twee lijnen in een boek

Misschien dat de uitwerking niet goed was? Het idee om twee totaal verschillende boeken te verweven - aan de ene kant de 'hoge' kunstvorm van de roman, aan de andere kant de 'lage' detective/misdaad -, is volgens mij een kenmerk van het postmodernisme. Ik vind dat het wel moet kunnen, maar ze moeten elkaar aanvullen, niet steken. Niet "twee lijnen" omwille van de twee lijnen.

Ik zou niet weten waarom het niet kan, ook een verhaal over misdaad kan tot die zgn. hoge kunstvorm behoren als het goed geschreven is. Ik heb een boek geschreven waarin in het eerste deel een man getuige is van een moord, in het tweede gedeelte van het boek schrijft hij een dagboek waarin die moord een rol speelt en in het laatste deel van het boek wordt min of meer duidelijk wat er gebeurd is. Ik heb ook twee boeken in wording in elkaar geschoven waardoor er dus meerdere lijnen zijn ontstaan. Persoonlijk vind ik dat ik het mezelf daarmee heel moeilijk heb gemaakt en ik worstel nog met de samenhang. Het dagboek bevalt mij het meest en misschien moet ik deel 1 en 3 daarin verwerken maar of dat gaat lukken? Toch blijf ik erbij dat twee lijnen wel kan als je het vak beheerst.

Ik zie ook niet in waarom het niet zou kunnen. Misschien is het zoals Carduelis zegt, dat beide lijnen niet tot hun recht komen. Maar stel nou dat je vriendin het zou omgooien, en alleen de misdaad (of alleen de roman) uitwerkt, zou de uitgever dan geïnteresseerd zijn? Dat is dan positief.

@Pluis, wat bedoel je hier met 'roman'? 'Roman' is een gewoon een verzamelwoord. Je hebt psychologische romans, historische romans, familieromans, liefdesromans en ook... misdaadromans.

Ik nam aan, marlies, dat Pluisebol het hier had over een psychologische roman, of in ieder geval een werk waarin een literair thema centraal staat. Dit in tegenstelling tot het misdaadgedeelte, de thriller, die dan simpelweg (met alle respect voor de schrijfster, want thrillers lijken me moeilijk om te schrijven) een whodunit of whydunit is.

@Pluis, wat bedoel je hier met 'roman'? 'Roman' is een gewoon een verzamelwoord. Je hebt psychologische romans, historische romans, familieromans, liefdesromans en ook... misdaadromans.

Ha Marlies, hoi! Hoofdthema is misdaad. Maar toevallig wordt daarin iemand verliefd. :D

Carduelis, Ludieke en Sjee, ik moet tot mijn schande bekennen dat ik haar manus (nog) niet heb gelezen. Ik kan dus niet oordelen over hoe en wat. Ze vertelde me alleen dat ze de lijnen zou moeten scheiden. Waarom is er niet bij verteld.

@Pluis, wat bedoel je hier met 'roman'? 'Roman' is een gewoon een verzamelwoord. Je hebt psychologische romans, historische romans, familieromans, liefdesromans en ook... misdaadromans.

Ha Marlies, hoi! Hoofdthema is misdaad. Maar toevallig wordt daarin iemand verliefd. :D

Ah! Dus het was een mix tussen een misdaad- en een liefdesroman! Dank je voor de toelichting. Jammer dat de uitgever daar niets in zag. Lijkt me juist heel mooi. :D

Zoiets heet toch een literaire thriller? :?

Je vraag is duidelijk, maar niet specifiek te beantwoorden voor dit manuscript. Ik zie geen enkel probleem in de combinatie van die twee verhaallijnen. Wellicht is de uitvoering van (een van de) verhaallijnen niet te genieten?

@Pluisebol: Ik heb net het boek van James. N. Frey uit. Daarin staat dat twee verhaallijnen best mogen.

In principe zal het best kunnen en mogen, waarom niet? Maar in de praktijk is het niet zo eenvoudig om dat evenwichtig op te bouwen, ik kan me voorstellen dat het daar in dat ms aan schort.

Je hebt tegenwoordig toch ook erg vaak 'Chicks & Crime'? O.a. Verbum (crime) geeft dit genre uit (of de twee genres in een). Misschien zou ze ook contact met deze uitgeverij kunnen opnemen.

Het kan denk ik wel. Alleen de manier waarop ze de liefde en het misdaad-deel met elkaar vermengt, dat ze elkaar aanvullen. Wat Carduelis eigenlijk al zegt.

De uitgeverij had er eigenlijk bij moeten zeggen: WIJ vinden dat niet de geschikte manier. Net zoiets als er bij die ene kantoorboekhandel de zwarte inkt uit de handel gaat maar dat wil niet zeggen dat het overal verdwijnt!

Zoiets heet toch een literaire thriller? :?

Ja, dat wilde ik ook net zeggen. Heb net Close-up van Esther Verhoef gelezen, waarbij er ook een liefdesverhaal speelt en een seriemoordenaar wandelt dwars door het hele boek heen met een lijk hier en daar. Literaire Thriller heet het dan en er schijnt goud geld mee te verdienen te zijn. Verkeerde uitgever aangeschreven denk ik dan.

Ja, dat denk ik ook. En de 'uitgever' bestaat volgens mij in dit geval gewoon uit een persoon. Wellicht vond diegene de manier waarop de misdaad voorkwam in het boek niet geschikt voor zijn fonds. Een roman kan volgens mij best trekjes vertonen van een thriller, alles valt of staat volgens mij met de stijl en de uitwerking van het verhaal. Wellicht kan de betrokken vriendin het manuscript elders wel kwijt.

My piece of cake: als de twee verhaallijnen mooi met elkaar verweven zijn, is het toch één verhaal. En dan kan dat geen reden zijn om een manuscript af te wijzen. Zijn het echter twee losse draden, die niet samenkomen, dan kan ik me indenken dat een uitgever zegt: 'Richt je op de ene óf de andere lijn.' Maar we kennen het manuscript niet, dus het is een beetje moeilijk om meer dan het algemene te zeggen.

Oké, ik weet genoeg. Dank voor jullie reacties.