Gewoon doen, als het goed voelt. Als het uiteindelijk verandert vanwege de uitgever die een beter idee heeft of zo... Desnoods zet je er bij dat het een werktitel is. Je zegt toch ook dat je zwanger bent voor het kind geboren is, terwijl dat ook kan misgaan?

Niet geschoten is altijd mis. Doe waar je zin in hebt. Wanneer is het breekpunt? Risico loop je overal enz enz. Geef je boek een werktitel die iedereen mag jatten.

Ik verklap ook zo min mogelijk. Misschien dat ik bang ben dat een ander er met mijn idee vandoor gaat. Dan heb ik maanden voor niks zitten te werken.

Oh, ligt het daaraan. Dan moet je het geheim houden natuurlijk. Verzin een werktitel.

Ik zou hem zeker geheim houden, Eufdrie. Vooral als er een project aan gekoppeld is. "Je zegt toch ook dat je zwanger bent voor het kind geboren is, terwijl dat ook kan misgaan?" Dat gaat niet helemaal op. Ja, je zegt wel dat je zwanhger bent (dat zegt Eufdrie ook), maar je vertelt nog niet welke naam je het kind gaat geven. Terwijl je daar al tijden over hebt lopen dubben. Rudlofs terughoudendheid kan ik me ook voorstellen. Ik heb dat zelf ook enigszins. Maar een titel kan ook nog veranderen, op het laatste moment.

Het is in jouw geval wat moeilijk, Eufdrie, want je hebt geen uitgever nu. Maar in Nederland worden titels door uitgevers vroegtijdig gecheckt en gemeld bij een of ander titelregister (ik weet niet precies hoe dat werkt, maar mijn uitgevers hebben het daar steeds over). Als een titel nog niet bestaat, schrijven ze hem daar in en er is een soort gentlemens agreement dat een ander dan die titel niet meer gebruikt. Schijnt goed te werken. Mijn uitgevers leggen de titel daar zeer vroegtijdig vast. Kan je oude uitgever hem misschien voor je vastleggen daar?

Dat wat Rudolf aanhaalt is het bijgeloof van meerdere schrijvers. Je praat in het openbaar niet over je volgend boek, wanneer driekwart daarvan nog niet eens op papier staat. Misschien ook omdat tijdens het schrijfproces zoveel kan veranderen? Dat het "bad karma" over het project roept wordt door veel schrijvers aangehaald. Zijn schrijvers eigenlijk zo bijgelovig? Dat er een gentlemen's agreement bestond wist ik niet, maar het klinkt wel aannemelijk. Zoiets bestond (bestaat?) ook in de filmwereld, hoewel ze daar vaak met werktitels werken.