Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#221 - Gelukkige vrouwen scheuren niet

‘Gelukkige vrouwen schrijven niet.’ Sara Parton Eerst lees ik het verkeerd: ‘Gelukkige vrouwen scheuren niet,’ maar al snel dringt tot me door dat het toch echt om schrijven gaat. Zomaar op een morgen in mei staat mijn leven op zijn kop: ik schrijf en ben dus niet gelukkig. Ik blader alvast naar de volgende dag en lees de intrigerende tekst: ‘De lengte is het probleem niet.’ Deze uitspraak is veel leuker om over te mijmeren. Gewoon maar doorscheuren naar deze tekst? Nee, ik ga moedig de confrontatie met mezelf aan in deze kleine ruimte, alleen met mijn eigen lichaamsgeuren. Wie is die Sara Parton eigenlijk? Wat denkt ze wel? Dan zie ik op de achterkant dat ze deze uitspraak in 1855 deed: een tijd waarin vrouwen heen en weer werden geslingerd tussen ambities en trouw aan het gezin. Tijd voor jezelf is een luxe die niet voor vrouwen in de negentiende eeuw gold. Ik verkeer in de gelukkige omstandigheid tijd voor schrijven te hebben en er ook nog eens heel blij van te worden. Ik kan het niet nalaten vooruit te bladeren. Zolang ik niet scheur, is er niets aan de hand. Had ik het maar niet gedaan, want nu lees ik: ‘Ik heb al mijn boeken uit verveling geschreven.’ P.F. Thomese Daar moet ik even over nadenken. Verveling, een lamlendige leegte: is dat een bron om vanuit te schrijven? Is schrijven juist niet het omgekeerde: vanuit de volheid woorden tot een verhaal omvormen? Of staat die veelheid me vaak in de weg en is er rust nodig om aan de inspiratie ruimte te geven? Er staat iemand op de deur te bonzen. ‘Kan ik nu eindelijk? Schiet eens even op.’ Ik laat de scheurkalender voor wat hij is en verlaat het toilet. Neuriënd loop ik naar de keuken: ik scheur en ben gelukkig. Wat ze er ook van zeggen.

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Nel, Ik heb het met een glimlach gelezen. Er wordt wat afgetobd en overpeinsd op het toilet. :nod: Zoals het er nu staat, lees ik in de laatste alinea dat je eerst ('de' kan weg) het toilet verlaat en dat er daarna op de deur wordt gebonsd. Je bent een gelukkige scheurvrouw. :D .

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk Nel je hier weer te lezen. Ik heb de tekst opgezocht en mij overkwam exact hetzelfde wat jij hier beschrijft. Ik las het eerst ook niet goed. Je verwacht iets en er staat iets anders. Daarom is lezen zo interessant en het schrijven ook. Graag gelezen je tekst, mooie mijmering in jouw stijl. Zo lekker weg te lezen en met een glimlach. Fijne avond.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Zijn wij het enige volk die onze wc zo kneuterig gezellig maken vraag ik me af. Herkenbaar die nieuwsgierigheid naar de volgende spreuk. Mooi gecombineerd met de overpeinzingen van een schrijver. Gr. Nynke

Lid sinds

5 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Vrouwen die heen en weer geslingerd worden tussen ambitie en gezin...pijnlijk actueel en ook nog herkenbaar in mijn geval. Het helpt wel voor het opdoen van schrijfideeën. Leuk columnachtig stukje.

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk Nel je hier weer te lezen. Ik heb de tekst opgezocht en mij overkwam exact hetzelfde wat jij hier beschrijft. Ik las het eerst ook niet goed. Je verwacht iets en er staat iets anders. Daarom is lezen zo interessant en het schrijven ook. Graag gelezen je tekst, mooie mijmering in jouw stijl. Zo lekker weg te lezen en met een glimlach. Fijne avond.
Dank je wel mw.Marie. De afgelopen periode had ik heel weinig tijd in verband met het redigeren van een bundel met korte verhalen die gisteren is gelanceerd in Utrecht. Wat leuk dat jij dezelfde ervaring had met die tekst: inderdaad laat je je soms meer leiden door je verwachtingen dan door wat er werkelijk staat geschreven.

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Zijn wij het enige volk die onze wc zo kneuterig gezellig maken vraag ik me af. Herkenbaar die nieuwsgierigheid naar de volgende spreuk. Mooi gecombineerd met de overpeinzingen van een schrijver. Gr. Nynke
Dank je wel, Nynke. Zou het inderdaad typisch Nederlands zijn om te lezen op het toilet? Geen idee eigenlijk.

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Heel herkenbaar ja. Wie scheurt die blijft (zitten) :)
Leuk dat je het herkent, Annetteke. Inderdaad scheuren = blijven

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Vrouwen die heen en weer geslingerd worden tussen ambitie en gezin...pijnlijk actueel en ook nog herkenbaar in mijn geval. Het helpt wel voor het opdoen van schrijfideeën. Leuk columnachtig stukje.
Ik vond het ook bijzonder naar aanleiding van een blaadje van de scheurkalender na te denken over de positie en de dilemma’s van de vrouw. In elke eeuw weer anders, maar bepaalde zaken blijven. Dank je wel voor je aandacht en je compliment. Bianca.

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Ik lees net je bijdrage, Nel. Weer heerlijk geschreven. Ik ben blij dat ik niet de enige was op het toilet. Op dat moment uiteraard wel.

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
:-) Ik las ook zojuist jouw overpeinzingen op het toilet: de plek waar scheurkalenders worden gelezen Je bent zeker niet de enige, Tja.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuke overpeinzing, Nel. De eerste keer dat ik het zag staan, dacht ik dat het een aankondiging van je was als schrijfcoach namens de redactie. Er stond toen ook geen nummer bij. Ik had die dag ook weinig tijd om te lezen. Nu gelukkig wel. Graag gelezen.

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zalig zijn de armen van geest, Nel. Gelukkige vrouwen denken dus waarschijnlijk ook niet. Zullen we ooit weten wat geluk precies is en wordt het fenomeen geluk niet zwaar overschat? Zolang we ons kunnen laven aan schrijven en scheuren en daar dan weer over schrijven is er een perfecte wereld. Heerlijk filosofisch stuk.

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een mooi stuk. Leuk dat alle filosofische overpeinzingen over geluk en schrijven onderbroken worden door de alledaagsheid van een huisgenoot met hoge nood.