Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
gs 31 maart 2016 - 20:55

#88 - Veldleeuwerik

Als vanzelf draai ik mijn hoofd naar rechts en tuur naar de hemel. Vergeefs. Toch maar de fiets aan de kant zetten – straks beland ik nog in de sloot – en dan systematisch de lucht afzoeken. Eindelijk zie ik hem, een klein donker bolletje met vleugels die driftig op en neer gaan. Zo duidelijk afgetekend tegen de lichtgrijze wolken achter hem, dat het een raadsel is waarom ik hem niet direct zag. Onvermoeibaar strooit het vogeltje zijn klanken uit over het land en verspreidt de lente. Ik verbeeld me dat hij nog wat extra zijn best doet omdat die sterveling met zijn fiets daar beneden zo van hem geniet. Maar dat is natuurlijk niet zo, hij volgt gewoon zijn driften. Geen diepe gedachten, geen verholen bedoelingen, gewoon de lucht in en zingen. En ondertussen wordt hij mooi wel gehoord. En gezien. Ik ga vlieglessen nemen. En zangles.

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
marlie 1 april 2016 - 12:08
Kort en intensief meebeleefd, heel mooi gs! Die laatste zin geeft hier een fijne extra om je leven een wending te geven. :thumbsup: (kan je 'daaronder' niet gewoon weglaten?)

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
gs 4 april 2016 - 19:42
Dank jullie wel, @marlie: ik heb "daaronder" veranderd in "daar beneden". Met de laatste zin probeer ik het verlangen van hp om gehoord en gezien te worden weer te geven. Is me dat gelukt?

Profile picture for user schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
schrijvenmaar 4 april 2016 - 21:14
Ik vind het een mooi moment en een een mooie aflsuiting, maar zonder jouw #6 had ik dat verlangen gehoord en gezien te worden er niet uitgehaald. Met wel. Overduidelijk, omdat het direct volgt op de constatering dat de vogel wel gehoord en gezien wordt. Maar als je er niet op verdacht bent, is er volgens mij niets in de tekst wat verraad dat de hp (meer) gehoord en gezien zou willen worden. Ik associeer zonder toelichting het willen vliegen en zingen veel meer met een soort vrij willen zijn - en een kunnen volgen van driften, wellicht, wat het voor de vogel is.

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
marlie 5 april 2016 - 11:26
Ik had de laatste zin gezien als een combinatie van je leven nieuwe zin te geven door, wat schrijvenmaar duidt, een sprong naar een grote (re) vrijheid te maken. Vanuit jouw oogpunt bezien, is hp dan een verlegen en onopvallend persoon die zijn eigen, teruggetrokken wereld beu is en zich een weg naar boven wil worstelen. 'Ik verbeeld me dat hij nog wat extra zijn best doet omdat die sterveling met zijn fiets daar beneden zo van hem geniet. ' Vind ik niet kloppen. Een zin met twee perspectieven. Ik beeld me de situatie in, en je gebruik van 'daar beneden' is vanuit de leeuwerik bezien.

Profile picture for user Schrijfcoach Odile Schmidt

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Schrijfcoach O… 5 april 2016 - 12:50
Mij viel ook de veranderde perspectief op. Pas daar mee op vooral in zo'n korte stuk tijd. Probeer eenheid van perspectief na te streven. Hier ben je eerst in het hoofd van de jongen en dan plotseling kijk ik van beneden naar boven, wat verwarrend is in zo'n korte tijd om plotseling een opmerking te maken over veranderen van levensloop, piloot en zanger worden. Ik zeg niet dat het niet mag! Maar ik ervaar, voel, hoor, ruik, denk, handel nog liever wat naast zien, voor ik mijn mening meeverander. Mooi verhaal.

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
gs 6 april 2016 - 22:24
Bedankt voor de reacties, toen het verhaal zich vormde in mijn hoofd, speelde ik met heel 'uitleggerige' bespiegelingen over hoe belangrijk het is om gehoord en gezien te worden. Ik vermoed dat die bespiegelingen mijn verhaal geen goed gedaan zouden hebben; wat er van overbleef was het slot van mijn verhaal. Ik kan er onmogelijk bezwaar tegen hebben dat die iets anders geïnterpreteerd wordt. Piloot worden was trouwens nauwelijks in me opgekomen. Ik dacht toch echt aan heel hard klapperen met armen. De opmerkingen over veranderend perspectief moet ik nog even laten bezinken. Zijn jullie een blinde vlek bij me op het spoor? Of... Nadat ik het verhaal verzonnen had en ik van mijn werk naar huis fietste, hoorde ik echt een leeuwerik zingen. Toen kon ik het natuurlijk niet maken om door te fietsen. Ik heb dus een beetje gesmokkeld met de opdracht: eerst was er het verhaal en daarna de observatie.