Dank je, Janheij 'Gij zult' is geen probleem op zich. Ik heb mijn tekst hier boven een beetje genuanceerd : de persoon schrijft deze tekst, hij spreekt ze niet uit. Is het dan ook nog 'Gij zult'? Als dat zo is, dan kan ik het filosofisch epistel aanpassen. Verder is het verhaal gelocaliseerd in de Engelse kolonies in Noord-Amerika einde 18de eeuw. De tekst die het personage geschreven heeft is niet in het Oud-Nederlands geschreven. Enkele kernwoorden zijn met een hoofdletter geschreven (Engelse literatuur van die tijd), en enkele oubollige zinsconstructies... Hoever gaat de vrijheid van de schrijver? Mij is het dus om de sfeer te doen, en ik houd ook rekening met de lezer... Verder vind ik taal dynamisch en functioneel. Aan chauvinisme heb ik een broertje dood. :) 'Gij zult' ga ik toetsen aan de tekst. Ik vind het heel zinvol wat je hebt opgemerkt. Dus, zou ik ivm de spiegel, de zin kunnen behouden. Ik zou graag nog enkele reacties afwachten.

Ik bedoel een echte spiegel, niet metaforisch. Om het te verduidelijken, Thérèse, Assepas, hier enkele lijnen. De spiegel komt trouwens terug in het verloop van het verhaal. Telkens gaat het om een echte spiegel. ‘… Het Lijden van de mensheid is het product van een kluwen negatieve gevoelens die scherper dan duizenden gedachten aantoont dat de door Ratio gestuurde levensomstandigheden van de mens nefast zijn voor zijn ziel. Kijk naar de ogen in Uw spiegel en Gij zult er de pijn aanschouwen.’ … Binnen enkele uren zou hij bovendien de spiegel niet te diep in de ogen kijken. … Zo baarde deze nacht het ritueel om elke morgen de spiegel niet te diep in de ogen te kijken en na een stevig ontbijt en het vluchtig doornemen van de dagagenda, de deur open te slaan met de neus in de lucht en zijn eerste blik op die ene bergflank te werpen. (moet nog herbewerkt worden) Thérèse en Assepas, vinden jullie nog steeds 'Kijk in de spiegel van uw ogen' meer geschikt? Net zoals Janheij opmerkt (iemand graag zien in de spiegel die je aardig vindt), had ik bij het schrijven van die zin gedacht aan alle mensen die 's morgens opstaan en zichzelf in de spiegel zien tijdens het scheren of het kammen of het tanden poetsen. Dat was en is mijn uitgangspunt. 'Kijk naar de ogen in de spiegel en Gij zult er de pijn aanschouwen' Is dit niet beter? Deze zin is bedoeld als een aktuele zin. In het verhaal maakt het deel uit van een filosofische thèse (de schrijver spreekt de lezer ook aan met 'Waarde Lezer), een HP leest die handgeschreven tekst. Terzelfdertijd spreek ik als schrijfster de moderne lezer aan. Ik kijk altijd naar de ogen van mensen op straat, of wanneer er heel veel mensen zijn tijdens de spitsuren in treinstation enz ... ik zie pijn in die ogen... Ivm met deze vraag heb ik het woord 'spiegel' in mijn verhaal opgespoord, en stel vast dat diverse echte spiegels in omloop zijn : spiegeltjes van zilverpapier worden uitgereikt aan de gevangenen, een grote staanspiegel verhuist van de heelmeester naar de courtisane, ... ik heb blijkbaar iets met echte spiegels.

Thérèse, ja, je hebt gelijk. De spiegel heeft geen ogen... De betekenis die ik wil bereiken is : 'Kijk in de ogen in de spiegel' maar dan heb ik tweemaal 'in'. Uit deze zin is inbegrepen dat je je zelf in de ogen kijkt. MichaM : 'Kijk uzelf in de ogen' zou ook kunnen. Het is logisch dat er een spiegel bij te pas komt, alhoewel je het ook abstract zou kunnen lezen en die betekenis wil ik uit sluiten. Ik wil echt het fysisch staan voor de spiegel en het kijken in de spiegel behouden. Ik moet er even aan wennen omdat ik zo gefocust ben op 'spiegel' Ik ga het laten bezinken. Jetjeveer : ik begrijp wat je bedoelt. Soms is het interessant iets concreets uit te pluizen: komt de betekenis die je beoogt als schrijver ook zo over bij de lezer en waar ligt de grens om niet 100% correcte zinnen te laten staan. Het is een denkoefening. Dank iedereen voor de reacties. Ik denk dat mijn zinnen op zich niet zodanig incorrect zijn dat ze niet kunnen gebruikt worden. Nu zal ik een keuze moeten maken tussen de verschillende mogelijkheden.