Eisen aan cover

Iets specifieker, maar waar ik een hekel aan heb, zijn fantasyboeken waarop een vrouw met spierballen staat afgebeeld, schaars gekleed in iets van zwart leer, het liefst met de borsten half eruit hangend, terwijl ze rondzwaait met een zwaard. Variaties op dit thema zie je in zoveel fantasytekeningen terug. Erg seksistisch. Voor mij hoeft het boek dan ook niet meer. (Om eenzelfde soort reden koop ik ook nooit cd's van solo-violistes die als een soort seksbom op de CD-hoes staan.) De Britse omslagen van Robin Hobb vind ik erg mooi. Makkelijk te herkennen omdat de helft van de voorkant ingenomen wordt door haar pseudoniem. Daarnaast een eenvoudige illustratie en een subtiele achtergrondkleur en het is helemaal af.

Hehehe. Net zoals de omslagen van bouquetreeksboeken :D

Ben ik met je eens, Micha :thumbsup: Ik hou wel van die stijl (reactie op #30) Bouquetreeks is aan mij niet besteed.

De mannen zijn meestal niet lelijk nee 8)

Hehehe. Net zoals de omslagen van bouquetreeksboeken :D

Daar kan ik niet naar kijken als ik net gegeten heb.

geen mooie benen 8) met hakken als cover van mijn dames thriller! Ik laat Jascha een hele mooie foto maken van iets rustigs in de natuur en ga dat als cover gebruiken. Jascha is een meester in fotgraferen! :D

Wat de eisen zijn aan een goede cover - ik zou het niet onder woorden kunnen brengen. Ik kan alleen maar zeggen: laat het ontwerpen/maken ervan over aan een vakman/-vrouw. Wij zijn goed met woorden en taal, maar niet per se met beelden. Daar zijn weer anderen goed in. Ik heb de ervaring van samenwerking met een goede vormgever (Robert-jan van http://www.inpetto-ontwerp.nl/ ) dat als je zegt: het moet zo-en-zo-en-zo-iets uitdrukken, dat hij dan komt met iets waarvan ik denk: ja, dat is het precies, dat is precies wat het moet 'doen', maar dat had ik echt nooit zo kunnen bedenken of aangeven. Oftewel: gelukkig heb ik meer verstand van schrijven (-; Louise

Ik moet zeggen dat ik wat betreft boeken voor volwassenen meer op flaptekst en titel let dan op het omslag. Met kinderboeken ligt dat anders. Dan let ik sowieso meer op de illustraties: ik houd niet erg van "gedetailleerd getekende tekeningen" (ik weet niet goed hoe ik het moet omschrijven), die vind ik op de een of andere manier wat ouderwets, oubollig aandoen. Ik vind spanning, humor, aparte kleurstellingen pakkend, maar het moet niet te druk worden. Waar ik erg van gecharmeerd ben, is als het omslag iets extra's heeft. Bijvoorbeeld de andere textuur die gebruikt is bij de belettering van Broodje Koosburger. Het voelt daardoor anders, speciaal.

Een schot voor de boeg: ik heb het idee dat ze hun best zullen doen voor het vinden van een andere titel en cover. :-)

Ik denk dat je gelijk hebt :)

Waar ik erg van gecharmeerd ben, is als het omslag iets extra's heeft.

Ja, daar hou ik ook van. Bijvoorbeeld een matte omslag met glanzende letters. Engelse boeken hebben dat vaak. Hier sites waar covers te zien zijn: http://bookcoverarchive.com/ http://bookcoversanonymous.blogspot.com/ Dit boek kocht ik vanwege de kaft.

Voor mijn werk (illustrator) maak ik zeer geregeld covers voor kinderboeken. Nog altijd vind ik dat het leukste, maar ook lastigste onderdeel. De tekening moet kleurrijk, sfeervol, spannend zijn en iets van de inhoud weergeven, nieuwsgierig maken, maar ook weer niet teveel weggeven. Vaak (9vd10 keer) maak ik wel de tekening, maar niet de typografie, en ik merk dat ook die heel erg belangrijk is. En waar het hem nou in zit... dat is echt moeilijk te omschrijven. Een van mijn eigen geslaagdste covers vind ik 'de kat die niet van de bank af wilde' Een mooie compositie, mooie aanvullende typografie en mooie kleuren. En het maakt nieuwsgierig. (Hoe krijg je ook weer een plaatje in je bericht?!) http://www.lannoo.com/Media/dbimages/covers/97890… En om niet alleen maar over de geslaagde dingen te praten... eentje waar ik niet graag naar kijk en nu heeeeeel anders zou doen is deze: http://www.leesplein.nl/assets/boeken/kaft/902510… Slecht, houterig getekend, rare compositie, maar ook een slappe typografie.

Oops. Ik heb net aan een vriend gevraagd om een cover voor mij te ontwerpen. Hij schildert heel mooi. Heb er niet bij stil gestaan dat er zoveel bij komt kijken :(

Iris: Ik vind de tweede inderdaad minder mooi, maar die zou me als kind toch wel lokken, omdat het lijkt alsof de kinderen zelf bij een huisje iets ontdekken of zo. En ja, typografie is heel belangrijk. Mijn moeder heeft de cover van "Lot" voor me ontworpen en gemaakt, inclusief alles. Zij had een lettertype gezocht en daar weer aanpassingen voor gemaakt. Boekscout zocht een lettertype dat erop leek, in plaats dat de uitgever gewoon haar cover overnam. Ik zag nauwelijks het verschil maar mijn moeder is er dagenlang door van slag geweest. Ik vind het zelf een heel mooie cover, trouwens.

Ha Trenke, volgens mij heb je het me de vorige keer ook uitgelegd, hoe deed je dat nou met die afbeeldingen? :-)) Vreemd dat jouw uitgever alsnog de typografie aangepast heeft. En dat terwijl het een POD uitgever is, toch? Dan heb je toch alles in eigen hand? Heel apart.

Het probleem met een heleboel covers is dat ze op andere covers lijken. Nu weet ik wel dat dit ook geldt voor de inhoud van boeken en dat het lastig is om telkens iets origineels te bedenken, maar dat werkt toch nog altijd het best. Los daarvan houd ik van eenvoudige covers. Niet te veel actie, wel iets herkenbaars, dat direct in het oog springt. Het liefst zo duidelijk dat je het onthoudt en een volgende keer denkt: hé waar ken ik dat ook alweer van... en het oppakt om te kopen. Een heel mooi voorbeeld hiervan vind ik de covers die Atlas heeft voor de boeken van Haruki Murakami: Echt perfect gedaan. De sfeer klopt, ze staan geweldig in de kast (de kleurverdeling loopt door op de rug) en als fan zie je meteen dat het een Murakami is. Zo simpel kan het dus zijn. Thrillercovers vind ik meestal niet zo mooi. Zeker niet als het van die standaardcovers zijn met een vage vrouw erop, of - in het geval van een politiethriller - een heel drukke cover. Chicklitcovers met voeten erop zijn wat mij betreft ook al te veel gedaan. Literatuurcovers waarop gespeeld wordt met alleen typografie kunnen leuk uitpakken, maar ook heel vaak niet. Maar het allerergste vind ik het als een foto heel duidelijk uit een beeldbank komt. Nu weet ik wel dat het meestal zo is vanwege de kosten, maar echt, het is zo zonde... Investeer dan nét iets meer, zou ik zeggen.

Mijn moeder heeft de cover van "Lot" voor me ontworpen en gemaakt, inclusief alles. Zij had een lettertype gezocht en daar weer aanpassingen voor gemaakt. Boekscout zocht een lettertype dat erop leek, in plaats dat de uitgever gewoon haar cover overnam. Ik zag nauwelijks het verschil maar mijn moeder is er dagenlang door van slag geweest. Ik vind het zelf een heel mooie cover, trouwens.

Een beetje laat, ik las het niet eerder. Aanleveren is ook heel ingewikkeld! Tenzij je de tekst in 'outline' in de foto of tekening integreert moet je het lettertype mee aanleveren. Dat weten heel veel mensen niet. Ga je een papieren voorbeeld inscannen, dan worden de letters onscherp, en als je het als virtueel plaatje aanlevert zonder dat lettermapje en de ander - in dit geval de drukker - heeft dat font niet, dan wordt het lelijk.

De cover van 'Trip', het nieuwe boek van Judith Visser, die spreekt mij heel erg aan. Ik merk dat ik zelf snel naar een boek met een foto grijp, wanneer ik in een boekwinkel ga rondsnuffelen.

De covers van de Twilight Saga, daar is vrij goed over nagedacht. Je herkent ze uit duizenden. Drie heldere kleuren: zwarte achtergrond, wit en rood als tweede kleur. Die kleuren hebben ook te maken met het onderwerp: vampieren. Een simpel beeld, en een eigen typografie voor de titel. En deze principes consequent terug laten komen. Naar mijn gevoel hadden ze wel nog sterker gekund, want er zit een soort stijlbreuk in: in de eerste dat menselijke element, in een vleeskleur ook nog i.p.v. wit, New Moon heeft groen in de kaft, en Eclipse alleen rood. Da's dan weer jammer (zei de perfectionist met een vormgeversachtergrond).

De Nederlandse Harry Potter kaften, daar is veel aandacht aan besteed. Aan de (meeste) Engelstalige kaften weer niet. Hieronder verschillende edities van dezelfde (Engelstalige) titel. De meeste covers zijn druk, rommelig (ook qua kleurgebruik), en ook nog lelijk getekend (in tegenstelling tot een goede tekenaar en vormgever, overdacht beeld en overdacht kleurgebruik). De derde cover lijkt op een boek dat niks met magie van doen heeft, maar iets non-fictiefs en saais is voor volwassenen. Alleen de laatste cover springt eruit als iets krachtigs (dit is een editie voor volwassenen). Hier een paar voorbeelden van de Nederlandse edities. De hele serie is consequent doorgevoerd (digitale collage, hetzelfde lettertype, dezelfde vormgeving). De naam Harry Potter heeft een eigen vormgegeven typografie (bliksemschichten, in goud gedrukt) dat bij Harry Potter past (die een litteken in de vorm van een bliksemschicht op zijn voorhoofd heeft, voor degenen die dat niet weten). Kijk ook eens naar de cirkel in de naam van de schrijfster. Die is telkens anders ingevuld. Aan de linkerkant zie je een stukje van de print die ook over de rug van het boek loopt. Die heeft elk boek een andere kleur en structuur. Alles wat te zien is, heeft te maken met het verhaal.

Ik vind de Nederlandse HP omslagen ook erg mooi :nod:

Zelf vind ik het werk van Studio Ping vaak heel mooi:

Nog eentje:

En nog één:

Interessant, dit topic. Enkele vraagjes voor de schrijvers die reeds zelf een cover lieten ontwerpen (tekenen, schilderen, etc): 1) Aan welke vaste kost (en/of zijn royalty's gangbaar?) mag je je als schrijver verwachten voor de voor- (en achter?) flap van een (zelf) uit te geven script/boek? 2) Doet diezelfde persoon ook de typografie wat de tekst op de flap betreft (zoals de titel die door/op de tekening komt, etc)? 3) Is er dan overleg met de drukker wat betreft het kleurengebruik (voorprent-achterflap kleur en dergelijke?) en typografie? 4) Of hoe dient dit (samen met de typografie van de binnentekst zelf) dan (reeds volledig zoals het boek eruit komt te zien?) door jezelf te worden aangeleverd? Vele vragen over hoe dit in zijn werking gaat. Ik ben dan ook benieuwd naar jullie ervaringen. Bedankt! > Of hoort mijn vraag thuis in een nieuw topic? > ik verhuis dit dan maar

Oh, wat een leuk topic! Ik vind het zelf altijd heel erg als een cover het einde van een boek verraadt. In de trilogie van Suzanne Collins is dat het geval. In boek één is de situatie donker (De Engelse cover zwart, Nederlandse donkerblauw, mocking jay zit in de pin, opgesloten), boek twee eindigt met een gigantische cliffhanger (cover is rood, mockingjay is in het vizier) en de cover van deel drie is opeens lichtblauw (mockingjay vliegt omhoog). Dat was nogal jammer. Overigens zijn de luxe edities wel erg mooi, die zijn zwart met alleen de mockingjay in een bepaalde kleur erop.

Ik vind heel veel van de bovengetoonde covers saai... Er staat te weinig op. Maar dat is hoe ik het zie...

@Jurre: Benieuwd wat jij een goeie/leuke cover vindt!

De omslag is een van de belangrijkste marketing-instrumenten van het boek. De sfeer van het boek moet op de omslag worden verbeeld, zonder een concrete scene te tonen. Primair moet met de omslag de juiste doelgroep worden aangesproken. Verder speelt de distributie een essentiele rol in de verkoop van het boek, hierover later meer, indien gewenst...

Tegenwoordig moet een goede cover ook als thumbnail goed opvallen.