Beoordeling manuscripten Prometheus

Zoveel uitgevers, zoveel werkwijzes.

Heee, de pagina staat weer normaal. Sorry :ontopic: :unibrow:

@Jomax: inderdaad, die Pirsig zette door. Ik heb gelezen dat hij vier jaar deed over het schrijven van Zen. Hij ging 's avonds om 18:00 naar bed en stond op om 2:00. Dan schreef hij vier uur aan zijn boek; daarna ging hij naar zijn werk. Naar aanleiding van dit topic heb ik mijn stukgelezen exemplaar uit de kast gepakt. Terwijl ik het herlees, boeit het me opnieuw. Gelukkig maar dat hij het bleef versturen.

Ik vraag me wel af of het gebruikelijk is dat de uitgeefdirecteur je mailt om te laten weten dat de eerste beoordeling positief is... :confused: Ik word daar juist extra zenuwachtig door.

Ik krijg, sinds ik me erin verdiep, steeds meer het idee dat een uitgever naast het gebruikelijke kantoorpersoneel (mits geen zzp-er) bestaat uit slechts één persoon die zich met de beoordeling bezig houdt, en daarbij wordt bijgestaan door een groep vrijwilligers en/of stagairs die alles lezen. Of die persoon de "uitgeefdirecteur" is durf ik niet te zeggen, maar naar buiten toe lijkt het er wel op.

@ Chinoek: Ik zou niet weten of het gebruikelijk is of niet dat de uitgeefdirecteur je mailt om te laten weten dat de eerste beoordeling positief is. Ik heb voor het eerst iets ingestuurd en ik heb voor het eerst bericht terug ontvangen. Het was het algemene mailadres van de uitgeverij, maar de ondertekening was door een van de oprichters/eigenaren, gewoon voornaam + achternaam. Dan neem ik aan dat het van hem komt. En waarom zou dat je extra zenuwachtig maken? @ schlimazlnik: Mogelijk bij sommige uitgeverijen. Maar voor de uitgeverij waarvan ik bericht ontving werkt ook een hele batterij redacteuren. Op hun website worden ze allemaal genoemd en met een van hen kon ik contact opnemen. En ja, ze zullen misschien ook stagiaires hebben en misschien nog meer anderen die zich met de beoordeling bezig houden. Zolang de beoordeling maar gecontroleerd gebeurt zou dat geen punt moeten zijn. Het is voor de 'echte' beoordelaar veel makkelijker om zijn blik te laten vallen op bijvoorbeeld vooraf gehighlighte stukken tekst die opvallen omdat ze zo goed of zo slecht zijn, dan dat hij zelf helemaal naar de plus- of minpunten moet zoeken. Chinoek schreef: "In mijn geval is het de uitgeefdirecteur (haar naam staat op de site vermeld onder dat kopje), maar dat zou ook heel goed overal anders kunnen zijn. Ik denk inderdaad dat het grootste gedeelte vrijwilliger of stagiair is." @ Chinoek: Ik begrijp dat jij ook door een directeur/-trice bericht bent.

Maar voor de uitgeverij waarvan ik bericht ontving werkt ook een hele batterij redacteuren. Op hun website worden ze allemaal genoemd en met een van hen kon ik contact opnemen.

Dat zeg ik... maar weet jij of die redacteuren meer mogen dan alleen redigeren en dergelijke? Een redacteur is gewoonlijk niet iemand die een zakelijke beslissing neemt als "met dit boek gaan we door". Het is hooguit degene die dat de verantwoordelijke in het oor kan fluisteren. Aangezien we net hebben geconstateerd (en dat weet ik al veel langer) dat veel mensen die bij uitgevers werken dat als stagaire, als freelancer of als vrijwilliger doen, lijkt me dat ook niet meer dan logisch.

@ Jomax: ja, via de e-mail. Met excuses dat het zo lang duurt en dat de interne beoordeling ook wat langer kan duren i.v.m. de vakantieperiode.

Natuurlijk moet een fonds ververst worden, maar om te zeggen dat een uitgeverij het moet hebben van zo'n enkel manuscript, nee, dat geloof ik niet.

De enige manier waarop een fonds ververst wordt is dmv spontaan ingestuurd werk. Daarmee begint het. Dat gedeelte lijkt echter te worden ervaren als een last voor de uitgeverij, wat ik denk niet zelden voelbaar is voor schrijvers die hun ms proberen onder te brengen. Uitgeverijen zouden volgens mij een actievere rol kunt spelen in enerzijds het verminderen van die last en anderzijds positievere/constructievere interactie met schrijvers van spontaan ingestuurd werk door een meer open communicatie. Ik moet zeggen, alle ervaringen en argumenten lezende hier en in andere discussies, dat pod en eigen beheer wel steeds aantrekkelijker worden.

@ schlimazlnik Ja, lijkt me ook logisch. Vandaar misschien dat een positief berichtje ook eens via een directeur kan komen. De redacteur adviseert om er iets mee te doen, de directeur bekijkt het nog even en beslist, go or no-go.

Natuurlijk moet een fonds ververst worden, maar om te zeggen dat een uitgeverij het moet hebben van zo'n enkel manuscript, nee, dat geloof ik niet.

De enige manier waarop een fonds ververst wordt is dmv spontaan ingestuurd werk.

Dat lijkt me niet, uitgevers kunnen ook auteurs aantrekken die elders gepubliceerd hebben.

Hoe kun je opvallen als debutant? Dat is de vraag die aansluit op deze discussie. Lex Jansen van Uitgeverij de Arbeiderspers daarover in deze video: http://www.prozaschrijven.nl/deuitgeverij.html

Wat een leuk interview, bedankt voor de link!

Heel interessant inderdaad.

Sympahtieke man en inderdaad heel boeiend.

Bedankt voor de link, inderdaad een heel interessant en sympathiek interview. En wat een prettige stem heeft die meneer, heel plezierig om naar te luisteren.

Ing, ja dat kan natuurlijk ook. Evert, leuk interview, dank je!

De enige manier waarop een fonds ververst wordt is dmv spontaan ingestuurd werk.

Dit is absoluut niet waar. Uitgevers zoeken zelf juist heel actief naar nieuwe auteurs, ze vragen mensen die schrijfwedstrijden winnen of bijvoorbeeld in tijdschriften publiceren om werk op te sturen, en ze krijgen tips van de mensen in hun netwerk. Ook de literair agent (die dus manuscripten van auteurs die hij onder zijn hoede heeft aanbiedt bij uitgeverijen) wordt steeds belangrijker. Vergeet ook niet dat de meeste uitgeverijen (ook) vertaald werk uitgeven, dan gaat wat je zegt al helemaal niet op: uitgevers kijken zelf wat er in het buitenland verschijnt en bieden op de rechten, of ze krijgen aanbiedingen van buitenlandse uitgevers of literair agenten. Daarnaast zullen ze dan nog die paar manuscripten uitgeven die ze uit de slush pile vissen, maar ze zijn dus zeker niet afhankelijk van spontaan ingestuurd werk. Om die reden besteden ze er dan ook niet zo veel tijd en aandacht aan als jij blijkbaar zou willen. Wat jij noemt vind ik een taak voor manuscriptbeoordelingsbureaus en schrijfcoaches. Vrijwel alle uitgeverijen laten heel duidelijk weten hoe ze manuscripten willen ontvangen en of en wanneer je een reactie kan verwachten. Daar mag je ze ook aan houden, vind ik, maar verder is het heel logisch dat ze hun kostbare tijd besteden aan de boeken die ze wél gaan uitgeven.

Wat een goed en leuk interview. En zeker een prettige stem!

Elo-schrijft, oké blijkbaar heb ik een te beperkt beeld. Schrijfwedstrijden zie ik overigens ook als spontaan ingestuurd werk. Als een uitgever niet zit te wachten op manuscripten van zomaar iemand, zonder netwerk, zonder publicaties in tijdschrijften of bij andere uitgeverijen, aan mij als aspirant schrijver de vraag waarom ik überhaupt nog iets zal opsturen. Het zet me aan het denken.

Als een uitgever niet zit te wachten op manuscripten van zomaar iemand, zonder netwerk, zonder publicaties in tijdschrijften of bij andere uitgeverijen, aan mij als aspirant schrijver de vraag waarom ik überhaupt nog iets zal opsturen.

De reden dat jij - niet alleen jij, ik in elk geval - iets op zult sturen, is dat je iets gecreëerd hebt met je bloed en ziel en zaligheid en dat je het resultaat aan de wereld wilt laten zien. Dat wil tegelijkertijd niet zeggen dat iemand anders - lees: een uitgever - net zulke sterke gevoelens heeft als jij bij je BZ&Z-werk, en eraan wil bijdragen het in de wereld te krijgen. En toch moet het zó, inclusief alle dieptes en pieken bij het schrijven. P.S. Inderdaad een mooi interview met een aangename man met een prettige stem. Wat ik miste in zijn betoog over (aankomende) auteurs, is de eigen stem, het eigen geluid dat een auteur aan zijn werk meegeeft. En dat je een bepaalde liefde voor het geschreven woord hebt, waardoor je het toetstenbord toestaat, aan hem gekluisterd te zijn.

Elo-schrijft, oké blijkbaar heb ik een te beperkt beeld. Schrijfwedstrijden zie ik overigens ook als spontaan ingestuurd werk. Als een uitgever niet zit te wachten op manuscripten van zomaar iemand, zonder netwerk, zonder publicaties in tijdschrijften of bij andere uitgeverijen, aan mij als aspirant schrijver de vraag waarom ik überhaupt nog iets zal opsturen. Het zet me aan het denken.

Als je instuurt voor een schrijfwedstrijd stuur je niet automatisch ook in naar een uitgeverij. Ik bedoel dat uitgevers belangrijke schrijfwedstrijden heel goed in de gaten houden, omdat daar nog weleens talent komt bovendrijven. Als 'zomaar iemand' erg goed is, kan het een uitgeverij natuurlijk niks schelen dat diegene verder (nog) nooit iets gepubliceerd of gewonnen heeft. Dat komt zeker voor, en is een van de redenen dat ze die ongevraagde manuscripten blijven bekijken. Door het enorme aanbod aan manuscripten en het eeuwige gebrek aan tijd, zien uitgevers wedstrijden en tijdschriften gewoon als een soort voorselectie. Het zijn niet de enige kanalen waar ze gebruik van maken, maar het helpt ze om het aanbod te filteren. Zoals ik al eerder zei in dit topic, ik vind het zonde als je als auteur deze mogelijkheden niet benut. Het is geen verplichting, maar je maakt het makkelijker voor jezelf: als je wint of publiceert, heb je een soort 'bewijs' dat je iets kunt en dus een voorsprong op ongevraagde manuscripten.

Als een uitgever niet zit te wachten op manuscripten van zomaar iemand, zonder netwerk, zonder publicaties in tijdschrijften of bij andere uitgeverijen, aan mij als aspirant schrijver de vraag waarom ik überhaupt nog iets zal opsturen.

De reden dat jij - niet alleen jij, ik in elk geval - iets op zult sturen, is dat je iets gecreëerd hebt met je bloed en ziel en zaligheid en dat je het resultaat aan de wereld wilt laten zien.

Een betere reden is dat je niet alleen dat hebt, maar ook al een redelijk netwerk in het literaire circuit hebt en een schrijf CV met hoge noteringen in een paar wedstrijden. Dan geef je je ms veel meer kansen. Je moet gewoon zorgen dat je niet "zomaar iemand" meer bent.

Nee, schlimazlnik. Wat eerst is, komt eerst. Je kan niet de pit uit de appel halen, en denken dat je met het vruchtvlees bomen kunt planten. Zonder BZ&Z in je werk heb je aan een netwerk hoegenaamd weinig - tenzij je op een ander vlak je sporen al hebt verdiend, dan gaat publiceren misschien ook gemakkelijker. Maar er zijn genoeg / veel auteurs die met niets dan hun BZ&Z in hun werk begonnen zijn - én ze hadden natuurlijk talent, schrijfvaardigheid, spirit - en daarna kwam de rest, ook het netwerk. En zo gingen ze verder.

Nee, schlimazlnik. Wat eerst is, komt eerst. Je kan niet de pit uit de appel halen, en denken dat je met het vruchtvlees bomen kunt planten.

Schrijf ik dan iets anders? Eerst je ms, en dan de wedstrijden en het netwerk om meer kans te maken, om beter op te vallen. Echt goed te schrijven hoeft niet eens, daar heb je een redactie voor, en zie wat er tegenwoordig wordt uitgegeven: al die bekende Nederlanders en vriendjes-van hebben het ook niet van hun kwaliteiten als schrijver.

@ Evert: Geweldig dat interview. Hij geeft precies goed aan waar het om gaat.

Echt goed te schrijven hoeft niet eens, daar heb je een redactie voor, en zie wat er tegenwoordig wordt uitgegeven: al die bekende Nederlanders en vriendjes-van hebben het ook niet van hun kwaliteiten als schrijver.

Hier ben ik het pertinent mee oneens. Natuurlijk moet je wel goed schrijven. Die bekende Nederlanders nemen iets anders mee dan jij en ik, namelijk hun bekendheid. En denk jij nu echt dat BN'ers zelf die boeken volschrijven? Daar heb je een legertje ghostwriters voor die wel kunnen schrijven en daar ook goed voor worden betaald.

Dat is bekend... Conclusie: als het niet lukt je verhaal te verkopen, laat het dan door een ander schrijven. Komt meer voor dan je denkt. En: Waarom zouden "jij en ik" geen bekendheid mee kunnen brengen?

Ik ken jou niet goed genoeg om te oordelen maar ik weet donders goed dat ik geen BN'er ben....

Maar schlimazlnik is er wel één, vandaar de zonnebril :D

Wat betreft die publicates. Zou je er iets aan hebben als je vakgerichte publicaties op je naam hebt staan? En zijn columns noemenswaardig? Ik zie wel eens dat je een column kan schrijven, en een plek in de krant kan winnen. edit: leuk interview

Ik ken jou niet goed genoeg om te oordelen maar ik weet donders goed dat ik geen BN'er ben....

Nóg niet. Dat is wat ik bedoel: er zijn mogelijkheden genoeg om jezelf een beetje op de kaart te zetten. Ik ken zo een handvol (paar handen vol...) schrijvers die ik op straat voorbij zou lopen, die nooit op TV zijn geweest, maar die wel een eigen "ik" naar buiten brengen. Dat zijn voor mij bekende Nederlanders (en Belgen). Doordat ik ze ken, en andere mensen ken, kan ik helpen hun bekender te worden door hun naam te noemen, en andersom. En zo'n bekendheid sijpelt zo nu en dan best wel binnen bij een uitgever. Daarnaast kun je je ergens voor inzetten waarmee je beroemd wordt, bij voorkeur iets dat te maken heeft met je boek. Ik heb hier ook al een paar van die schrijvers gezien: een boek over een bepaalde ziekte en overal meepraten over die ziekte. Die bouwen ook een achterban op, en daar gaat het uitgevers ook om: heb je lezers? Columns schrijven, bloggen, rondhangen op sociale netwerken, chatten met mensen van de uitgeverij: er zijn zoveel manieren om jezelf tot bekende Nederlander te maken. Je moet er alleen iets voor doen.