Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#221 Een verscheurd jaar

24 november 2018 - 17:48
Het wordt steeds moeilijker om iets voor mijn vader te vinden voor Sinterklaas. Een paar geitenwollen sokken, een flesje kruidenbitter, aftershave en ja, wat nog meer? Ik weet dat het voor hem al een cadeautje is om bij ons Sinterklaas te vieren, toch vind ik dat er ook presentjes voor hem in de mand moeten liggen. In een opwelling koop ik een scheurkalender met 'wijsheden voor 365 dagen geluk'. Ik vraag me af of het wel een goed idee is, zoveel geluk heeft papa niet de laatste tijd. Mama overleden, zelf ernstig ziek, dat neemt niet weg dat ik geen optimistischer mens ken dan hem. De kalender is een gouden greep. Hij hangt in de keuken en zijn dag begint met de kalender. De afgescheurde blaadjes legt hij op het kastje. Voor mij. Ik ben nog niet binnen, heb soms de jas nog aan, dan geeft hij me het stapeltje. ‘Moet je eens lezen.’ Terwijl ik lees blijft hij voor me staan en wijst. ‘Deze is ook mooi en die had mama mooi gevonden.’ We praten erover en voor het eerst toont hij me gevoelens die zijn nuchtere ik meestal verborgen houdt. Soms liggen er veel blaadjes. Vermanend kijkt het stapeltje me aan. Papa woont ook zo ver weg, houd ik mezelf voor. In het najaar kom ik vaker, soms liggen er maar drie blaadjes. Zijn ziekte slaat genadeloos toe. Dat jaar vieren we 5 december met een paar cadeautjes bij papa. Als een soort bezwering heb ik weer dezelfde scheurkalender voor hem gekocht. 10 december word ik opgeroepen door een vriendin. Het gaat niet meer. De kalenderblaadjes zijn niet meer afgescheurd vanaf 7 december. Ik besluit bij hem te blijven. Tot 20 december lees ik hem iedere dag de wijsheid voor. De laatste dagen vooral voor mezelf. Bij het opruimen van zijn huis, lees ik de laatste blaadjes van het jaar. Sommige wijsheden zijn zo raak en troosten me. Zijn kalender van het nieuwe jaar hangt nu in mijn keuken. Ik verzamel de blaadjes op een stapeltje. Waarom weet ik niet.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 november 2018 - 8:02
Mooi geschreven, Annette. Dat van die gevoelens die vader op latere leeftijd toont is heel herkenbaar. Leuk om hier iets van je te lezen. Gr. Nynke

Siv

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
25 november 2018 - 8:39
Een ontroerend verhaal. De laatste jaren van de vader en de kalender die daar een rol in speelt. Graag gelezen

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 november 2018 - 14:15
Annette, … een brok in mijn keel. Wat mooi geschreven en wat een liefde tussen pa en dochter. Wat een prachtig verhaal.

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 november 2018 - 14:15
Ontroerend idd en hoe mooi hoe je de kalender een rol geeft in de vaders ziekte, de realtie met zijn dochter en later in de verwerking van de rouw van vader van de hp. Mooi in elkaar verweven. Heel graag gelezen. Fijne zondag.

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 november 2018 - 18:03
Annette, Ik zie het voor me en geloof ieder woord dat je schreef. Suggestie: 'en zijn dag begint met de kalender' zou je nog kunnen veranderen in ' en zijn dag begint ermee' - omdat nu twee keer kalender wel erg dicht bij elkaar staat. Het verhaal doet wat met me. Erg mooi.

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 november 2018 - 18:15
Wat een schitterend verhaal. "die had mama ook mooi gevonden". o.a. dit is erg herkenbaar voor mij. De liefde is voelbaar. Dikke :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 november 2018 - 16:17
Gefeliciteerd. Een mooi ontroerend verhaal. Gelukkig dat je hebt gewonnen, want door het grote aanbod had ik deze gemist. Met genoegen gelezen.

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 november 2018 - 17:40
Annette, … gefeliciteerd met je behaalde succes. Het is ook een prachtig verhaal. :nod: :thumbsup: Vriendelijke groet en een fijne avond.

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
3 december 2018 - 3:25
Ook (ruim) na bekendmaking als winnares pas ontdekt. Maar mooi beschreven en héél herkenbaar Annette. Proficiat en graag gelezen!

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 december 2018 - 17:23
Wat een mooi verhaal Annette. Hoe je aan de hand van de scheurkalender en het grote of juist kleine stapeltje laat zien hoe het gaat. Gefeliciteerd!