Ik vind dit wel een goeie vraag. Ik denk sowieso dat je een manuscript laat beoordelen door een tekstbureau in goed vertrouwen. Ik veronderstel wel dat er een contract opgesteld wordt, maar daar kan toch onmogelijk het hele manuscript woord voor woord in opgenomen worden. Ik volg dit topic zeker. Heel interessant.

Er is enkel jaren geleden, heel wat ophef geweest in de free software-community omtrent patents en een copyright plaatsen in feite op stukjes code, en in feite op ideeën.... Dat kon niet volgens de free software-community. Op een idee kun je geen eigendomsrecht gaan plaatsen... Zo zijn er honderden thrillers geschreven die niet veel van elkaar verschillen in het onderwerp... Zoals toen Dan Brown kwam met zijn Davinci-code kwamen er opeens talloze reli-thrillers uit. Dat zie je ook in de film-industrie. Als hele pagina's er hetzelfde uitzien, dan kan je in mijn ogen wel van plagiaat spreken, al is er ooit een schrijver geweest dat dit gewoon citeren noemde of zoiets (hij kwam hieromtrent in ophef in de jaren '90, maar ik ben zijn naam vergeten) ;). Ik denk ook niet dat we als schrijvers al te paranoia moeten zijn dat iemand met ons idee (dat we vaak zo uniek vinden, maar dat zelden is) of onze roman/verhaal gaat lopen. Ik denk niet dat een uitgeverij er iets aan heeft, om jouw verhaal te stelen... Het wordt veelal ook niet uitgegeven omdat het idee zo uitmuntend is, maar omdat het goed geschreven is. Vele schrijvers houden er ook niet van om ideeën van anderen te krijgen. Ikzelf zou het ook vervelend vinden, maar ik merkte toen ik b.v. aan een thriller schreef in de jaren '90 en ik op dat moment Pieter Aspe aan het lezen was, dat ik zijn stijl begon over te nemen, en daarom ben ik op dat moment gestopt met Pieter Aspe lezen (niet dat ik zijn boeken goed vond) Ik herinner me wel dat Mike Gayle een voorval heeft gehad met Bollywood waarbij ze zonder enige copyrights te kopen een verhaal van hem verfilmden.

Ik heb het niet met een verhaal meegemaakt, maar wel met een website van mij. Deze is toen door twee verschillende mensen gekopieerd. Ze hadden een lijkende domeinnaam, zelfde thema, zelfde menu structuur, foto's die op mijn foto's leken, maar dan iets anders en de teksten hadden ze herschreven. Het nadeel is dat je er in zo'n situatie helemaal niks aan kan doen. Je moet bewijzen dat iemand plagiaat pleegt en als het er op lijkt, maar toch net anders wordt het een lastig verhaal. Bij een verhaal zou je nog wel het 1 en ander vast kunnen laten leggen om te bewijzen dat jij als eerste was. Bij die website heb ik beide heren een boos mailtje gestuurd. Beide hebben het thema aangepast. Op een ander forum had iemand het advies om een brief via een advocaat te versturen. Maar het is natuurlijk ook net hoe ver je wilt gaan. Enfin voor mij is het een reden dat ik voorzichtig geworden ben met wat ik deel en met wie ik dat doe.

Ik loop al heel wat jaren in het schrijfwereldje mee en geloof me, de kans dat je verhaal gejat wordt is heel wat kleiner dan dat je fiets gejat wordt. Ik heb er nog nooit van gehoord dat het echt zo was. En een vaag verhaal over iemand die inspiratie zou putten uit een verhaal dat ter commentaar is aangeboden verandert niet veel aan mijn visie. De inspiratie kan namelijk ook heel ergens anders vandaan komen. Gelijktijdig worden opgewekt. Voorbeeld: toen ik aan 'Paniek om Jumper' begon heerste er net een gevaarlijk virus onder paarden en dat werd het hoofdmotief in mijn boek. Had er nog een andere schrijver een verhaal rondom dat virus geschreven dat vier maanden later uit zou komen, zou ik die dan van het jatten van mijn idee kunnen betichten? Ik denk het niet. Vaak verbaas ik me er zelfs over dat dingen die zo duidelijk 'op straat' liggen niet meer voorkomen in boeken. Iedereen hoort ervan of heeft gelijkwaardige ervaringen. Zo lijken inderdaad ook bijna alle thrillers op elkaar, want de variatie aan mogelijkheden is niet enorm en de kwantiteit van boeken wel.

Er zijn twee partijen in zo'n situatie: de dief en de rechtmatig eigenaar. Alleen de rechtmatig eigenaar kan stappen nemen om de dief aan te pakken: in eerste instantie kun je de dief op het auteursrecht wijzen en dat er fout is gehandeld. Veel mensen hebben geen idee dat teksten beschermd zijn. Werk dat niet en wil je genoegdoening, dan kun je een rechtszaak beginnen, advocaat inschakelen, etc. Handig om je zaak eerst bij een juridisch loket voor te leggen en je kansen te bekijken: - is het 100% overgenomen of deels, en hoe deels is dat om een kans te maken op het winnen van een rechtszaak? - valt er iets te halen bij de dief, behalve je gelijk? Is de dief in staat de geleden schade of een boete te betalen, bijvoorbeeld? Er bestaat geen beroepsgeheim voor tekstbureau's en dergelijke. Feitelijk is alles in de auteurswet geregeld, en in de aanvullende contracten die twee of meer partijen moeten ondertekenen. Daarnaast bestaat er nog zoiets als intellectueel eigendom, en enkele aanvullende rechten/wetten die mee kunnen spelen.

Een manuscript wat nog niet naar een uitgever is gestuurd heeft al auteursrecht?

Helemaal. Zodra jij je eigen woorden op het (virtuele) papier zet, treedt het auteursrecht al in werking. Nog voor je eerste correctieronde. Jij bent de eigenaar, jij bepaalt wat er mee gebeurt, niemand anders. Als je het naar een tekstbureau stuurt, is het dus automatisch via de wet beschermd. Het tekstbureau kan niet meer doen dan suggesties om je tekst te veranderen, wat er wordt aangepast bepaal je zelf. Idem voor een redacteur/uitgever. Maar als je daar je hakken in het zand zet en wijzigingen weigert, kan dat natuurlijk je contract kosten. Je geeft het auteursrecht ook niet weg aan een uitgever, alleen het (eenmalige) publicatierecht.

Een manuscript wat nog niet naar een uitgever is gestuurd heeft al auteursrecht? Het is gelezen door iemand met ervaring en die heeft zijn mening erover gegeven. Die persoon neemt het over en dan kan ik diegene al op de schouder tikken en wijzen op het auteursrecht? En dan kan die persoon het aanpassen, ook al is zijn boek uitgegeven? Is er jurisprudentie op dit gebied?

Laat je niet gekmaken. Dat gebeurt echt niet.

De meeste schrijvers hebben het romantische idee dat ze hun verhalen helemaal zelf hebben bedacht. Dat is vast goed voor je zelfvertrouwen, maar in de meeste gevallen niet realistisch en wat mij betreft ook helemaal niet relevant. Door veel te lezen ben je geïndoctrineerd met de ‘waarden en normen’ van het bestaande schrijven. Dat zorgt er voor dat er zelden of nooit iets origineels geschreven wordt. Alles is al eens een keer op papier gezet. Ieder nieuw verhaal, essay, roman of wat dan ook, is bewust of onbewust, cut, copy, paste en dan een beetje husselen. Klaar.

Jonkheer, de wet denkt daar toch wat genuanceerder over. En het is niet voor niets "Het is allemaal allang gedaan Maar nog niet door ons ". http://www.songteksten.nl/songteksten/30831/ Iedere goede schrijver voegt zijn eigen stem (gedachten, overwegingen, historische, maatschappelijke en culturele nuances) toe aan zijn teksten, wat ze uniek maakt. En het beschermen waard.

Met andere woorden wordt een manuscript dus inderdaad in goed vertrouwen toegestuurd.

De schrijver heeft de wet achter zich om zich mee te beschermen. Het is geen vertrouwensschending als een tekstbureau er met je manuscript vandoor gaat, maar een wetsovertreding.

Is er dan een belangenorganisatie waar ik terecht kan als ik vind dat mijn rechten als schrijver geschonden worden?

http://www.vsenv.nl Ik denk niet dat dit soort conflicten vaak genoeg voorkomen om een belangenorganisatie op te richten. In deze tijd zal echte diefstal van teksten nooit onopgemerkt blijven, je bent dus meer dan een beetje dom als je er met manuscripten van anderen vandoor gaat. Het is jammer dat in de post die er de aanleiding voor was geen namen worden genoemd. Als iemand zoiets flikt, is de beste straf dat er nooit meer een schrijver is die diensten bij de dief afneemt. Uiteraard moet er dan wel duidelijk sprake zijn van diefstal en niet van "geïnspireerd door", zelfde genre en thema's, etc.

Geen problemen met proeflezers gehad. Eentje schrijft niet eens. Wel een vraag gehad of die of die een zin van me mocht overnemen. Daar zit ik niet mee. Als je twijfels hebt wat proeflezers betreft, zou ik het niet opsturen.

Je wilt niemand beschuldigen maar je verdenkt wel iemand?

"Het is allemaal allang gedaan Maar nog niet door ons ".

Zo mooi, zo ontzettend mooi.

Zit ik. Geen idee wat je kunt ondernemen, tenzij je duidelijke bewijzen hebt.

Als je het hier op proeflezen plaatst, heb je tientallen getuigen die weten dat de tekst van jou is, en wanneer je die hebt geschreven. Daar kan een ander niet mee wegkomen :-)

Een tijd geleden gelezen (weet niet meer waar) dat je een paar zinnen achter elkaar letterlijk mag overnemen. Is het langer dan moet de bron vermeld worden.

Ja, je moet toch kunnen bewijzen dat er plagiaat gepleegd is? Dat schijnt niet voor een paar zinnen te gelden. Nee, ik weet niet meer waar ik het heb gelezen. Uiteindelijk was ik alleen maar nieuwsgierig waar de grens lag/ligt. Ik zal nog eens proberen te zoeken waar ik dat las.

Je mag ook geen paar zinnen zomaar citeren, tenzij het een wetenschappelijk werk betreft en het citaat daarvoor nodig is (en dit in verhouding staat (dus niet bijna het volledige werk) en er een goede bronverwijzing is).

Ik zal nog eens proberen te zoeken waar ik dat las.

Dat lijkt me verstandig. Ik heb het tot nu toe nog niet gevonden.

Gezocht en ook niet gevonden. Toch gelezen, anders had ik het niet genoemd. Het is wel al een tijd geleden maar ik denk dat er in die tussentijd niets is veranderd.(Ws. was het geen offciële site) Op de sites die ik heb doorgenomen staat overal dat de bron vermeld moet worden. Vooral ius mentis.com is erg uitgebreid.

Je hebt dat hier op SOL gelezen, ergens in de afgelopen dagen. Hier schreef een ander forumlid het ergens in een ander topic (ik heb het ook gelezen), wat in latere posts door anderen werd ontkracht, omdat het niet klopt. Het idee heerst op wel meer plaatsen dat je een paar zinnen zo over kunt nemen, maar dat is echt niet zo. Enkel dus bij wetenschappelijk werk als het echt nodig is en dus mits in verhouding+een goede bronvermelding.

Nee, nee, ik heb het niet op sol gelezen. Het is ook al wel een jaar geleden toen ik daarnaar zocht. Van een kennis is ook een stuk tekst gepikt. Ze heeft het maar laten zitten.