#221 De laatste heuvel
Marieke kijkt achterom om te traceren welk geluid haar achtervolgt. Niets te zien. Ze strijkt het lange haar van haar schouder wanneer ze weer vooruit kijkt langs het smalle fietspad. Al zeker een half uur trapt ze als een waanzinnige. Het lukt niet om de eindeloze stroom gedachten te doorbreken, die haar hoofd al een week lang zwaar en pijnlijk maken. Het was hier op dit fietspad. Hier is het gebeurd, exact tien jaar geleden. Vlak voor de laatste heuvel. Sinds die verschrikkelijke dag houdt ze een dagboek bij, sommige dagen leeg, anderen gevuld met slechts een spreuk van haar scheurkalender. In een wanhopige zoektocht naar een diepere betekenis. Zwart en wit wisselen die eerste jaren regelmatig van positie.
“Tot morgen, Mar!’
‘Doei, was leuk vandaag, hè!’, ze wierp haar vriendin een kushand toe en bleef net zolang achterom kijken tot ze haar voorwiel voelde slippen. Sanne was gestopt bij de kruising en zwaaide theatraal naar haar. Haar vriendinnetje sinds de kleuterschool. Ze zag er zo mooi uit in haar korte jurkje. Het laatste wat Marieke opmerkte was dat Sanne behoorlijk verbrand was rond de bandjes die losjes op haar smalle schouders rusten. Het was nog steeds warm maar gelukkig was ze bijna thuis. Haar moeder zou klaarzitten met een pot ijsthee. Ze benijdde Sanne vandaag niet om de lange route door het bos die ze nog voor de boeg had. Met al die heuvels was dat zweten vandaag.
Eigenlijk zouden ze samen fietsen, maar ze wilde vandaag toch liever naar huis om te leren voor de proefwerken van volgende week. Ze waren allebei verliefd op dezelfde jongen van twee klassen hoger. Tot hun verrassing had hij ingestemd om vandaag mee te gaan zwemmen bij het meertje. Hij mocht kiezen wie hij het leukste vond. Hij was stoer, groot en spannend.
'Jullie zouden toch samen fietsen, Marieke?
Waarom heb je haar alleen gelaten?
Misschien had ze nog geleefd.
Waarom hebben jullie stiekem met die jongen afgesproken?’
Zoveel vragen van Sanne’s ouders waarop ze had geantwoord met een versteend stilzwijgen. Wat zou er gebeurd zijn als hun nieuwe vriendje haar gevolgd was en niet Sanne?
Lang haar van je schouder
Lid sinds
6 jaar 8 maandenRol
Dank je wel, John. Ik
Lid sinds
9 jaar 8 maandenRol
Wat een tragisch verhaal, hoe
Lid sinds
11 jaarRol
Tragisch verhaal idd. Leest
Lid sinds
8 jaar 9 maandenRol
Cora en Marie, bedankt voor
Lid sinds
9 jaar 8 maandenRol
Sneu en spannend tegelijk.
Lid sinds
6 jaar 2 maandenRol
Eens met Cora. Een tragisch
Lid sinds
7 jaar 1 maandRol
Bianca de Vrind-Zegers
Lid sinds
9 jaar 8 maandenRol
Mechtilde schreef: Eens met
Lid sinds
9 jaar 8 maandenRol
Wat een verschrikkelijke
Lid sinds
10 jaar 1 maandRol
akelig met een subtiele rol
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
Hoi Nynke, Het contrast
Lid sinds
13 jaar 9 maandenRol
Een dilemma dat je veel
Lid sinds
10 jaar 4 maandenRol
Nynke, … ai, wat zet je dat
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Goed neergezet, Nice. Wil je
Lid sinds
15 jaar 6 maandenRol
Siv, Schrijvenmaar, Levina en
Lid sinds
9 jaar 8 maandenRol
edwinchantalenquinten
Lid sinds
9 jaar 8 maandenRol
Tja schreef: Goed neergezet,
Lid sinds
9 jaar 8 maandenRol
Vreselijk als het noodlot zo
Lid sinds
7 jaar 3 maandenRol
SanVis schreef: Vreselijk als
Lid sinds
9 jaar 8 maandenRol