Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#140 Pippi uit het kamp

28 april 2017 - 10:57
'Laten we ergens koffiedrinken.' Mijn lief staat ineengedoken in zijn jas te hippen van zijn ene voet op de andere. 'Mmm.' Ik trek mijn capuchon strakker aan. Mijn oog valt op een kleedje met groezelig speelgoed. Er liggen wat kinderboeken tussen: De vijf, Pinkeltje. Mijn hand gaat naar Pippi in Taka-Tuka land. Ik zie mijn moeder druk in de weer met mijn Pippi-outfit voor de verkleedwedstrijd met Koninginnedag. Achter de naaimachine om van een afgedankt groenwitgeruit schort een schortjurk te maken. Achter het fornuis om oude kousen te verven: een rood en een groen. Een verwassen jarretelgordel werd op maat gemaakt voor mijn kinderheupen. Van oom Benjamin peuterde ze Piposchoenen los. En zelfs die bullebak van een vriend van haar had ijzerdraad voor mijn vlechten gegeven. Mijn rode haar en sproeten moesten het geheel afmaken. Op de dag zelf was ik dan ook de echtste Pippi van allemaal. Ik zie mij weer staan bij de prijsuitreiking. Vooraan, met kloppend hart. Elfen, ridders en cowboys stapten naar voren om hun prijs in ontvangst te nemen. Toen de hoofdprijs. Ik kneep mijn handen tot vuisten, mijn wangen werden warm. Een blonde Pippi met miezerige vlechtjes en getekende sproetjes stapte naar voren. Het moet inmiddels zo'n veertig jaar geleden zijn, maar weer voel ik mijn keel dik worden. Nu weet ik dat ik maar het meisje uit het kamp was. Ik knipper met mijn ogen, leg Pippi terug en haak mijn rechterarm in de linkerarm van mijn lief. 'Waar wil jij koffiedrinken?'

Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 april 2017 - 11:19
Mooie vertelling. Wat taalfoutjes,Mijn hand zonder hoofdletter, elfen, groenwitgeruit aan elkaar of niet? De inleiding en dan de herinnering terughalen leest prettig, Marceline.

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 april 2017 - 11:45
Dankjewel Madd, De taalfoutjes eruit gehaald. (behalve Mijn hand. Dat is namelijk een nieuwe zin) Dank!

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 april 2017 - 11:59
Hoi Marceline, mooi nostalgisch verhaal. Deze zin 'Nu weet ik dat ik maar het meisje uit het kamp was.' ervaar ik als een abrupt einde. Daar is wellicht meer uit te halen. Misschien is het sterker als je in de laatste zin van de voorgaande alinea het woordje 'trots' invoegt. In die alinea komt de spanning van het meisje meer naar voren dan het gevoel welke maakte dat ze zich even uit een achterstand voelde komen. Tenminste, dat heb ik er bij bedacht. 'Mijn lief' vind ik heel erg mooi beschreven.

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 april 2017 - 13:48
Marcelline, mooi beschreven jeugdherinnering. Heeft blijkbaar een diepe wond geslagen. Blijkbaar nog een trauma? Was goed te lezen, zowel qua opbouw als qua stijl. Groetjes Connie

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 april 2017 - 13:57
Met veel plezier gelezen. Jammer van de afloop. Hoe kunnen we dat voorkomen, denk ik dan. Ik heb al zoveel gelezen dat ik weet dat dat irrationele gedachten zijn.

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 april 2017 - 15:00
Hoi Marceline, mooi nostalgisch verhaal. Deze zin 'Nu weet ik dat ik maar het meisje uit het kamp was.' ervaar ik als een abrupt einde. Daar is wellicht meer uit te halen. Misschien is het sterker als je in de laatste zin van de voorgaande alinea het woordje 'trots' invoegt. In die alinea komt de spanning van het meisje meer naar voren dan het gevoel welke maakte dat ze zich even uit een achterstand voelde komen. Tenminste, dat heb ik er bij bedacht. 'Mijn lief' vind ik heel erg mooi beschreven.
Dankjewel I-Kat. Ik zal eens nadenken over je suggestie. Het woord trots wil ik echter niet gebruiken. Ik weet niet of de HP trots was, ze was vooral blij en vol vertrouwen dat de beste zou winnen. Nu ze ouder is weet ze dus dat het leven niet zo in elkaar steekt.[ nu weet ik dat ik maar...] Zou het misschien helpen als ik 'het kam' als Het Kamp schrijf?

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 april 2017 - 15:04
Marcelline, mooi beschreven jeugdherinnering. Heeft blijkbaar een diepe wond geslagen. Blijkbaar nog een trauma? Was goed te lezen, zowel qua opbouw als qua stijl. Groetjes Connie
Dankjewel Connie, Het was iets dat de HP als kind niet begreep. En het heeft bij haar inderdaad zijn sporen nagelaten. Groet, Marceline

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 april 2017 - 15:07
Met veel plezier gelezen. Jammer van de afloop. Hoe kunnen we dat voorkomen, denk ik dan. Ik heb al zoveel gelezen dat ik weet dat dat irrationele gedachten zijn.
Dankjewel Riny, Ja, het is zeker jammer dat we dit niet kunnen voorkomen. Het leven is niet eerlijk. Groet, Marceline

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 april 2017 - 15:13
ik geloof het gelijk, ja, en ik voel het bovendien -zo helder en realistisch geschreven. Ik zou het kamp niet met hoofdletters schrijven, dat maakt het m.i. minder duidelijk, omdat dat naar een specifieke plek met de naam Het Kamp lijkt te verwijzen. Je kunt misschien de overgang naar de herinnering nog iets mooier maken. De eerste drie zinnen van je middenstuk schrappen en even opnieuw formuleren wat je wilt zeggen, het komt nu net wat houterig op gang en dat is zonde van de rest van het mooie verhaal.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
28 april 2017 - 15:28
Hoi Marcelina, ging er in als koek. Mooie nostalgische vertelling met de harde kant van het leven er subtiel in verwerkt en ook weer niet omdat je deze super-pipi immitatie zo goed hebt beschreven dat ik als lezer ook echt dacht dat ze dit zou winnen. Ik kijk nog regelmatig naar pipi omdat het zo'n heerlijk kind is en net als je HP door de samenleving aan de kant wordt gezet. Alleen pipi heeft hier geen last van. Daarom vind ik je verhaal des te mooier. Ik weet niet of je dit bewust zo hebt gekozen? Hoe dan ook :thumbsup:

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 april 2017 - 17:24
ik geloof het gelijk, ja, en ik voel het bovendien -zo helder en realistisch geschreven. Ik zou het kamp niet met hoofdletters schrijven, dat maakt het m.i. minder duidelijk, omdat dat naar een specifieke plek met de naam Het Kamp lijkt te verwijzen. Je kunt misschien de overgang naar de herinnering nog iets mooier maken. De eerste drie zinnen van je middenstuk schrappen en even opnieuw formuleren wat je wilt zeggen, het komt nu net wat houterig op gang en dat is zonde van de rest van het mooie verhaal.
Dankjewel schrijvenmaar, voor je mooie complimenten Grappig dat je die eerste drie zinnen noemt. Oorspronkelijk had ik: [En ineens zie ik weer mijn moeder druk in de weer met mijn out-fit voor de verkleedwedstrijd met Koninginnedag] Dat vond ik wat vaag en vele versies volgden. Ik zal nog eens puzzelen over iets wat én vloeiend én duidelijk is. Dank!

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 april 2017 - 17:26
Hoi Marcelina, ging er in als koek. Mooie nostalgische vertelling met de harde kant van het leven er subtiel in verwerkt en ook weer niet omdat je deze super-pipi immitatie zo goed hebt beschreven dat ik als lezer ook echt dacht dat ze dit zou winnen. Ik kijk nog regelmatig naar pipi omdat het zo'n heerlijk kind is en net als je HP door de samenleving aan de kant wordt gezet. Alleen pipi heeft hier geen last van. Daarom vind ik je verhaal des te mooier. Ik weet niet of je dit bewust zo hebt gekozen? Hoe dan ook :thumbsup:
Dankjewel Nancy! Een duimpje van jou, dat voelt fijn. Groetjes, Marceline

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 april 2017 - 18:57
Hoi Marceline, ontroerend jeugdverhaal, sterk neergezet. Even los van alle technicalities, ik ben daar niet zo van; ik vind het een prachtige vertelling, die bij mij als lezer ook een beetje de keel deed zwellen. Roept weerstand op; dit moet toch niet kunnen? Maar, zoals je zelf ook al zegt; het leven is niet eerlijk. Ik doe er nog een :thumbsup: bij, welverdiend, Marceline! Mvg Ton

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 april 2017 - 19:22
Erg leuk verhaal, Marceline. Ik zie het voor me en voel ook verontwaardiging. Toch begrijp ik wat Schrijvenmaar bedoelt. Wat als je nu de tweede alinea ook in de tt zet? En dan beginnen met 'Mijn moeder is druk in de weer ...' 'Ik zie haar weer voor me' kan dan weg. Het vervolg in tt. De witregels geven wel aan dat er een sprong in de tijd wordt gemaakt. Maar nogmaals, erg leuk :thumbsup:

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 april 2017 - 19:36
Mooi verhaal met goed gekozen en geloofwaardige details, marceline. Ik ga als lezer mee in de herinnering die bovenkomt en de door jouw beschreven reactie. Met plezier gelezen.

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 april 2017 - 22:30
Hoi Marceline, ontroerend jeugdverhaal, sterk neergezet. Even los van alle technicalities, ik ben daar niet zo van; ik vind het een prachtige vertelling, die bij mij als lezer ook een beetje de keel deed zwellen. Roept weerstand op; dit moet toch niet kunnen? Maar, zoals je zelf ook al zegt; het leven is niet eerlijk. Ik doe er nog een :thumbsup: bij, welverdiend, Marceline! Mvg Ton
Dankjewel Ton, voor je compliment en de duim. Ik ben er blij mee!

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 april 2017 - 22:32
Erg leuk verhaal, Marceline. Ik zie het voor me en voel ook verontwaardiging. Toch begrijp ik wat Schrijvenmaar bedoelt. Wat als je nu de tweede alinea ook in de tt zet? En dan beginnen met 'Mijn moeder is druk in de weer ...' 'Ik zie haar weer voor me' kan dan weg. Het vervolg in tt. De witregels geven wel aan dat er een sprong in de tijd wordt gemaakt. Maar nogmaals, erg leuk :thumbsup:
Dankjewel Willemina, Voor het compliment én de tip. Een flashback ook in de tt. Interessant idee! Ik ga echt puzzelen met de suggesties van jou en schrijvenmaar. En een duimpje van jou, wat mooi! Dankjewel!

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 april 2017 - 22:33
Mooi verhaal met goed gekozen en geloofwaardige details, marceline. Ik ga als lezer mee in de herinnering die bovenkomt en de door jouw beschreven reactie. Met plezier gelezen.
Dank voor je compliment, Angus. Fijn dat je als lezer mee kon gaan in het verhaal.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 april 2017 - 23:15
ik geloof het gelijk, ja, en ik voel het bovendien -zo helder en realistisch geschreven. Ik zou het kamp niet met hoofdletters schrijven, dat maakt het m.i. minder duidelijk, omdat dat naar een specifieke plek met de naam Het Kamp lijkt te verwijzen. Je kunt misschien de overgang naar de herinnering nog iets mooier maken. De eerste drie zinnen van je middenstuk schrappen en even opnieuw formuleren wat je wilt zeggen, het komt nu net wat houterig op gang en dat is zonde van de rest van het mooie verhaal.
Dankjewel schrijvenmaar, voor je mooie complimenten Grappig dat je die eerste drie zinnen noemt. Oorspronkelijk had ik: [En ineens zie ik weer mijn moeder druk in de weer met mijn out-fit voor de verkleedwedstrijd met Koninginnedag] Dat vond ik wat vaag en vele versies volgden. Ik zal nog eens puzzelen over iets wat én vloeiend én duidelijk is. Dank!
ik vind dat sterker dan hoe het er nu staat ... waarom niet een opening met 'ik zie mijn moeder enz...' en als je het dan graag duidelijker wilt maken, iets als 'het moet veertig jaar geleden zijn inmiddels' daarna

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 april 2017 - 9:49
Een beetje aan de late kant misschien (veertig jaar na dato): er is maar één echte Pippi en dat ben jij! Mooi, sfeervol beschreven, Marceline.

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 april 2017 - 9:56
@ Schrijvenmaar, dankjewel! Ik heb het zo aangepast. Soms is je eerste opzet toch de beste :-) Fijn dat je zo constructief meedacht @Willemina: ik heb toch maar niet in de tt gezet. misschien kan het wel maar voor mij voelt het wat gek. Maar fijn dat je zo met mij meedacht. @Ewald, dank voor je compliment. En wat lief: na veertig jaar toch nog erkenning voor 'mijn' Pippi Groet, Marceline

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
1 mei 2017 - 16:37
Dag Marceline, Een heel mooi en geloofwaardig verhaal heb je neergezet. Als lezer beleefde ik de spanning van Pippi helemaal mee. Sterke opbouw in drie delen heden-verleden-heden. Transparant taalgebruik met sprekende details zoals: "een verwassen jarretelgordel op maat gemaakt voor kinderheupen.' De onrechtvaardigheid van het niet gekozen zijn, vermeld je heel sober in één zin. 'Nu weet ik dat ik maar een meisje uit het kamp ben.' Het effect is dat deze binnenkomt. Schrijnend. Wat mij betreft is deze voldoende en behoeft deze geen nadere toelichting. Dank je wel voor deze bijzondere bijdrage aan de weekopdracht. Nel Goudriaan

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 mei 2017 - 22:28
Dag Marceline, Een heel mooi en geloofwaardig verhaal heb je neergezet. Als lezer beleefde ik de spanning van Pippi helemaal mee. Sterke opbouw in drie delen heden-verleden-heden. Transparant taalgebruik met sprekende details zoals: "een verwassen jarretelgordel op maat gemaakt voor kinderheupen.' De onrechtvaardigheid van het niet gekozen zijn, vermeld je heel sober in één zin. 'Nu weet ik dat ik maar een meisje uit het kamp ben.' Het effect is dat deze binnenkomt. Schrijnend. Wat mij betreft is deze voldoende en behoeft deze geen nadere toelichting. Dank je wel voor deze bijzondere bijdrage aan de weekopdracht. Nel Goudriaan
Hallo schrijfcoach Nel, Dankjewel voor je mooie feedback en compliment. Daar ben ik heel blij mee. Ik heb het met plezier geschreven. Bedankt voor deze leuke opdracht. Groet, Marceline

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 mei 2017 - 22:56
Als kind overduidelijk gediscrimineerd worden, draag je je leven lang mee. Dat laat je goed voelen, Marceline.