooi hoe ze door de nacht zilvert. Een suggestie, zelf ben ik niet zo van teveel bijvoeglijke naamwoorden; kijk eens wat er gebeurt als je deze zoveel mogelijk weg haalt. Het zijn er maar weinig! Dus in dit stuk bijvoorbeeld: Haar verlangen was nog nooit zo groot Ze zwelt op en zilvert door de nacht Balanceert op takken, druipt langs stammen Sijpelt binnen in je dromen

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ha Chantal, Dit is genieten. Daarvoor wil ik graag maanziek worden. Ik ga mee met schrijfcoach Lizette. Ook al omdat je steeds kort en krachtig begint. Dat geeft een heel mooi ritme aan. Bijvoorbeeld: Haar verlangen is groot. Ook vind ik de tegenwoordige tijd mooier, omdat je zo ook verder gaat. Dan vind ik ook gelijk de tweede zin heel imposant: Ze zwelt op. Een heerlijk begin van De Poëzieweek.

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Leuk om met een gedicht aan deze opdracht mee te doen. Een geslaagd gedicht binnen dit thema. Voor mij komt de eerste wat 'bombastisch' binnen. Misschien is het een idee om in deze eerste strofe, van je beginzin de vierde zin te maken (en dus te beginnen met de tweede zin). Maar goed, dit lijkt me een typisch persoonsgebonden zaak. :-)

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi allemaal, bedankt voor het lezen en jullie commentaar! Coach Lizette, de bijvoeglijke naamwoorden kunnen hier inderdaad heel goed weg worden gelaten. Goed om me dat weer te realiseren. Ik en mijn bijvoeglijke nw zijn nogal onafscheidelijk :) Levina en Hadeke, jullie hebben helemaal gelijk wat die eerste regel betreft. Hij moet anders, misschien moet hij er zelfs helemaal uit. Bedankt voor jullie kritische blik. Ik ga erop broeden!

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Chantal, Mooi gedicht. Vaak snap ik ze niet en zijn ze een beetje vaag, maar jij bent kraakhelder. Heel goed gemaakt, ik ben jaloers :o

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ode aan Selene. Ik houd van de gedichten die ik van je lees. Ze zijn zorgvuldig en doordacht. Ik heb niet zo'n moeite met je bijvoeglijk naamwoorden. Het mag wel wat asymmetrischer. Ik bedoel: niet ieder ZNW met één BNW kleuren. Iets als: Balanceert op takken, druipt langs kale, zwarte stammen. Ik zeg maar wat. Mooi gedicht. Onverwacht bij de opdracht. Dus leuk.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Thea Josephine, Jurrit en Tilma, bedankt voor jullie mooie reacties en zo fijn om te lezen dat mijn gedicht goed overkomt. Ik doe een vreugdedansje in het maanlicht :)