Verschillende personages, verschillende stem

Youtube.

https://www.youtube.com/watch?v=PpZnoIXqUok

Schrijfoefening: kijk het filmpje en schrijf daarna een scène over een Rotterdammer.

(En natuurlijk niet alleen de taal, maar ook op maniërisme, gebaren, etc.)

Naar buiten gaan en observeren. Een schrijver heeft altijd een schrijfboekje bij zich om interessante woorden, dialogen en opmerkelijk gedrag te noteren.

Wat streektaal betreft kies ik voor de gemakkelijkste weg en vraag gewoon een deskundige de teksten van de bewuste personages te vertalen.
Zie:
Met blocnote en bokkenpruik
De vondst aan de vloedlijn

Bedankt, beiden, voor de goede tips, het meedenken. Ik ga ermee aan de slag! Leuk filmpje. Mooie teksten, Musonius. 

Dag Marianne, 

Ik schrijf nog niet lang, maar in tegenstelling tot jou, heb ik het gevoel dat ik nog op zoek ben naar mijn eigen stem. Mijn stukjes gaan alle kanten op. Ik fantaseer veel en probeer wat dingen uit bij de wekelijkse schrijfopdrachten. Soms is mijn hoofdpersoon een man, met een hele andere ethiek als ikzelf. Ik denk dat ik dan een beetje in zijn hoofd probeer te kruipen en wellicht laat ik mij daarbij inspireren door mensen in mijn omgeving, films, andere boeken,...

Ik ben even gaan kijken of een van de coaches er niets over schreef hier en ik vond dit: 

https://schrijvenonline.org/tips/wat-als-je-personage-anders-is-dan-jij 

Dankje, dat is helpend! Ik zal eens mijn best doen. Volgens mij heb ik nog niet eens vanuit een mannelijk personage geschreven. :-o Weleens stukjes van mensen die iets anders waren dan ik, maar dan vaak dingen waarin ik me wel kon inleven, omdat ze dichtbij me stonden. Haha, oh en een kastanje en trap die ik me als mannelijk voorstelde, maar dat telt niet. Ik ga er de komende tijd eens in mijn cursus mee aan de slag. 

Inlkeven in je personage is de eerste stap. Vermijd de valkuil van dialect schrijven. Af en toe een woordje voor de vouleur locale is prima, mmaar verder niet doen want het brengt de lezer in puzzelmodus (zelfs voor mensen die het dialect machtig zijn, want er is doorgaans geen consistente spelling) en dat is een rationeel proces.

Ook gedachten zul je vanuit het hoofd van je personage moeten schrijven in diens stem, niet in die van jou als schrijver. A'je't dan noh nich begriept, mo'j mi maor een pb schrieb'n.

Mijn lead narrative designer (ik werk in gaming) zegt altijd: neem een bepaald karakter uit een serie of film en gebruik diens stem. 

Ik sluit me aan bij Leonardo Pisano wat betreft uitkijken voor dialect. Hetzelfde geldt voor stopwoordjes en dergelijke. In geschreven tekst vallen dergelijke dingen veel meer op dan gesproken. Dus stel dat je een personage wil schrijven met een opvallend accent, een stopwoordje, grof taalgebruik, etc... doe dat dan niet in elke zin, maar af en toe een keertje. En dan nog zul je merken dat het al snel een 'typetje' kan worden.

Meestal is de eigen stem van een personage veel subtieler. Zelf ontwikkel ik mijn personages heel intuïtief: ik denk niet zozeer na over hun manier van spreken, maar schrijf 'gewoon' de dialoog die bij hun karakter past. Daarbij maakt het soort onderwerpen, hun mening over bepaalde dingen, hun uitkijk op het leven etc net zoveel uit als het taalgebruik.

Je zou de stem van een bepaald persoon of filmpersonage in gedachten kunnen nemen die bij je personage past, net zoals je foto's van bestaande personen kan gebruiken voor uiterlijk. Probeer dan je dialoog te horen in die stem en kijk of het klopt.