Wat denk je van Anne Frank? Succes!!!

Pppffffffff! Daar vraag je me wat! Je hebt ze in soorten en maten. Van een half A-viertje (voor de kleintjes) tot ... Vul maar in.

je bent nooit te jong of je serieus genomen wordt is wat anders, verraadt je leeftijd niet meteen, dat werkt (ik spreek uit ervaring) maar veel mensen behandelen je al snel met respect als je een aardig afgerond manuscript hebt (want ze weten hoeveel bloed zweet en tranen dat kost) hoe lang is een gemiddeld manusscript? hoe lang is een gemiddeld boek? een manuscript wordt niet beoordeeld op kwantiteit maar op kwaliteit, als jij een goed verhaal in tien zinnen kan vertellen wordt dat net zo gewaardeerd als een goed verhaal in tien boeken GA ZO DOOR! JONGE MENSEN GAAN DE WERELD VEROVEREN (kijk maar naar Balkenende)

Gewoon opsturen. Je krijgt altijd reactie en als ze vinden dat je iets moois geschreven hebt, zullen ze contact met je opnemen. Maar als ze het misschien nog wat 'onrijp' vinden, blijf je aan het boek werken. Uiteindelijk zul je toch altijd blijven schrijven (als je tenminte echt een schrijfster bent) en dan komt dat boek er vroeger of later. Maar om je teleurstellingen te besparen, zou ik - voordat je het boek opstuurt - het eerst aan iemand laten lezen die er een beetje kijk op heeft, bijvoorbeeld een leerkracht. Je hoeft niet per se zo iemand te gehoorzamen (in dit geval) maar misschien heeft hij/zij enkele goede aanwijzingen. Succes in elk geval. Je kunt by the way ook een eerste pagina naar iemand van dit forum sturen. Er zijn er genoeg die verstand van schrijven en van kinderen hebben en die graag iets zeggen over je werk. Laat maar horen.

Laat je verhaal lezen door een paar mensen die er verstand van hebben, en een paar van je doelgroep. Bij voorkeur dus niet je familie en vrienden want die zeggen toch dat het geweldig is en daar heb je niks aan. Het probleem bij jonge schrijvers is vaak het gebrek aan levenservaring waardoor karakters niet genoeg diepgang hebben en de gebeurtenissen niet altijd even logisch zijn. Maar dat komt bij oudere schrijvers ook voor. Als je je goed kan inleven, valt dat meestal nog wel te overkomen. Zet eens een fragment in boekpresentatie en vertel wat over je verhaal. Misschien kunnen we je hier nog tips geven.

Hoi Simone, Ik was ook 12 jaar toen ik mijn eerste manuscript (gedichten) naar een uitgeverij stuurde. De uitgever stuurde me daarop een handgeschreven brief terug. Hij heeft de gedichten niet uitgegeven, maar die brief is me nog steeds dierbaar. Ik zie het nu als mijn 1e stap op het schrijverspad. Dus stuur je manuscript vooral op! Als ze het niet willen uitgeven, heb je later altijd de herinnering en zie het dan als een 1e stap. En laat je ajb niet leiden door mensen die negatief zijn. Die zijn er altijd. Ook als je ouder bent.

Gewoon nergens iets van aantrekken. Dat je het durft is al heel wat!

Beetje laat, maar alsnog: Mijn internetvriendin was 14 toen een uitgever haar manuscript wou uitgeven (heeft ze trouwens nietgedaan). Dus waarom zou 12 dan niet kunnen? :)

Te jong om te schrijven ben je natuurlijk nooit. Maar dat is niet de vraag die je stelt: je wilt weten of je te jong bent om een kans te maken bij een uitgeverij. Wel - het gaat om de tekst, niet om de schrijver, dus op zich is je leeftijd irrelevant. Aan de andere kant is het erg onwaarschijnlijk dat je als 12-jarige de ervaring, de kennis, de wijsheid en de geestelijke vermogens hebt om een literair boek te schrijven. Dat is geen kritiek - het is alleen een feit dat je onder ogen moet zien. De kans is dus best groot dat de uitgever niet geïnteresseerd zal zijn, en dat zegt dan op zich nog niets over je talent. Laat je er dus niet door uit het veld slaan, als je wordt afgewezen. Denk maar zo: welke grote schrijver publiceerde al voor zijn 20e een goed boek? Schrijven is de meest intellectuele van alle kunstvormen, en daarmee degene die het meeste tijd vergt om tot rijping te komen.

Oeioei, die laatste zin, VictorGijsbers ... Daar komt commentaar op, wedden? Maar ik snap wel wat je bedoelt. Je inzicht is als je twaalf of veertien bent nog onvolwassen. Tenminste, er vanuit gaand dat je eigenlijk niets hebt meegemaakt natuurlijk. Levenservaring enz.

Ja, ik kan het dan ook niet laten, Mara. Een musicus met levenservaring laat zijn instrument dieper en warmer klinken dan een persoon van 17 of 18. Dus schrijven de meest intellectuele kunstvorm???

Dat snap ik ook niet zo. Hoebedoellu precies, VictorGijsbers?

zit iemand die op zijn 12e een boek schrijft niet het dichtste bij de doelgroep? dan heeft dat toch voordelen? al moet ik eerlijk zeggen dat als ik mijn verhaal bekijk wat ik geschreven heb toch ik 14 was gewoon hopeloos kinderachtig is en met heel veel dingen gewoon geen rekening had gehouden en veel dingen gewoon niet konden. bedoel ik niet als negatieve kritiek naar jou toe hoor simone! misschien heb jij dat wel helemaal niet! ik praat alleen maar vanuit mijn eigen schrijfervaring

"Hoebedoellu" :) grappig.

Aan de andere kant is het erg onwaarschijnlijk dat je als 12-jarige de ervaring, de kennis, de wijsheid en de geestelijke vermogens hebt om een literair boek te schrijven.

En dit vind ik nou erg. Wat is er nou erg aan als je boek geen literatuur is???? Een gewoon, normaal boek kan toch ook prima? Waarom moet het persé literatuur zijn? :S

Ik ben het ook eens met Aart! Ieder schrijft zijn ding, en het is absoluut niet nodig dat het een literair werk is! Het zou ook maar saai zijn als iedereen literaire werken schrijft. Simone, ik zou het gewoon eens een keertje opsturen. Nee heb je, ja kun je krijgen. Dus meid, gewoon doen!

Hoe jonger je begint met schrijven hoe beter zou ik zeggen. Hoe eerder je leert je omgeving en wat er in je omgaat goed op papier te zetten, hoe beter je het onthoud. Voor later, als je beter kunt schrijven, of gewoon voor dat boek wat je op je 12e al kunt publiceren. Victor heeft wel gelijk wat betreft het vooroordeel van uitgeverijen denk ik. Maar als je daar bang voor bent stuur je het toch gewoon in onder een andere naam en leeftijd? Dat doen zoveel schrijvers om vooroordelen te ontwijken. :)

Andere leeftijd? Ik denk het niet! Simone zal best heel goed schrijven. Maar als die uitgeverij bij haar verhaal een leeftijd ziet staan van, zeg 25, weet ik niet wat die mensen daar zullen denken.

ik vind ook gewoon dat je het moet proberen! niet geschoten is altijd mis... !

Hoe ouder je bent hoe groter je woordenschat wordt. Iedere schrijver groiet, dus het is fijn om zo vroeg te beginnen. Ik zag laatst op tv dat een jongen van acht een boek had geschreven, samen met zijn moeder. Maar goed, hij is nu wel bekend.

@Rosali: heette dat boek soms Wonderkaars, van Safira en haar 8-jarige zoontje?

Pluisebol, als ik zeg dat schrijven de meest intellectuele kunst is bedoel ik dat schrijven het meeste elementen van onze culturele erfenis incorporeert. Er is geen limiet te stellen aan waarmee je bekend moet zijn om de best mogelijke boeken te schrijven: andere literatuur, maar bijvoorbeeld ook filosofie, geschiedenis, architectuur, muziek, et cetera. Hoe meer je weet/begrepen hebt, hoe groter de kans is dat je juist datgene weet/begrepen hebt dat op dit punt in je boek het beste past. Dat heeft natuurlijk wel iets met levenservaring te maken, maar heeft ook een sterke intellectuele component: je moet je in allerlei dingen verdiept hebben. Een musicus profiteert wel van levenservaring, maar niet (noemenswaardig) van het bestuderen van Kant, het leven in de middeleeuwen of quantummechanica. Aart, wat is een "gewoon, normaal boek"? Als dat betekent dat het een boek is waarvan er dertien in een dozijn zijn, dan begrijp ik niet waarom je het zou willen schrijven of lezen. Ongewone, abnormale boeken - het lijkt me dat het daar om gaat. Maar dit heeft weinig met het onderwerp van deze draad te maken.

Victor schreef: 'Een musicus profiteert wel van levenservaring, maar niet (noemenswaardig) van het bestuderen van Kant, het leven in de middeleeuwen of quantummechanica.' Als ik dit zo lees, krijg ik de indruk dat je weinig van componeren en muziek weet. Zeker oude muziekstukken zitten vol met wiskundige formules, zijn visies op het leven etc.

Ik meen dat Xenakis zich wel eens heeft laten inspireren door quantummechanica, maar zelfs een Xenakis-minnende vriend van mij vond dat uiteindelijk weinig geslaagd. Dat muziek vanalles met wiskunde te maken heeft en visies op het leven kan verwoorden heb ik volgens mij niet ontkend, en zeker niet willen ontkennen. Laten we de vraag concreet houden: ben je met me eens dat een schrijver er meer aan heeft om Kant, de middeleeuwen en quantummechanica te bestuderen dan een musicus of een componist? Zo nee, kan je een realistisch voorbeeld geven van een musicus of componist die profiteert van deze kennis? Maar ook dit gaat wel erg ver van het oorspronkelijke onderwerp af.

@VictorGijsbers: met een "gewoon, normaal boek" bedoel ik een boek dat geen literatuur heet maar wel mooi/boeiend/spannend/enz. is.

Als een boek mooi en boeiend is, dan is het literatuur. Ik (maar misschien is dat voor andere mensen anders) gebruik het woord 'literair' niet als een extra kwalificatie die een boek kan ontberen zelfs als het mooi en boeiend is. :)

O zo. Ik dacht dat je aan 'echte' literatuur zat te denken, als De Aanslag van Harry Mulisch. Dat vind ik tenminste literatuur (omdat het zo genoemd is), maar andere boeken die leuk zijn vallen voor mij onder normale boeken :P