Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#230 Douche

26 januari 2019 - 15:03
De champagne bruist nog in haar hoofd als Eva de douchekraan openzet. Een beetje wankel stapt ze onder de hete douche en laat de waterstralen over haar heen stromen. De herinneringen aan de avond buitelen over elkaar heen: haar vlammende betoog, de stemrondes, de camera’s, het applaus. En natuurlijk de partijvoorzitter die haar arm de lucht introk, alsof ze de winnaar was van een bokswedstrijd. Nog steeds heeft ze het gevoel dat ze zweeft. In een poging haar tollende hoofd tot rust te brengen sluit ze haar ogen. Plotseling doet een vlaag koude tocht haar huiveren. Het is maar kort en nauwelijks merkbaar en geeft haar een onbehaaglijk gevoel. Zal de champagne wel zijn, denkt ze en ze draait aan de knop om de temperatuur te verhogen. Dan hoort Eva een zacht geluid. Het klinkt alsof een stoel iets wordt verschoven. Ze spitst haar oren, maar ze hoort verder niets. Met een onrustig gevoel draait Eva de douchekraan dicht, droogt zich snel af en schiet een badjas aan. Ze gluurt om de hoek. Niets te zien. Enigszins opgelucht ademt ze langzaam uit. Ze moet het zich wel verbeeld hebben. Goed dat ze de sloten vervangen heeft toen ze Edwin de deur uitzette. Toen haar politieke carrière serieus begon te worden, had ze haar relatie zonder pardon beëindigd. Ja, hij was aantrekkelijk en succesvol, maar dat succes was dubieus. Dat zou haar toekomst wel eens in de weg kunnen staan. Bam! Het geluid knalt als een donderslag. Op slag draaien al haar zintuigen op volle toeren. Koortsachtig kijkt ze om zich heen, op zoek naar iets om zich mee te verdedigen. In een impuls pakt de ze vloerwisser en sluipt door de slaapkamer in de richting van de hal. Een belager zou haar uitlachen met die vloerwisser, maar het was beter dan niets. Stijf tegen de muur gedrukt kan ze alleen maar aan de voordeur denken. Ze haalt diep adem en schiet om de hoek. Binnen een paar tellen is ze bij de deur en ziet meteen dat haar sleutels verdwenen zijn. Ze geeft ruk aan de deurklink. Op slot. Langzaam draait Eva zich om. Als verlamd blijft ze staan, met haar rug tegen de deur. Ze verwacht elk moment de indringer te zien, maar er gebeurt niets. Ze dwingt zichzelf in beweging te komen. Bij elke stap die ze zet voelt ze haar hartslag toenemen. Haar ogen schieten van links naar rechts en ze trekt een sprint naar de keuken, pakt een mes uit het messenblok, draait zich om en houdt het met gestrekte arm voor zich uit. Eva loopt zijwaarts richting de eetkamertafel, waar haar mobiel moet liggen. Haar nekharen gaan overeind staan als ze ziet dat daar voor in de plaats een envelop ligt. Zonder het mes los te laten trekt ze een opgevouwen vel papier uit de envelop. Haar hand trilt als ze het vel papier openvouwt. Ze slaakt een kreet van afschuw als ze leest ....

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 januari 2019 - 18:55
Vonne, zeker spannend, vooral omdat ik als lezer de indringer niet te lezen krijg. Ik zie haar gaan met het mes. goed beschreven naar mijn idee. De envelop is ook heel goed gekozen. Alleen nu komt het Boem, ja, komt er een expolsie of is het een woord van betekenis van haar ex en haar samen? Het is jouw verhaal, maar ik zou het spannender vinden als je eindigt met: Ze slaakt een kreet van afschuw als ze het de ene zin leest... En dan zou ik graag een vervolg lezen. Kleinigheidje: laat de waterstralen over zich heen stromen. over haar. Fijn weekend.

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 januari 2019 - 20:13
Spannend Vonne! Moest wel even grinniken om de vloerwisser ;), maar je zet zo wel een personage neer. Het verhaal loopt ook goed door. Let wel op herhalingen, zowel inhoudelijk als enkel de woorden. bijv: Plotseling doet een vlaag koude tocht haar huiveren. Het is maar kort en nauwelijks merkbaar en het geeft haar een onbehaaglijk gevoel. In feite zeg je twee keer hetzelfde in deze zin. (het is maar kort = plotseling), een onbehaaglijk gevoel (huiveren). Ook woorden die soms kort na elkaar voorkomen, kun je beter door iets anders vervangen, of misschien zelfs wel schrappen: Ze moet het zich wel verbeeld hebben. Wel goed dat ze de sloten vervangen heeft toen ze Edwin de deur uitzette. Wel kan misschien wel twee keer wel weg. Bij dit stukje is het zelfs verwarrend. De deur, de voordeur en ook de eerste zin is teveel. Zet haar stijf tegen de muur, laat haar denken aan de voordeur en als ze er bijna is ziet ze dat die sleutels weg zijn. Stijf tegen de muur naast de deur gedrukt kan ze alleen maar aan de voordeur denken. Ze haalt diep adem en schiet om de hoek. Binnen een paar tellen is ze bij de deur en Voor de rest een erg goed en spannend verhaal waar de lezer nog even over na kan denken.

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 januari 2019 - 11:09
Dank voor de reactie. Met beide kan ik zeker wat mee. Als ik eenmaal aan het schrijven ben, zie ik zelf die herhalingen soms niet meer. En bovendien zat ik meteen aan 700 woorden en dat schrappen gaat mij niet gemakkelijk af. En ik zat zelf ook te twijfelen over dat boem. Toch niet moeten doen.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 januari 2019 - 13:17
@Vonne: hoi, ik heb je stukje graag gelezen en ervan genoten. Vooral die envelop op de eetkamertafel vind ik erg intrigerend. Spannend geschreven. :thumbsup:

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 januari 2019 - 15:33
Hoi Vonne, retespannend! Lekker vlot te lezen, alleen ben ik ontzettend nieuwsgierig naar wie het nou is! Edwin? De kandidaat die door haar is verslagen? De partijvoorzitter, die misschien ook wel andere plannetjes heeft met haar? Je geeft mij als lezer nog heel wat in te vullen. Goed gedaan!

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 januari 2019 - 17:41
Vonne wat een spanningsboog. Tot aan het einde toe, want wat leest ze in de brief? Heel goed gedaan. een klein dingetje, viel mij op. Ze geeft ruk aan de deurklink. Moet dat niet zijn: Ze geeft een ruk aan de deurklink. Ik heb genoten van je verhaal. Fijne avond.

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 januari 2019 - 19:10
Ha Vonne, Graag gelezen. Hoewel ik het in plaats van een warme - eerder een koude zo niet kille douche vind. Even een zeurtje: Binnen een paar tellen is ze bij de deur en ziet meteen dat haar sleutels verdwenen zijn. Ze geeft ruk aan de deurklink. Mis ik hier nou een ziet ze meteen of is het een zogenaamde Tante Betje?

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 januari 2019 - 19:40
Hallo Vonne, … heerlijk geschreven. Ik zag je sluipen en denken, voelde mee met het ratelen in je hoofd en als vanzelf komen dan de woorden op "papier". Daarna komt de verbeter tour. Ik weet zeker dat je daarmee ook met plezier aan het werk gaat. Ben het eens met mevr.Marie: wanneer komt de rest van het verhaal? :nod: :thumbsup: