Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#192 Gezelligheid

7 mei 2018 - 8:46
Mijn moeder was vastberaden om thuis te sterven, mijn vader -een man waar niemand tegenin durfde te gaan - moest dus wel bijdraaien; tenslotte kende hij haar na jaren huwelijk nog steeds niet. [7 mei : ik vraag me af of het volgende wel zou aansluiten. Geen kortverhaal.] [Hoe kon hij. De uren die hij op kantoor besteedde, waar hij boeken nakeek die al gecontroleerd waren, waar hij elk dossier met een beangstigende obsessie doornam. Zijn aandacht voor moeder beperkte zich meer en meer tot het openbaar. Haar gewilligheid veroorzaakte frustratie en hoofdpijn. Bij mij, wel te verstaan. De feiten opgeteld, wilde ik echt niet weten wat er in mijn vaders hoofd speelde terwijl we op de dokter wachtten. ]

7 mei 2018 - 12:06
Jee, @Marlie. Dat is inderdaad een zeer prikkelend begin. Er kan van alles gebeuren. Heel benieuwd. Alhoewel ik niet weet of ik wel verder zou lezen momenteel. Zoveel ellende, ziekte en sterfgevallen plus herinneringen (bijna onvermijdelijk in de maand mei).... Maar dat is persoonlijk.

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
7 mei 2018 - 15:51
Dankje, Peter en EdithE. Er zijn altijd gevoelige momenten in een mensenleven, Edith, je hoeft je niet te rechtvaardigen. (een zo maar kort vervolg geplaatst, of het past is aan SOL te beoordelen!)

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 mei 2018 - 16:00
marli: je toevoeging hoefde niet, om de zin van de opdracht te kunnen waarderen, maar licht deze wel toe als tiener haatte ik mijn moeder omdat zij volgens mij geen liefde gaf, een halve eeuw later moet ik erkennen een rotjong te zijn geweest, het hoort er allemaal bij denk ik, maar een door cijfertjes geobsedeerde echtgenoot, dat is andere koek, hoe draaide hij tenslotte bij? Edith: sterkte

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
7 mei 2018 - 17:44
Eh, Peter, dit verhaal is 100% fictie. Mijn leven is niet zo heftig als mijn inspiratie. Dankje Nancy, wat ik het meest heb is de beklemming van na enkele hoofdstukken totaal vast te zitten, zeg maar een inspiratiestop. Trouwens, jij kan er ook wel wat van, van verhalen vertellen. Hopelijk niet te veel non-fictie? ;)

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
7 mei 2018 - 17:50
:lol: Marlie als mijn verhalen non-fictie of autobiografisch waren dan zou ik mezelf aangeven :D ik ga er overigens bij anderen ook nooit van uit dat het ‘echt’ is tenzij expliciet vermeld. De beklemming die je beschrijft is zo hels en ook zo herkenbaar maar je raakt weer los, zeker weten! :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 mei 2018 - 18:05
maar we gaan er lekker in mee overigens zijn mijn autobiografische verhalen wel bestemd voor familieroman, die automatisch volloopt door dit forum