#224 Ego en wantrouwen

Mirjam en Hans zijn klaar om aan hun nieuwe leven te beginnen. De verhuizing naar het buitenland, waar ze jarenlang over gedroomd hebben. Alle obstakels overwonnen en dan is het moment ineens daar, het grote nieuwe avontuur. Ze genieten de eerste maanden volop van zon, zee, bergen en vrijheid. Ingrediënten die hun nieuwe woonplaats in overvloed biedt. Mirjam is een gezondheidsfreak met een diep wantrouwen tegen voedsel- en medicijnmaffia. Er wordt gegeten met pure ingrediënten van de markt of de natuurwinkel. Aan beweging geen gebrek, hun leven is gevuld met wandelen, fietsen, tennissen, zwemmen en yoga en ze voelen zich er goed bij. Nooit ziek, al jarenlang medicijnvrij. Haar overgangsklachten probeert Mirjam onder controle te krijgen met natuurlijke supplementen. Via een aantal spirituele sessies weet ze dat ze een belangrijke levensmissie heeft en inmiddels communiceert ze rechtstreeks met haar gidsen. Hans is humanist en atheïst en gelooft niet in zweverig gedoe. De nieuwe arts komt binnen zonder een hand te geven, kijkt vluchtig naar de uitslag, terwijl hij tegelijkertijd zijn mobiel opneemt. Daarna vraagt hij Mirjam zich uit te kleden. ‘Ik heb nog nooit zoiets ergs gezien, het is stadium vier hormonale borstkanker. U moet opgenomen worden en morgen direct met chemo beginnen!’ zegt de kankerspecialist in gebrekkig Engels, terwijl hij haastig de spreekkamer verlaat en niet meer terugkomt. Mirjam en Hans in onzekerheid achterlatend met een hoofd vol vragen over de uitslag van de petscan. ‘Nu heb ik geen keus meer hè,’ zegt Mirjam terwijl ze haar hand op de natte wang van Hans legt. 'Ik vind het zo erg voor je, Mirjam, waarom heb je het zo lang verborgen gehouden?' ‘Niet bang zijn lieverd, ik ga niet dood.’ Voor de eerste chemo wordt een foto gemaakt van een kleine, ontstoken borst vol bulten. De kanker staart je recht in het gezicht. Mirjams rotsvaste vertrouwen dat het slechts onschuldige overgangsverschijnselen waren is in één klap verdwenen. Haar grootste nachtmerrie is tot leven gekomen. Haar lichaam loopt langzaam vol met chemomedicijnen.