Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Schrijfopdracht #215 - Geuren

Bridge Met een klap legt Miranda de kaarten op tafel. ‘De harten heer ontbreekt!’ Ze is boos en gelijk heeft ze. We zijn halverwege het spel en ze is aan de winnende hand. ‘Geen probleem’, zeg ik. ‘Kaarten genoeg hier in huis.’ Uit de onderste la van de kast pak ik een oud spel. Ik doe het pakje open. Een muffe geur komt me tegemoet. En ik ruik pijptabak. Vanille. De geur voert me terug naar mijn ouderlijk huis. Aan de eetkamertafel zitten mijn vader en zijn vrienden. Kaarten in de hand. Citroenjenever op tafel. Ik luister naar de raadselachtige woorden die ze spreken. Eén harten, twee schoppen, drie sans. Ik begrijp er niets van, maar ik voel de spanning. En het moet belangrijk zijn, want even later is het doodstil. Met een ernstig gezicht werpt mijn vader een kaart op tafel. Hij rookt zijn pijp en kijkt zo af en toe naar de man tegenover hem. Niemand spreekt. Een voor een spelen ze hun kaarten uit. Ik durf geen adem te halen, bang dat ik iets verstoor, ook al weet ik niet wat. Dan ineens barsten ze los. Er is opwinding. Ze praten, ze lachen en soms zijn er verwijten. Nakaarten, weet ik nu. Als je bridge speelt, kan je het niet laten. Ik houd het spel nog even onder mijn neus, snuif de geur nog eens diep op. Ik leg het pakje terug in de la en pak het nieuwere dat er naast ligt.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik weet het niet met die glimlach aan het eind. Doe die maar liever niet. Verder is die zin het stukje ten voeten uit.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Mooi beschreven. Je nam me wel mee naar die kaarttafel. Eens met Tilma, dat kan ik namelijk zelf wel bedenken en haalt me uit de mooie sfeer. Als je nog een andere oplossing kan bedenken voor: ' Ineens ben ik terug in mijn ouderlijk huis.', door me zonder deze zin toch het ouderlijk huis in te lokken, heb je me helemaal.

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi hoe je de gedachtenwereld van het kind beschrijft en hoe de geur van het pakje kaarten deze herinneringen naar bovenhaalt. gr. Nynke

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De herinnering die de geur met zich meebrengt goed omschreven. :thumbsup: Je beginregel is pure tel. Waarom trek je de lezer niet meteen in de scene door er middenin te vallen d.m.v. een dialoog? - Ineens ben ik terug in mijn ouderlijk huis. - Inderdaad een lelijke zin :nod: Dat kan anders! - In de stilte die boven de tafel hangt zijn de mannen met elkaar verbonden- deze zin trok me uit het verhaal. Ik vind het niet passen in de herinnering. Het geheel vind ik beeldend beschreven!

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Sanvis, de geur is heel mooi verweven in je verhaal. De sfeer die je neerzet, heel fijn. De overgang van heden naar herinnering, zoals hierboven al is gezegd, is wat abrupt.

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik weet het niet met die glimlach aan het eind. Doe die maar liever niet. Verder is die zin het stukje ten voeten uit.
Hij kan er inderdaad uit. Dank je wel.

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi beschreven. Je nam me wel mee naar die kaarttafel. Eens met Tilma, dat kan ik namelijk zelf wel bedenken en haalt me uit de mooie sfeer. Als je nog een andere oplossing kan bedenken voor: ' Ineens ben ik terug in mijn ouderlijk huis.', door me zonder deze zin toch het ouderlijk huis in te lokken, heb je me helemaal.
Ik ben het met jullie eens; de glimlach mag eruit. Ja, en dat ouderlijk huis. Het is te afstandelijk. Ik ben ermee aan het stoeien, maar het lukt me (nog) niet om er iets anders van te maken. Ik wil de rest van het verhaal niet te veel omgooien. Maar ik blijf ermee bezig. Het woord 'ineens' is wel weg. Dat is eigenlijk ook zo'n zwaktebod. Dank je wel.

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi hoe je de gedachtenwereld van het kind beschrijft en hoe de geur van het pakje kaarten deze herinneringen naar bovenhaalt. gr. Nynke
Dank je voor je mooie woorden. Mijn vader rookte geen pijp, maar speelde wel bridge. Voor mij als kind hing daar een sfeer van geheimzinnigheid omheen.

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De herinnering die de geur met zich meebrengt goed omschreven. :thumbsup: Je beginregel is pure tel. Waarom trek je de lezer niet meteen in de scene door er middenin te vallen d.m.v. een dialoog? - Ineens ben ik terug in mijn ouderlijk huis. - Inderdaad een lelijke zin :nod: Dat kan anders! - In de stilte die boven de tafel hangt zijn de mannen met elkaar verbonden- deze zin trok me uit het verhaal. Ik vind het niet passen in de herinnering. Het geheel vind ik beeldend beschreven!
Oorspronkelijk had ik een dialoog, maar daardoor kwam ik boven de 250 woorden uit. Daar ben ik een beetje een pietlut in. Aan de ene kant wil ik me aan dat aantal houden, omdat het je dwingt tot scherp schrijven, maar als het ten koste gaat van het verhaal is het niet zo'n goed idee. Het ouderlijk huis. Ik ben er nog niet helemaal uit. Zie ook mijn antwoord aan Hadeke. De stilte boven de tafel. Ik begrijp wat je bedoelt. De woorden passen niet bij een klein meisje. De geheimzinnige verbondenheid wil ik er wel in houden, maar dat moet denk ik ook nog even broeien in mijn hoofd. Dank je voor het kritisch meelezen. Fijn dat de zwakke punten zo zichtbaar worden.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Suggestie: Schrap de zin: 'De geur van ...' Vervolg dan: 'Ik zie mijn vader weer aan ...' schrijf van daaruit door. Op die manier zit ik in je hoofd en snap ik heus wel dat je aan vroeger denkt.

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoeveel pakken kaarten heb je wel niet liggen in huis. Heel beeldend beschreven, die mannen aan tafel en een dikke rookwolk die boven ze hangt ( denk ik ). Graag gelezen.

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Sanvis je neemt me mee, ook bij ons thusi werd gebridged en ook met zo'n rookwolk, stilte en naderhand het nakaarten. Mooi je laatste alinea, hoe geur je terug bracht en je het wil conserveren. Klein typo'tje: Ze is boos een gelijk heeft ze: een is en.

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Sanvis je neemt me mee, ook bij ons thusi werd gebridged en ook met zo'n rookwolk, stilte en naderhand het nakaarten. Mooi je laatste alinea, hoe geur je terug bracht en je het wil conserveren. Klein typo'tje: Ze is boos een gelijk heeft ze: een is en.
Ja, ik vond het altijd heel geheimzinnig. Later ben ik zelf gaan bridgen en pas toen begreep ik wat er aan die tafel gebeurde. Dank je voor het opmerken van het typefoutje.

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Suggestie: Schrap de zin: 'De geur van ...' Vervolg dan: 'Ik zie mijn vader weer aan ...' schrijf van daaruit door. Op die manier zit ik in je hoofd en snap ik heus wel dat je aan vroeger denkt.
Ik laat het voorlopig toch even zoals het is. Een paar dagen terug vond ik 'ouderlijk huis' niet passen en nu ineens wel. Niets zo veranderlijk als een (schrijvend) mens. Maar hartelijke dank voor het meedenken.

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoeveel pakken kaarten heb je wel niet liggen in huis. Heel beeldend beschreven, die mannen aan tafel en een dikke rookwolk die boven ze hangt ( denk ik ). Graag gelezen.
Leuk dat veel mensen die dikke rookwolk zien. Ik heb hem niet letterlijk beschreven en toch is hij er. Ik heb vele pakken kaarten, dat klopt. Er is een tijd geweest dat we ze overal cadeau kregen. Dank voor het lezen.

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Sanvis, de geur is heel mooi verweven in je verhaal. De sfeer die je neerzet, heel fijn. De overgang van heden naar herinnering, zoals hierboven al is gezegd, is wat abrupt.
Dank je voor je mooie woorden. Ik heb de overgang iets aangepast, maar ben er nog niet helemaal uit. Komt nog wel.

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@SanVis, Prachtig verhaal met sprekende details (pijptabak, vanille, citroenjenever) In weinig woorden roep je de geheimzinnige sfeer op van een bridgewedstrijd, gezien door de ogen van een kind. Opmerking: Plaats witregels voor: “De geur voert me terug naar mijnouderlijk huis...” Dan wordt de overgang van heden naar verleden meteen duidelijk. en “Ik houd het spel nog even onder mijn neus ...”

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@SanVis, Prachtig verhaal met sprekende details (pijptabak, vanille, citroenjenever) In weinig woorden roep je de geheimzinnige sfeer op van een bridgewedstrijd, gezien door de ogen van een kind. Opmerking: Plaats witregels voor: “De geur voert me terug naar mijnouderlijk huis...” Dan wordt de overgang van heden naar verleden meteen duidelijk. en “Ik houd het spel nog even onder mijn neus ...”
Dank je voor de mooie woorden. Fijn dat de geheimzinnige sfeer overgekomen is. De witregels zijn een goed idee!