Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 165 — Sirup vaffel

 Larissa Larsson zou nooit weten dat het uiteindelijk de stroopwafels waren die haar lot bezegelden. Als ze zich die middag had kunnen inhouden, toen ze met Bjorn in café Kalaset hun tactiek bespraken waarmee ze die middag een belangrijk kopstuk van het Deense drugskartel hoopten uit te schakelen, dan was ze na die idiote achtervolging op de Øresundbrug, die eindigde met haar, bungelend aan haar vingertoppen aan een van de metalen balken onder de spoorlijn tussen Kopenhagen en Malmö, 80 gram lichter geweest en had ze zich — afgerond — 0,521 seconden langer kunnen vasthouden waardoor ze vlak àchter de achtersteven van de kustvaarder Valerie uit Hoek van Holland in het water zou zijn gevallen. Een duik die iemand met haar fysieke gesteldheid goed had kunnen overleven nu aan het eind van de zomer het water van Øresund relatief warm was. Nu landde ze, na een val van ruim 50 meter, nog net op de pas geschilderde witte buisreling op de achtersteven van de Valerie, die daar ironisch genoeg geplaatst was om te voorkomen dat mensen in het water zouden vallen en daar in dit geval slechts gedeeltelijk in slaagde. Letterlijk 'gedeeltelijk'.
Deze gebeurtenis bewees twee dingen, de een nog nuttelozer dan de ander. Het menselijk lichaam, ook dat van Larissa Larsson uit Låsby, is niet gebouwd om op metalen hekjes te landen na een val van 50 meter, en het hekwerk op de Valerie uit Hoek van Holland is daarentegen wel stevig genoeg om zo'n botsing zonder problemen te overleven.
Terwijl even later de meeuwen en vissen zich te goed deden aan de voedingsstoffen die deze bloederige gebeurtenis aan het water in de Øresund hadden toegevoegd — inclusief de nog grotendeels onverteerde resten van twee echte Goudse stroopwafels — haastte Bjorn zich terug naar zijn Volvo. Zijn middag zag er opeens heel anders uit. Niet alleen moest hij de hoofdcommissaris inlichten over het verlies van weer een partner, de derde in nog geen anderhalf jaar, hij moest ook aan zijn beste vriend en mentor, de beroemde kinderrechter Ole Larsson, gaan vertellen wat er met zijn dochter was gebeurd.
En het was pas maandag.

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
De eerste zin beneemt me bijna letterlijk de adem, Bart. Ik ben niet zo goed in cijfers en gewichten, dus ik geloof je op je woord ;) Ik zou Valerie zonder sterretjes schrijven. Of alledrie keer mét. Met plezier je verhaal gelezen ondanks de nare afloop. :thumbsup:

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Zo Bart, een opvolger van de Zweedse thrillerschrjver. Ik kom even niet op zijn naam. Je hebt exact hetzelfde vermogen om, naar het lijkt emotieloos, een dramatisch ongeluk te beschrijven. En dan nogwel het derde verlies in anderhalf jaar. Je cijfers krijg je cadeau van mij, ik ben niet zo'n rekenaar! Mooi verzonnen naam: Valerie de boot uit Hoek van Holland: betekent: dapper en moedig en dan de samenkomst met: vallen!

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een bijzonder prominente plek voor de stroopwafel in je verhaal. Dodelijk zelfs. Ik heb genoten van je beschrijving. Deze zin: 'Kalaset hun tactiek bespraken waarmee ze die middag een belangrijk kopstuk van het Deense drugskartel hoopten uit te schakelen, dan was ze na die idiote achtervolging op de Øresundbrug, die eindigde met haar, bungelend aan haar vingertoppen aan een van de metalen balken onder de spoorlijn tussen Kopenhagen en Malmö, 80 gram lichter geweest en had ze zich — afgerond — 0,521 seconden langer kunnen vasthouden waardoor ze vlak àchter de achtersteven van de kustvaarder Valerie uit Hoek van Holland in het water zou zijn gevallen' moest ik als simpele lezer wel een paar keer overlezen.

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Slecht begin van Bjorns werkweek en een roteinde voor Larissa. En dan door die Goudse Stroopwafels. Ik wist niet eens dat ze die in Zweden/Denemarken kenden. Graag gelezen

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Bart, bijzonder spannend verhaal, met een interessante relatie tussen het nuttigen van stroopwafels en haar noodlottige dood. Alleen vind ik die tweede volzin wel héél erg lang; ik moest hem een paar keer herlezen om de boodschap te kunnen vatten. Graag gelezen!

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dit verhaal kan een prachtig begin zijn van een uiterst spannende detective, waarbij uiteindelijk blijkt dat Bart zelf de dader was en de baas is van het drugskartel. De lange zinnen waren ook voor mij wat moeilijk te verteren, maar waarschijnlijk heb je dat met opzet gedaan om ons lezers langer in spanning te houden, is 't niet, Bart? :nod:

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een Stieg Larsson in het Deens. Vlijmscherp, onverbloemd, en, ik zou zeggen, met een journalistiek oog voor elk detail. En het was pas maandag ... Ga je Nicci French achterna met hun achtdelig werk? :thumbsup:

Lid sinds

6 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor je inzending! Dit leest als het eerste hoofdstuk uit een spannend boek! De bizarheid spreekt uit de gedetailleerde bespreking van de val en hoe die anders had kunnen verlopen. Steengoed hoe je direct de toon zet. Het feit dat er meerdere personages worden geïntroduceerd en het verhaal open eindigt, maakt dat wij het niet als op zichzelf staand verhaal zien, maar meer als de eerste pagina uit een goed boek. Ons advies: schrijf verder aan dit verhaal!