Hij heeft net een hap genomen van een erg droog stuk brood. Nauwelijks de tijd om te kauwen, maar wel om zich te verslikken. Met sproeien bedoel ik dat de kruimels zich in een sierlijk boogje over de tafel verspreiden, maar dit past als beschrijving absoluut niet, omdat de HP zich in een kritieke situatie bevindt.

Ik bedenk me net, dankzij jullie, dat het moeilijk is je gelijktijdig in iets te verslikken en het ook nog over de tafel te verdelen. Op hoofd krabbel, toch maar schrijfonderzoek? En proesten, ik weet het niet. In ieder geval maak ik het brood zo droog dat het in zijn mond verkruimelt, of hij eet gewoon een appel, dat spettert lekker. Dus: Hij verslikte zich zo verschrikkelijk, dat hij de stukjes appel over de tafel hoestte/ dat de stukjes appel over de tafel vlogen Of appelklodders :D . Of toch niet? De rest van de drie bladzijden heb ik al, nou deze ene zin nog. Het leven van een schrijver gaat niet over rozen. Van schrik zuigt Hp de lucht naar binnen (het wordt steeds erger), maakt zo'n huu-geluid, verslikt zich enz. En dat in twee regels. Ik rol intussen onder de tafel, terwijl het leven van mijn arme Hp in gevaar is.

@ MichaM: 'Hij verslikt zich' vind ik te kort, het laat te weinig zien. Iemand zegt iets tegen de hp waar hij zich dood van schrikt. Als ik dan schrijf 'hij verslikt zich' is dat een beetje zwak uitgedrukt :D . @Waus: bedankt Ik moet mijn gedachten er nog maar eens over laten gaan. Misschien plaats ik over een tijdje wel weer iets bij proeflezen.Tot zover bedankt allemaal.