Slim gedaan. Ik laat ook altijd twee 'fans' die heel goed in taal zijn mijn werk tot in de puntjes afkraken. Je kunt onmogelijk al je eigen fouten zien. Terwijl ik zelf ook voor anderen redigeer, die fouten vallen je wel op. Zo werkt dat. Bij een eigenbeheerbundel kun je denk ik nooit vertrouwen op je eigen schrijfkunst. Daar zijn genoeg voorbeelden van. Ik ben erg benieuwd naar je bundel straks!

Het kost dan wel een aardige duit, maar uiteindelijk denk ik toch ook dat je niet om een pro heen kan. Bij mijn eigen beheer boek kwam ik er te laat achter dat er hele stukken overgeslagen waren. Bovendien bleek mijn helpende hand een aantal fouten te maken die ik zelf ook maak (kan en kunt, wat en dat, jaja, dezelfde leraar gehad, vroeger :P ). Onze eindconclusie is dat redigeren een discipline is die je moet oefenen, zodat je langere tijd gefocust kan blijven werken. Jammer ook dat ik zelf niet beter oplette, een controle over de controle legde zeg maar ... maar eerlijk is eerlijk, ik had er een behoorlijk beetje genoeg van. Na zoveel keer overlezen is het leuke er wel een keer vanaf.

Heb haar site ook maar bij de favorieten gezet. Kan altijd handig zijn. Thanks.

Ik heb een kippenhok tegen mijn schutting aangebouwd. Ik dacht dat ie wel aardig leuk was (ik had de latjes mooi groen geverfd en er gaas tussen gespijkerd :) ) en toen kwam 'mijn' bouwvakker en die legde een stokje zus, en een steuntje zo, en nog een blokje daar, met een winkelhaakje, en hij legde er een dakje bovenop. En toen hij klaar was, zag ik het verschil. Voor de kippen is het zo ook leuker. Het wordt tijd dat ze eens beginnen met leggen, trouwens. Ieder zijn vak, bedoel ik. En mijn eigen fouten zie ik niet ALSOF ze gedrukt staan, maar WANNEER ze gedrukt staan. :(

Doe me ook zo'n bouwvakker (en ook zo'n redacteur). (Je kippen gaan pas leggen als de dagen flink gaan lengen. Ondanks die bouwvakker. Dit is vast off-topic!) marriejeanne zei: En mijn eigen fouten zie ik niet ALSOF ze gedrukt staan, maar WANNEER ze gedrukt staan. Oef, en dat doet van AU!!

Ja, dat is wel heel off-topic maar die man van wie ik ze kocht, zei ECHT dat zijn twee krielkippies dertien eieren per week legden. Nu. In november. Die van mij doen niks. Ja, stinken. En dan straks, als het warmer wordt (en Pasen) en de buren gaan klagen, kan ik ze uit logeren brengen. Dan heb ik nog geen ei. Maar ze zijn wél heel mooi en gezellig. (En over mijn fouten praat ik liever niet meer).

Bedankt voor de tip(s)! :D Ik zal ze eens lekker verwennen met warm water en dan alle kippen maar weer in het hok, back to topic. Feit blijft dat je toch voor een ander schrijft. En daarom is het goed om je tekst, voordat hij je in gedrukte vorm verlaat, door een ander (kritisch) te laten lezen.

paaskrielkipjes?? " Zelfs kippen houden is een vak." En dat vind ik weer een leuke titel, voor columns. Sorry MJ, ik weet dat het niet de bedoeling is, maar off topic geeft ook inspiratie. Okay, ik ben ook weer terug tot de orde van de dag. Fouten maken in ons schrijven en ze niet kunnen zien (omdat we er te dicht opzitten, er blind voor zijn etc?) is dat ook niet heel symbolisch voor vele zaken in het leven?? Eigenlijk dus heel gezond om een ander mee te laten kijken :) Zowel voor het geschreven als voor degene die schrijft.

Fijn dat de feed back van Thérèse Major is bevallen, Ellis. Daar is het toch voor bedoeld, vind ik, dat je er aanknopingspunten in vindt om te verbeteren. En dat er nog veel wordt gevonden, is niet genant, maar professioneel. Ik heb mezelf ook voorgenomen om een professionele lezer in te schakelen als mijn ms bij alle uitgeverijen wordt geweigerd, want ik vind het verhaal de moeite waard om gelezen te worden. Maar als uitgevers er in de vorm die het nu heeft geen heil in zien, zal er beslist het nodige aan schorten dat ik zelf niet zie of waarvan ik niet weet hoe ik het op kan lossen.

Wie zou de manusjes van Harry lezen? Lààt hij ze wel lezen?

Welke Harry bedoel je? De grote? Mulisch? Of de kleine(re)? Potter?

Het eerste manuscript van J.K.Rowling werd toch -zomaar- door de dochter van een redacteur gelezen? Toen pas kreeg die redacteur in de gaten dat het best een hit zou kunnen worden! Ik geloof dat de eerste Harry Potter langs twintig uitgeverijen ging en door allemaal werd afgewezen. Da's nog niets met die van mij. Als jullie mijn ordner eens zouden zien ... wel meer dan vijftig verschillende uitgeverijen met vrijwel dezelfde antwoorden. Tja, ze zeggen weleens op de juiste tijd en op de juiste plaats ... Als de tijd er rijp voor is. Ook zoiets. Maar het klopt wel.

Mara, Heb je na die vijftig afwijzingen wezenlijk iets veranderd aan je manuscript waardoor nummer eenenvijftig wel toehapte, of ging het om vrijwel dezelfde tekst?

mijn mamma doet dat voor mij...

Mijn dochter is mijn belangrijkste proeflezer. Voor het opsporen van vergeten leestekens dubbele woorden en andere foutjes. Mijn schoondochter is de andere proeflezer. Zij vindt het vooral belangrijk dat langere teksten niet vermoeiend en/of vervelend worden. En gelukkig... vinden ze het allebei nog leuk om te doen ook!

@ Arturo: (Ja, dat heb je nodig, want een zin begint altijd met een hoofdletter... ;) )

Ik denk dat mensen die een auteur van dichtbij kennen, veel gemakkelijker meegaan in de onvolkomenheden in zijn tekst, omdat ze de situatie die hij beschrijft al kennen, of weten hoe hij over dingen denkt. En ze willen niet zeuren. (Want laatst was de koffie ook al niet lekker, of de plee niet helemaal schoon. Dan nu niet wéér beginnen). 'Vreemde ogen dwingen,' zegt het spreekwoord.

Mijn dochter is secretaresse (bij een advocatenkantoor) en is "genadeloos" }:) bij het aantreffen van foutjes.

Nou nee Ellis, ik denk toch dat alleen al het verwijderen van de spelfouten een vak is. Het vergt behoorlijk wat concentratie om een hele roman door te werken en de hele tijd op te letten, al is het "maar" op spelfouten. Mijn moeder kijkt, als ze tijd heeft, columns en korte verhalen na. Ze zet strepen bij de fouten, vraagtekens bij alles wat ze niet begrijpt en neemt het dan helemaal met me door. Maar toen ik aankwam met een volledige roman gaf ze na een paar hoofdstukken aan dat het niet lukte. Zij merkte ook dat ze hele stukken oversloeg, dat ze soms zomaar een paar pagina's alleen maar gelezen had zonder bewust op te letten. Je zou zeggen dat het helpt als ze eerst het hele verhaal leest en dan pas gaat corrigeren, maar eigenlijk houdt ze niet zo van lezen ... ;)

Ik denk: waarom zou een reguliere uitgever zulke mensen in dienst hebben? Dat lijkt mij voor de hand te liggen. Vaak zijn die redacteuren overigens duizendpoten, die ook naar de beurs gaan, de drukproeven beoordelen, illustratoren zoeken, onderhandelen, bemiddelen, gastvrouw of -heer zijn op uitgeversfeesten, et cetera. En ze letten op spelfouten. Dat is een onderdeel.

@Irene: Daar zeg je iets. Ik heb het grondiger aangepakt. Eerst geïnformeerd of er behoefte aan was. En toevallig waren ze juist met zoiets bezig. Kijk, da's dan gewoon geluk hebben. En ik heb denk ik een ander, volwassener inzicht gekregen.

Ik kan het niet, Ellis, maar ik weet dat Roos Boum (van de Valse Salie) haar boek vertaald heeft en dat heeft laten corrigeren door een mevrouw die bij haar in de buurt woont en die Native Englishspeaker is. Ze spreekt waarschijnlijk alleen Engels en Frans (ze woont nu in Frankrijk). Misschien kun je Roos eens vragen of zij het ook voor jou zou kunnen doen. Verder heb ik een buurvrouw die Nederlandse is maar gehuwd geweest met een Engelsman en ze spreekt beter Engels dan Nederlands, denk ik soms. Zij corrigert ook af en toe mijn Nederlandse teksten en is erg streng, misschien kan/wil ze ook het Engelse voor jou doen.

Je kunt ook eens kijken op marktplaats.