Wekelijkse schrijfopdracht #165 – Stroopwafels (fictie) Door schrijfcoach Lineke Eerdmans; Het laatste diner De stroopwafels die bij ''De Bulkende buik'', niet rendabel genoeg blijken, krijgen een enkeltje naar hun laatste kans. Het moorddiner, ''de Donderkooi'', in Amsterdam, is de laatste kans op nog een comeback in de wafel-industrie. Van verre zijn de wafels hoorbaar, gillen als kokende mosselen en kokkels wanneer ze buiten gezet worden. De mannen van de wafelwagen zijn ruig en smijten zakken vol tegelijkertijd op de wagen. Er staan veel mensen toe te kijken wanneer dit gebeurt. De mannen kijken niet op of om. Want regels zijn regels. Naast zich horen ze de mensen roepen ''Laat die wafels gaan, ze hebben niets misdaan'', ze scanderen de mannen om hun werk. Eenmaal aangekomen worden ze opgesplitst. Vriend, vijand, moeder, kind en dochter-wafel, ze gaan allen via een aangewezen route naar de tunnels die uitkomen in de kooi. Hier zullen ze met elkaar vechten en de winnaar mag terug naar de Bulkende buik. Alles beter dan hier in de gladiatoren-wafel-kooi, opgevreten te worden door de hongerige gasten. Als eerste zijn een luxe Groningse en een stroopwafel van Bakker Jaap aan de beurt. De deuren naar de donderkooi worden opengegooid en wafel-gejammer stijgt op. Eenmaal binnen moeten ze met elkaar vechten en wie het eerst blijft plakken heeft verloren en wordt meteen opgewarmd en verdeeld om opgepeuzeld te worden door het hongerige publiek. Omdat het heet is in de donderkooi, beginnen ze meteen te smelten. De winnaar gaat naar de volgende ronde, na een opdroog-pauze van tenminste twee gevechten. De Gladiator-wafels kijken om zich heen en zien de dinerende gasten hongerig met mes en vork op de tafel dreunen. Ook al staan ze doodsangst uit ze lopen op elkaar af, en wanneer ze met de zijkanten hebben 'geboxt', vechten ze als echte helden. Door Naomi Li, donderdag 19 Okt, 2017.