Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 165 Stroopwafelblues

19 oktober 2017 - 11:12
# 165 Gevangen liggen in een Tupperwaredoosje, dat wil je toch niet. Wij horen in een blik thuis, op zijn minst, wat een afgang is dit. En ze stoken het veel te warm in dit huis, nog even en we smelten; ik begin al wat te lekken. Straks plakken we aan elkaar, en het doet gemeen zeer wanneer ze ons van elkaar lostrekken. We liggen al een paar maanden in de kast in dit huis, dat is langer dan gemiddeld. Ik krijg langzamerhand de zenuwen van die Berend met zijn zware stap. Hij is de man in huis en loopt als een olifant. De hele vloer dreunt en het bestek rammelt in de laden wanneer hij langsbanjert. Het doosje waarin wij liggen verschuift regelmatig tot gevaarlijk dichtbij de rand van de plank waarop het staat, waarop WIJ staan.Tenminste, zo voelt het. Straks vallen we er nog van af. Dat lijkt mijn onderste zusje leuk: 'gaan we vliegen,' zegt ze. De vrouw des huizes, Mechteld, is net een muis met 'r piepstem. Ze is wel een beetje dik, de snoeper. Ik zag het toen ze vorige week het doosje opende en mijn broertje van mij aftrok. Ja, mijn broertje is opgegeten door die mensen. Maar we hebben nog contact, spiritueel. Mensen denken dat dingen geen gevoel hebben, waardeloos zijn, maar mijn schrijfster zegt: 'geld maakt mensen waardeloos.' Dat is dus de omgekeerde wereld. Ik moest daar even over nadenken maar ze heeft gelijk. Ik kan verhalen vertellen over de combinatie van mensen en geld, die wil niemand weten. Zoals ik al zei, wij stroopwafels houden ook na ons stoffelijk verdwijnen contact met elkaar. Ik weet veel, teveel voor één stroopwafel denk ik soms. Ik weet ook dat het vandaag mijn beurt is om opgegeten te worden. Mechteld komt er aan ... De andere kant van het verhaal. https://schrijvenonline.org/forum/themaforums/wek…

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 oktober 2017 - 12:26
Hoi Willemina, Origineel en grappige invalshoek. Als ik stroopwafel was zou ik er ook chagrijnig van worden, van zo'n leven. Wat zeg ik? Zelfs alleen maar overleven gaat niet lukken. Hopelijk komt er snel een eind aan haar lijden.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 oktober 2017 - 14:45
Willemina, wat leuk. Haha, ik heb het ook al over sprekende stroopwafels en natuurlijk ...; opeten. :nod: :thumbsup:

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 oktober 2017 - 15:03
Oh god, zo denk ik ook altijd dat planten enzo met elkaar praten als iemand ze weer eens niet goed verzorgd, arme levende dingen. Haha. Leuk verhaaltje! Feedback (voor het geval je die wilt): 'Het doosje waarin wij liggen schuift regelmatig tot gevaarlijk dichtbij de rand van de plank waarop het staat, waarop WIJ staan, dus.' Ik denk dat als je 'dus' weglaat, dat de zin sterker staat, maar het kan beide hoor. Groetjes Stefanie

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
19 oktober 2017 - 15:44
Wat een kostelijk verhaal Wilhelmina. Je zou bijna de stroopwafel laten liggen of opbergen in een gouden doosje. Maar gelukkig weet de stroopwafel wat zijn lot is (of misschien wel zijn verlossing). :thumbsup:

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 oktober 2017 - 12:48
Die arme, wijze stroopwafel. ik krijg gewoon een hekel aan Berend en Mechteld. Goed gedaan dus!

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 oktober 2017 - 12:58
Hoi Willemina, Origineel en grappige invalshoek. Als ik stroopwafel was zou ik er ook chagrijnig van worden, van zo'n leven. Wat zeg ik? Zelfs alleen maar overleven gaat niet lukken. Hopelijk komt er snel een eind aan haar lijden.
Bedankt voor je reactie, Karinska. Ze is intussen gaan 'hemelen'. ;)

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 oktober 2017 - 13:06
Hahaha leuk Willemina. Grote glimlach bij mij :thumbsup:
Ik, op mijn beurt, ben dan juist blij met jouw (glimlach), Nancy. :) Dankjewel.

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 oktober 2017 - 13:09
Willemina, wat leuk. Haha, ik heb het ook al over sprekende stroopwafels en natuurlijk ...; opeten. :nod: :thumbsup:
Ik heb je verhaal gelezen, Riny, mijn reactie daarop komt nog. Bedankt voor het lezen en reageren.

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 oktober 2017 - 13:12
Oh god, zo denk ik ook altijd dat planten enzo met elkaar praten als iemand ze weer eens niet goed verzorgd, arme levende dingen. Haha. Leuk verhaaltje! Feedback (voor het geval je die wilt): 'Het doosje waarin wij liggen schuift regelmatig tot gevaarlijk dichtbij de rand van de plank waarop het staat, waarop WIJ staan, dus.' Ik denk dat als je 'dus' weglaat, dat de zin sterker staat, maar het kan beide hoor. Groetjes Stefanie
Stefanie, Ik krijg heel graag feedback. Ik ben het met je suggestie eens en heb 'dus' weggelaten. Bedankt voor je leuke reactie en zeker ook voor je feedback waar ik erg blij mee ben. :thumbsup: Groetjes, Willemina

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 oktober 2017 - 23:11
Wat een kostelijk verhaal Wilhelmina. Je zou bijna de stroopwafel laten liggen of opbergen in een gouden doosje. Maar gelukkig weet de stroopwafel wat zijn lot is (of misschien wel zijn verlossing). :thumbsup:
Bedankt voor je leuke reactie, Thea Josephine. Een gouden doosje past wel bij stroopwafels.

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 oktober 2017 - 23:14
Die arme, wijze stroopwafel. ik krijg gewoon een hekel aan Berend en Mechteld. Goed gedaan dus!
Dank je, Marceline. En, ach, Berend en Mechteld zijn ook maar gewone mensen. ;) Ik heb de tekst overigens iets aangepast. Beetje snel geschreven en geplaatst.

Siv

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
21 oktober 2017 - 14:41
Leuk om te lezen vanuit de gezichtspunt van een stroopwafel in een tupperware-doosje. Ik voel die vloer al dreunen als Berend door de keuken banjert.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
21 oktober 2017 - 15:15
Wat een schitterende aanloopzin! De ruwe en rauwe mens tegenover een spiritueel stroopwafeltje. Zo goed geschreven, dat ik het nog zou geloven ook! Ik moet dringend eens in mijn koekjeskast gaan luisteren wat daar allemaal geroddeld wordt! (hoewel het geen stroopwafels zijn) 'Straks vallen we er nog van af. ' of Straks vallen we nog? (door voorgaande begrijp ik wel dat het vd plank is) :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 oktober 2017 - 18:28
@Willemina, echt een leuke tekst. Bij de eerste, tweede, derde keer lezen. De stroopwafel personifiëren, wellicht kun je de hashtag loslaten: #jesuisunegaufrette. Iets anders in deze roerige tijden. :unibrow: Nog even iets pinnigs: Is 'hele' voor vloer nodig? Teveel is een zelfstandig naamwoord. :thumbsup:

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 oktober 2017 - 20:14
Willemina, wat een origineel verhaal. Net zoals de 'andere' kant trouwens. De spiritualiteit van de stroopwafels en het contact hebben na het opeten, dat ga ik onthouden! Heel graag gelezen!

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 oktober 2017 - 0:02
Leuk om te lezen vanuit de gezichtspunt van een stroopwafel in een tupperware-doosje. Ik voel die vloer al dreunen als Berend door de keuken banjert.
Leuk om te 'horen', Siv. Bedankt voor het lezen en reageren.

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 oktober 2017 - 0:05
Wat een schitterende aanloopzin! De ruwe en rauwe mens tegenover een spiritueel stroopwafeltje. Zo goed geschreven, dat ik het nog zou geloven ook! Ik moet dringend eens in mijn koekjeskast gaan luisteren wat daar allemaal geroddeld wordt! (hoewel het geen stroopwafels zijn) 'Straks vallen we er nog van af. ' of Straks vallen we nog? (door voorgaande begrijp ik wel dat het vd plank is) :thumbsup:
Bedankt voor je ontzettend leuke reactie, Marlie. En ... ben je nog iets te weten gekomen? ;) Ik denk dat je gelijk hebt en dat 'Straks vallen we nog' duidelijk genoeg is. Dank voor de suggestie.

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 oktober 2017 - 0:13
@Willemina, echt een leuke tekst. Bij de eerste, tweede, derde keer lezen. De stroopwafel personifiëren, wellicht kun je de hashtag loslaten: #jesuisunegaufrette. Iets anders in deze roerige tijden. :unibrow: Nog even iets pinnigs: Is 'hele' voor vloer nodig? Teveel is een zelfstandig naamwoord. :thumbsup:
Mili, Ook jij bedankt voor je leuke reactie en nuttige feedback. Wij zeggen vaak 'de hele vloer', maar je hebt vast gelijk. Te veel gaat het worden. Dank voor de correctie. Mijn Frans is niet goed genoeg om je hashtag suggestie over te nemen. Ik ben er ook niet zoet genoeg voor. ;)

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 oktober 2017 - 0:29
Willemina, wat een origineel verhaal. Net zoals de 'andere' kant trouwens. De spiritualiteit van de stroopwafels en het contact hebben na het opeten, dat ga ik onthouden! Heel graag gelezen!
Dankjewel, mw Marie. En leuk dat je beide verhalen las. Tis wat: spirituele stroopwafels op SOL en pratende m & m's op tv. ;)

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 oktober 2017 - 9:45
Wilhelmina, dat was genieten van je stroopwafelbijdrage. Personifiëren van dingen vind ik vaak een uitdaging. Pakt hier leuk uit. Groet Connie

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 oktober 2017 - 20:28
Hoi Wilhelmina, Wat een ontzettend leuke invalshoek! Ik ben benieuwd waar ze het na consumptie nog over hebben, als ze dan inderdaad nog steeds contact hebben. Misschien kunnen we daar achter komen door een sessie bij kaarslicht met glaasje ... eh ... stroopwafeltje draaien?

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
25 oktober 2017 - 9:49
Bedankt voor je inzending! Je hebt een heel origineel perspectief gekozen door de stroopwafels zelf de hoofdrol te geven. Bij de eerste zin al voel je als lezer de beklemming van dat plastic doosje. Ook je titel maakt wel nieuwsgierig en neemt vast een voorschot op de sfeer van het verhaal. Je kiest je woorden heel treffend bij de tragikomische sfeer bij dit verhaal: het nonchalante ‘langsbanjert’, de manier waarop je de kinderlijke naïviteit van het jongere stroopwafelzusje schetst met haar korte uitspraak ‘gaan we vliegen’. Helemaal raak. Met die laatste onheilspellende zin onderstreep je de onontkoombaarheid van het lot van de stroopwafels. We hebben genoten van dit verhaal. Sommige zinnen zijn super origineel zoals ‘Ik weet veel, te veel voor een stroopwafel, denk ik wel eens.’ Hoe kom je erop?!

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
25 oktober 2017 - 9:49
Bedankt voor je inzending! Je hebt een heel origineel perspectief gekozen door de stroopwafels zelf de hoofdrol te geven. Bij de eerste zin al voel je als lezer de beklemming van dat plastic doosje. Ook je titel maakt wel nieuwsgierig en neemt vast een voorschot op de sfeer van het verhaal. Je kiest je woorden heel treffend bij de tragikomische sfeer bij dit verhaal: het nonchalante ‘langsbanjert’, de manier waarop je de kinderlijke naïviteit van het jongere stroopwafelzusje schetst met haar korte uitspraak ‘gaan we vliegen’. Helemaal raak. Met die laatste onheilspellende zin onderstreep je de onontkoombaarheid van het lot van de stroopwafels. We hebben genoten van dit verhaal. Sommige zinnen zijn super origineel zoals ‘Ik weet veel, te veel voor een stroopwafel, denk ik wel eens.’ Hoe kom je erop?!

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 oktober 2017 - 16:52
Wilhelmina, dat was genieten van je stroopwafelbijdrage. Personifiëren van dingen vind ik vaak een uitdaging. Pakt hier leuk uit. Groet Connie
Dankjewel, Connie.

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 oktober 2017 - 16:55
Hoi Wilhelmina, Wat een ontzettend leuke invalshoek! Ik ben benieuwd waar ze het na consumptie nog over hebben, als ze dan inderdaad nog steeds contact hebben. Misschien kunnen we daar achter komen door een sessie bij kaarslicht met glaasje ... eh ... stroopwafeltje draaien?
Grutte griezels ... Stel je dit nu serieus voor aan een nuchtere Friezin? LOL Bedankt voor je leuke reactie, Ton. ;)