Na zijn studie psycho-econometrie kon Cornelis Kuijtenbrouwer meteen aan de slag bij het team Wanbetalers en Ontduikers. Nog even rechtlijnig als loyaal kwam hij terecht bij Project Fixus en werd daar gekoppeld aan Elise. De levenslust was haar beste vermomming. Als de scherpste geesten van de dienst werkten ze samen – in het diepste geheim – aan de integriteits- en manipulatiekalender.

Cornelis met zijn misleidende sulligheid en Elise met haar looks brachten hem aan de man. Geen cliënt bleek ertegen bestand, de nabetalingen stroomden binnen en de pilot werd binnen een halfjaar uitgerold naar de modale burgers. Voor Cornelis en Elise was dat echter de druppel, bekenden ze elkaar uiteindelijk schoorvoetend. Heimelijk stroopten ze samen jarenlang de rijken en sloten ze deals met arbeiders en modalen. Afroming, uit naam van een zorgeloze toekomst en een kristalhelder geweten.

Cornelis loopt naar het boerderijtje en belt aan. Hier in haar eigen huis was ze altijd het meest zichzelf. Hier zou ze op hem wachten voor de laatste stap. Toch twijfelt hij. Haar charme is ongrijpbaar, dat is haar geheim; maar de laatste tijd verliest ook hij zijn grip op haar. Er wordt niet opengedaan. Dat zegt hem genoeg. Met zijn loper betreedt hij de woning. Op het aanrecht ligt een briefje. 'Ik moet eerder weg, het heeft gelekt. Liefs.' Codetaal, shit. Hij rent naar het toilet. De kalender. Passief, dat hoopte hij al. Hij legt zijn vinger op de sensor en scheurt. Der 1. Januar, Duits, zijn easter egg doet het nog. Cornelis focust zich op vroeger. Zijn ouders, het dorp, Elise. Tot het kalenderlichtje goedkeurend knippert: eindelijk, zijn diepste core, zijn basisveiligheid. Precies zoals de manipulatiescheurkalender was ingesteld.

Zijn hart bonkt. Het uur U; nu is hij zelf aan de beurt. Hoe vrij is hij binnenin echt? Cornelis concentreert zich op de kalender. Hij is oprecht. Hij is integer. Hij is puur. Zijn lefniveau voldoet. Hij juicht. De kalender trilt en schudt. Blaadjes dwarrelen omlaag. Dan ziet hij zijn laatste bestemming. Zwitserland. Hij rent naar buiten en scheurt ervandoor. In de verte hoort hij de sirenes. Net op tijd is hij over de grens.