Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#221 – Kuijtenbrouwer

22 november 2018 - 18:42

Na zijn studie psycho-econometrie kon Cornelis Kuijtenbrouwer meteen aan de slag bij het team Wanbetalers en Ontduikers. Nog even rechtlijnig als loyaal kwam hij terecht bij Project Fixus en werd daar gekoppeld aan Elise. De levenslust was haar beste vermomming. Als de scherpste geesten van de dienst werkten ze samen – in het diepste geheim – aan de integriteits- en manipulatiekalender.

Cornelis met zijn misleidende sulligheid en Elise met haar looks brachten hem aan de man. Geen cliënt bleek ertegen bestand, de nabetalingen stroomden binnen en de pilot werd binnen een halfjaar uitgerold naar de modale burgers. Voor Cornelis en Elise was dat echter de druppel, bekenden ze elkaar uiteindelijk schoorvoetend. Heimelijk stroopten ze samen jarenlang de rijken en sloten ze deals met arbeiders en modalen. Afroming, uit naam van een zorgeloze toekomst en een kristalhelder geweten.

Cornelis loopt naar het boerderijtje en belt aan. Hier in haar eigen huis was ze altijd het meest zichzelf. Hier zou ze op hem wachten voor de laatste stap. Toch twijfelt hij. Haar charme is ongrijpbaar, dat is haar geheim; maar de laatste tijd verliest ook hij zijn grip op haar. Er wordt niet opengedaan. Dat zegt hem genoeg. Met zijn loper betreedt hij de woning. Op het aanrecht ligt een briefje. 'Ik moet eerder weg, het heeft gelekt. Liefs.' Codetaal, shit. Hij rent naar het toilet. De kalender. Passief, dat hoopte hij al. Hij legt zijn vinger op de sensor en scheurt. Der 1. Januar, Duits, zijn easter egg doet het nog. Cornelis focust zich op vroeger. Zijn ouders, het dorp, Elise. Tot het kalenderlichtje goedkeurend knippert: eindelijk, zijn diepste core, zijn basisveiligheid. Precies zoals de manipulatiescheurkalender was ingesteld.

Zijn hart bonkt. Het uur U; nu is hij zelf aan de beurt. Hoe vrij is hij binnenin echt? Cornelis concentreert zich op de kalender. Hij is oprecht. Hij is integer. Hij is puur. Zijn lefniveau voldoet. Hij juicht. De kalender trilt en schudt. Blaadjes dwarrelen omlaag. Dan ziet hij zijn laatste bestemming. Zwitserland. Hij rent naar buiten en scheurt ervandoor. In de verte hoort hij de sirenes. Net op tijd is hij over de grens.

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 november 2018 - 20:26
Bijzonder dit inkijkje bij de belastingdienst Kruidnagel. Origineel, ik begrijp echter niet dat de psychiaters hp en Elise hebben getraind, omdat zij beiden de zwakke schakel zijn. De training komt nu aan het einde wel goed van pas voor hp. Hij gaat zich nu ook aan de regels houden begrijp ik. Elise is me er eentje, denk ik zo. Ik kan er niet goed de hand op leggen, maar op de een of andere manier leest het niet zo vlot. Mss de vt ipv tt, waar men zo vaak hier de nadruk op legt. Fijne avond.

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
23 november 2018 - 7:17
Hoi mw Marie, dank voor je reactie op mijn licht absurdistische verhaal! Ik heb de werkwoordstijden nog wat verfijnd. De kalender is een symbool voor het onontkoombare: zo heb ik ooit in juni de filosofiekalender weggedaan omdat ik er neerslachtig van werd. Elise is een symbool voor het frivole, de sprong in het diepe is haar enige verlossing. Het idee van Ordnung muss sein beangstigt haar. Kuijtenbrouwer is een symbool voor het tegendeel: het stabiele, de juridische illusie van zekerheid op basis van dichttimmeren, waaraan hij zonder Elise is overgeleverd. De fiscus heeft de onhebbelijke eigenschap soms kil en oneerlijk te handelen onder het mom van 'aan de site kun je geen rechten ontlenen.' Het tweetal is psychologisch gedrild om de verleiding te kunnen hanteren: niet zelf door de kalender bladeren, alleen per dag één blaadje; niet eten van de vrucht in het paradijs, de amfora van Epimetheus en Pandora niet openen, geen pennen stelen van de baas; de ontduikers en ontwijkers confronteren met hun grenzeloze hebzucht.

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
23 november 2018 - 16:09
Hallo, Je schrijft beeldend. Ik zie alleen van de beelden het verhaal niet meer zo goed. Misschien iets minder beelden en iets meer kader en uitleg aan het begin van je verhaal geven? Je geeft in de beperkte ruimte die je daarvoor hebt erg veel informatie. Ik als lezer weet niet wat hoofd- en bijzaak is, tenzij de hoofdzaak vanaf het begin al duidelijk is. Ik zou daar wat in snoeien en wat je overhoudt beter uitwerken. Dan leest je verhaal veel rustiger en vloeiender en komt het beter tot z'n recht. De sfeer is sprekend. Ik krijg er de kriebels van. Hoe loopt dit af?

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
23 november 2018 - 16:18
Dag Bianca, Dank je voor je gestructureerde feedback. Ik moest het verhaal inderdaad proppen in de maximale omvang. Mogelijk heb ik de komende dagen nog tijd om aan de hand van je opmerking het verhaal aan te passen en ervan te leren. Goed om te horen dat de sfeer je aanspreekt. En ik hoop voor Kuijtenbrouwer dat hij sterker is dan de subliminaal onweerstaanbare motivatiescheurkalender, zelfs zonder alle hulp van Elise en ondanks haar capitulatie, maar ik zie het somber in, gezien het wezen van ons aller Belastingdienst.