#192 Gezelligheid
Mijn moeder was vastberaden om thuis te sterven, mijn vader -een man waar niemand tegenin durfde te gaan - moest dus wel bijdraaien; tenslotte kende hij haar na jaren huwelijk nog steeds niet.
[7 mei : ik vraag me af of het volgende wel zou aansluiten. Geen kortverhaal.]
[Hoe kon hij. De uren die hij op kantoor besteedde, waar hij boeken nakeek die al gecontroleerd waren, waar hij elk dossier met een beangstigende obsessie doornam. Zijn aandacht voor moeder beperkte zich meer en meer tot het openbaar. Haar gewilligheid veroorzaakte frustratie en hoofdpijn. Bij mij, wel te verstaan.
De feiten opgeteld, wilde ik echt niet weten wat er in mijn vaders hoofd speelde terwijl we op de dokter wachtten. ]
je schept een enorme ruimte
Lid sinds
10 jaar 5 maandenRol
Jee, @Marlie. Dat is
Dankje, Peter en EdithE. Er
Lid sinds
9 jaarRol
marli: je toevoeging hoefde
Lid sinds
10 jaar 5 maandenRol
Ik zou zeker doorlezen, hier
Lid sinds
7 jaar 7 maandenRol
Eh, Peter, dit verhaal is
Lid sinds
9 jaarRol
Marlie als mijn verhalen
Lid sinds
7 jaar 7 maandenRol
maar we gaan er lekker in
Lid sinds
10 jaar 5 maandenRol
Marlie ja dit belooft wat,
Lid sinds
8 jaar 8 maandenRol