Thérèse, dank je zeer. Ik was gefocust op die sofa. Chronologie indd. Het werden drie lange, eenzame dagen. Ook Dokter Wilson haastte zich na een korte inspectie naar zijn comfortabele huis. De reuma in zijn handen was niet te harden. Hij merkte niet dat zijn verpleegster dorstte naar een uitnodiging om te schaken of om te lezen aan zijn zijde op de met exotische vogels geborduurde sofa. Ik vond deze denkronde zeer verrijkend voor mezelf. Het helpt me enorm om alert te blijven en uiteindelijk op eigen houtje alle verbeteringen aan te brengen. Zo ver ben ik nog niet. Iedereen hartelijk dank!

Ik heb de ganse dag gegoogled in het Nederlands, Engels en het Frans met als begin punt 'sofa's 18de eeuw'. Deze sofa (settee, loveseat, canapé) had verschillende stijlen : Queen Anne, Chippendale, William and Mary, Jacobian..., in het Frans komt in aanmerking voor die periode Lodewijk XV en Lodewijk XVI en/of rococo. Het hout ; kersenhout, mahogany, walnotenhout... Bekleding : op stoelen en sofa's : geweven motieven (tapestry) en geborduurde motieven (needlepoint), kan gaan van liefelijke landschapstaferelen tot herhaling van kleine motieven. Ik moet eerlijk toegeven dat ik bijna geen bekleding gevonden heb met exotische vogelmotieven. Het zijn vooral bloemen (vooral de Queen Anne-stijl). Dus heb ik gewijzigd. Graylorne : 'Chippendale' zou indd kunnen maar ik associeer die naam met ferme mannen die uit de kleren gaan. Wie weet eigenlijk waar de Chippendale stijl voor staat? Ik heb talloze sites gevonden met moderne meubelstukken die deze naam dragen. Janheij : Mijn verhaal speelt zich af in 1765. Laat ons aannemen dat de sofa Queen Anne-stijl is (tot 1710), dan is het zeer oké, denk ik. In mijn zoektocht ben ik ook gestoten op openbare verkopen van sofa's uit de 18de eeuw. Prachtig gewoon! En nog in zeer goede staat, vooral de stoelen. De loveseats zijn, denk ik, sneller versleten. Gobelin ben ik inderdaad tegen gekomen als borduurtechniek of borduurstijl. Er werd gewerkt met wol, katoen, zijde, damast... Ook ben ik gestoten op de Chinese sopha : een sofa voor twee personen dus, waar een constructie rond of aangebouwd was met gordijnen zodat wanneer het minnespel ernstig werd, deze konden benut worden. Dat waren nog eens goede tijden! Ellabella en Tja, heel erg bedankt voor jullie bijdrage. Had ik zovele reacties niet gekregen, dan had ik me nooit verdiept in de 18de eeuwse sofa. Ik ga er vannacht over dromen, denk ik. Het werden drie lange, eenzame dagen. Ook Dokter Wilson haastte zich na een korte inspectie naar zijn comfortabele huis. De reuma in zijn handen was niet te harden. Hij merkte niet dat zijn verpleegster dorstte naar een uitnodiging om te schaken of om te lezen aan zijn zijde op de met bloemen geborduurde sofa.

Ja, Tja, ik ben ondertussen 'hersteld' van mijn urenlange zoektocht. Ik kan me indenken dat je er ook tijd in stopt om de waarde van een bepaald produkt in kaart te brengen. Zo blijven we bezig in de hoop dat het ooit vruchten afwerpt. :)

Ik wil zoveel later aangeven dat die sofa een eigen leven is beginnen te leiden in het verhaal. Ik ben ook teruggekeerd naar de originele bewoording en heb 'motieven' en 'bloemen' nadien verworpen. Ik heb ermee proberen te leven, maar na maanden 'gewenning', klikte het nog niet. De eindversie is en blijft: eerste vermelding: 'De chirurgijn had vroeger een beter leven geleid. Dat sprak uit het Perzisch tapijt, de met exotische vogels geborduurde sofa, de boeken in de wandkast en de piano in de hoek.' tweede vermelding: 'Ze ging stijfjes in de met exotische vogels geborduurde sofa zitten. Nu was het ritme zoek. Elke vezel in haar moe getergd lichaam schreeuwde van pijn.' derde vermelding: 'Het werden drie lange, eenzame dagen. Dokter Wilson haastte zich na een korte inspectie naar zijn comfortabele huis. De jicht in zijn handen was niet te harden. Hij merkte niet dat zijn protégé dorstte naar een uitnodiging om te schaken of om te lezen aan zijn zijde op de met exotische vogels geborduurde sofa.' vierde vermelding: 'Boeken waren verplaatst, enkele stukken van het schaakspel zoek en iemand had roodkleurige drank gemorst op zijn met exotische vogels geborduurde sofa.' 'De met exotische geborduurde sofa' is één van de vele ingrediënten die een eigen leven lijden, het is de som van die deeltjes die een bepaalde sfeer teweeg brengen. Zovele maanden later, besef ik dat het een zeer noodzakelijke zoektocht was vanwege mijn onzekerheid plus de onzekerheid die nog eens werd gefuelled door diverse reacties. Nadien heb ik op BBC, in de reeks 'The antique road show', equivalent aan 'Kunst of kitch', de met exotische vogels geborduurde sofa gezien zoals ik me die had ingebeeld. Ze bestaat, locatie en tijdsituering kloppen. Dat is één. Wat de beschrijving betreft: ik tolereer voor mijn schrijven dus het risico dat een lezer zou kunnen denken aan echte vogels genaaid op sofabekleding. De context van het hele verhaal maakt die kans op beeldvorming echter zeer miniem. De enige reactie die mijn eerste versie en dus ook de eindversie oké vond was Madelief. Op dat ogenblik zaten we op dezelfde golflengte. De ene zoektocht kruist vaak een andere zoektocht. Ik kan er niet voldoende nadruk op leggen dat de twijfel en het zoeken, om uiteindelijk terug te keren naar de eerste versie, zeer noodzakelijk waren. Die zoekktocht is wel niet voor herhaling vatbaar.

Dank je, Schlie, "Zij legde zich neer op de exotische vogels" sla ik op. Dat kan pas na herhaling en wanneer 'het' dicht bij elkaar ligt in het verhaal, of mischien zelfs niet. Het verhaal is al geschreven en die stijlfiguur kan niet in aanmerking komen. Voor een ander ms wel. De droom ook. Het hoeft geen sofa te zijn, geen exotische vogels, het kan om het even wat zijn. Zover was ik nog niet in mijn schrijversdenken. Ik sla het op. Eigenlijk zou zoiets spontaan tijdens het schrijven moeten komen...