Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#228 Kat in 't bakkie

Kat is mooi. Blond, sierlijk en slank. Ze heeft pluimpjes op haar oren en een onverklaarbare voorliefde voor plastic zakken. Ze is delicaat en een tikkeltje hysterisch, dipt haar pootje graag in een kopje lauwe thee en geniet zo nu en dan van een schoteltje slagroom. Kat is verliefd op Sam. Sam is acht jaar oud en het gevoeligste mensenkind dat ze ooit heeft ontmoet. Hij begrijpt haar feilloos; nooit hoeft ze naar hem uit te halen. Zijn schoot is klein, maar warm. Hij ruikt naar thuis.  Eenzelvigheid is Kat niet vreemd,  maar voor Sam zou ze alles doen, zelfs haar goede naam te grabbel gooien. En zo gebeurt het dat Kat op deze zonnige zomerochtend languit op de eettafel ligt. Haar voorpootjes keurig over elkaar heen geslagen, zoals een echte dame betaamt. Genoeglijk knijpt ze haar ogen dicht, zich zogenaamd niet bewust van alle drukte om zich heen. 'Sam, denk nog één keer goed na!' Sams moeder staat wijdbeens voor hem. Haar handen grijpen zich wanhopig vast in haar warrige krullen. 'Waar heb je je paspoort neergelegd?' Met waterige ogen kijkt Sam zijn moeder aan. 'Ik weet het echt niet mam. Hier dacht ik..' Sam wijst verslagen naar een lege plek op de eettafel. Kat volgt zijn beweging en ziet hoe het zonlicht schittert op het tafelblad. 'Nou' Lydia's stem stijgt een paar octaven, 'daar ligt ie dus overduidelijk niet!' 'Ik heb echt overal gezocht mam.' Sam huilt nu echt en Kat moet zich inhouden om niet van de tafel te springen om zich troostend om zijn benen te vleien. Ze blijft echter op haar plek en likt zo onverschillig mogelijk haar voorpoot. 'Stop asjeblieft met huilen Sam, daar vinden we je paspoort niet mee terug. Ik..' 'Lydia,' Sams vader komt met een verslagen blik de keuken binnen, 'hou maar op, we zijn te laat. Die vlucht halen we nooit meer.' Hij zucht. 'We kunnen ons beter concentreren op het omzetten van onze tickets en daarna rustig op zoek gaan naar Sams paspoort.' Kat spitst haar oren en draait haar kop richting Sams vader. Tevreden constateert ze de onomkeerbaarheid van de situatie en ondanks dat ze weet dat ze zo onder luid gevloek de tuin in zal worden gejaagd, komt ze gracieus overeind. Ze bolt onschuldig haar rug en strekt zich vervolgens genoeglijk uit. Onder Kats blonde buikje komt een paspoort tevoorschijn. Die middag werd vlucht MH17 tijdens haar vlucht van Amsterdam naar Kuala Lumpur uit de lucht geschoten.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Chantal, wat een bijzondere plot, ik krijg er kippenvel van! Die zag ik niet aankomen. Vooral omdat je de verhouding tussen Kat en Sam en het tafereeltje zo treffend en natuurlijk beschrijft. Chapeau! Ik aarzel over jouw laatste zin; ik begrijp wat je bedoelt, maar is het expliciet vermelden van 'lege' bij de zitplaatsen niet dubbelop?

Lid sinds

5 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik krijg er kippenvel van!
Ik ook. Goed verhaal!
Die zag ik niet aankomen.
Aangezien ik veel reis, had ik wel al een vermoeden vanaf de eerste keer dat het woord paspoort vermeld werd.
Ik aarzel over jouw laatste zin; ik begrijp wat je bedoelt, maar is het expliciet vermelden van 'lege' bij de zitplaatsen niet dubbelop?
Dat vind ik ook. Eindigen met "Die middag werd vlucht MH17 tijdens haar vlucht van Amsterdam naar Kuala Lumpur uit de lucht geschoten." is veel krachtiger. Daarnaast weet ik uit ervaring dat men lege zitplaatsen van mensen die niet komen opdagen vaak nog op het laatste moment weet te verkopen bij dergelijke internationale vluchten. Dat is misschien beroepsmisvorming van mijnentwege. Ik heb meer dan eens voorgehad dat een vlucht overboekt was. Dan ontstaat aan de gate een soort opbod waarbij passagiers eerst $100, dan $200, dan $500, en soms tot $1000 en een hotel aangeboden krijgen als ze hun stoel maar wilden afstaan. Als het om een zakenreis gaat, dan is het soms wel verleidelijk om daarop in te gaan en een nachtje langer te blijven, vooral als de volgende dag een werkdag is ("sorry, ik zal morgen niet op kantoor zijn; ik moest een latere vlucht nemen omdat de mijne overboekt was"). Dan komt het er wel op aan niet te vlug en niet te laat toe te happen op het aanbod.

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Knappe kat en knap verhaal, Chantal. Wat mij betreft mogen de lege stoelen ook weg. Dan laat je ons met verbijstering achter. Ook wel met opluchting.

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ton, Bruno en Levina, hartelijk dank voor jullie reacties en advies! Ik heb de laatste zin geschrapt, maar twijfel of ik nog iets anders zou moeten toevoegen om duidelijk te maken dat dit de gemiste vlucht was. Of is dit voldoende? Bruno dank ook voor de aanvullende informatie over lege stoelen bij internationale vluchten! Ik kan me voorstellen dat dit soort stoelen graag door avonturiers worden overgenomen. Mensen die hun koffer pakken, naar het vliegveld afreizen en het van de beschikbare plaatsen laten afhangen waar hun reis naartoe zal gaan.

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Chantal prachtig verhaal en deze kat is meer dan goud waard. Wat beschrijf je de 'taal' van de kat duidelijk, ik heb daarvan genoten, ik zag het 'm doen! Mbt de 'lege' stoelen, Bruno je bent wel een bofkont dat je die aanbiedingen krijgt, zelf nog niet meegemaakt. Wel meegemaakt dat je zomaar niet op kan komen dagen, het vliegtuig vertrekt niet voordat men weet wat de reden is van no-show. Heel graag gelezen en fijn weekend.

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Chantal wat een geweldige kat. Tot het laatste stukje in het verhaal weet je zijn geheim te bewaren. Graag gelezen en inderdaad van die lege stoelen ben ik het met de vorige reacties eens. Fijn weekend

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Chantal, Knap gedaan. Dat einde was echt onverwacht. Ik was lekker aan het lezen en toen werd ik weer wakker geschud. Mooi verhaal!

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Chantal, Wat een verrassend einde, dat zag ik ook niet aankomen. Mooi geschreven! Mw.Marie beschrijft het al over de kattentaal, daar sluit ik mij helemaal bij aan. Je hebt de 'kattentrekjes' mooi weergegeven. (Er staan een paar karaktertrekjes bij die ik ook in mijn verhaal wilde gebruiken maar niet wist hoe ik die soepel en duidelijk moest omschrijven. Nu weet ik het!) Het enige puntje van kritiek is dat je de kat geen naam hebt gegeven. Ik vond het verhaal soms wat stroef lopen, maar dat kan persoonlijk zijn. Of ik heb ergens een naam gemist... Graag gelezen!

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marie, Thea, Jurrit en Anke dank voor jullie reacties en het lezen van mijn verhaal! Marie, onze eigen poes stond model, dus dat was een groot voordeel met het schrijven van dit verhaal! Anke, de poes in dit verhaal heet Kat (misschien is het wel een afkorting van Katherina. Ik vind het wel een typetje voor zo'n deftige naam :)).

Lid sinds

5 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Beste Chantal, Ik vind je verhaal geweldig. Het voelt voor mij een beetje speels en stiekem moest ik best lachen om wat Kat deed. Maar toen ik de laatste zin las viel mijn mond open. Ik dacht dat het motief was dat ze niet zonder Sam wilde zijn tijdens zijn vakantie, maar misschien had Kat wel het gevoel dat het echt mis zou gaan. Je verhaal zorgde bij mij voor een mix aan emoties, vooral in combinatie met de laatste zin. Ik heb op dit moment niet echt verbeterpunten. Ik zou graag meer lezen

Lid sinds

6 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Chantal, Een geweldig verhaal. Gewoon helemaal goed. Je hebt de poezenmaniertjes van Kat goed beschreven. Ik vind het heel geloofwaardig, terwijl het in realiteit wel heel bijzonder zou zijn.