Wisseling van perspectief

Ik zou zeggen van niet; het is een nieuwe roman. Sommige lezers zullen verrast zijn. Drievoudig ik-perspectief kan wel lastig zijn voor de lezer. Hoe ga je ervoor zorgen dat de lezer weet wie er wanneer aan het woord is?

Ik heb boeken gelezen waar dezelfde techniek werd toegepast. Aan het begin van elk hoofdstuk stond gewoon de naam van het belevend personage. Ik denk dat ook te gebruiken. Het leuke is dat ik dan een aantal verhaallijnen anders kan beschrijven.

Ha Ludo,

Geen stijlfout wat mij betreft. :)

Ik heb dit ook toegepast in een verhaal en laten proeflezen aan diverse mensen. Ze vonden het leuk om in de hoofden van tegenspelers te kunnen kijken en het gaf extra spanning / nieuwe dimensie op een eerder hoofdstuk.

Mijn advies: 

- Per hoofdstuk, een perspectief nemen en zeker niet wisselen in het hoofdstuk

- In de eerste alinea een bepalend kenmerk opnemen zodat de lezer weet vanuit welk perspectief het hoofdstuk zit.

veel plezier!

Het vervolg op deze roman kan ik niet zomaar schrijven in hetzelfde perspectief. Zou het een stijlfout zijn indien ik het vervolg schrijf in een drievoudig ik-perspectief?

Een verhaal dat je niet kán schrijven behalve met drie ik-personages? Klinkt exotisch.

Als die bewering echt waar is, misschien moet je het dan niet marketen als 'deel 2', maar als een stand-alone verhaal dat plaatsneemt na de gebeurtenissen uit je eerste roman.

Het probleem in mijn nieuw verhaal is dat er gebeurtenissen plaatsvinden die het hoofdpersonage van mijn eerste boek niet kan beleven. Als ik het perspectief van mijn eerste boek moet aanhouden, moet ik teveel vertellen en minder tonen. Dit maakt het voor de lezer minder interessant, dus ga ik de uitdaging aan om het verhaal te schrijven vanuit het perspectief van drie personages. Het wordt geen driemaal een ik-perspectief, maar driemaal een derdepersoonsperspectief. 

Je originele vraag betrof drie eerstepersoonsperspectieven, Diverse derdepersoonsperspectiven zijn vrij normaal. 

Ik zou zeggen dat je met dat eerste boek alleen maar rekening hoeft te houden als je nieuwe boek daar een duidelijk vervolg op is. Is dat laatste het geval, dan zullen je lezers verwachten dat het perspectief hetzelfde blijft. Maar ik begrijp dat het echt een nieuw verhaal wordt. In dat geval heb je natuurlijk alle vrijheid om het nu anders te doen. Dan zie ik geen wezenlijk verschil tussen drie eerstepersoons- of drie derdepersoonsperspectieven, op het praktische punt na hoe je duidelijk maakt vanuit welke ik je vertelt. Gewoon ieder hoofdstuk met de naam beginnen is ook volgens mij de meest gebruikelijke en ook de meest praktische oplossing. Verder sluit ik me bij de vorige reactie aan. Meerdere derdepersoonsperspectieven zijn heel gebruikelijk, misschien wel meer dan het hele boek vanuit één perspectief.