Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoe te schrijven met humor?

17 oktober 2008 - 14:39
Heeft iemand tips over hoe je met humor kan schrijven? Welke schrijfboeken bestaan er? Zijn er ook cursussen waarin aandacht besteed word aan het schrijven met humor? Kan je humor aanleren? Of moet het in je zitten? En: Wanneer vind je een boek grappig?

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 juni 2009 - 22:41
Ik heb ooit iets over verschillende soorten humor en hun betekenis gelezen, maar ik kan het niet meer terugvinden.

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 juni 2009 - 22:30
Nee, :D = :D. Met ontblote tanden. In onze cultuur is humor haast heilig, maar in werkelijkheid zit het vol geweld en vernederingen. Kijk maar eens een slapstick. Wat een narigheid! Waarom lachen we er dan om? Omdat we ons superieur voelen. Dat is wat het prettige gevoel geeft. Ook bijvoorbeeld bij een Belgenmop. Wat zijn die Belgen toch dom, hahaha.

Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
5 juni 2009 - 22:39
Leedvermaak is het grootste vermaak, is vaak de kreet. Maar dit geldt niet voor mij, hoor. Leedvermaak is het goedkoopste 'vermaak'. Ik ben gewoon grappig. Kom maar eens langs.

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 juni 2009 - 22:41
FS: er bestaat ook milde humor. In het Engelse taalgebied zijn "puns" populair, woordgrapjes. Dat is een milde vorm van humor - meestal dan. Maar zelfs daar voelen mensen iets van agressie bij. Dat blijkt als iemand iets zegt dat als een "pun" zou kunnen worden uitgelegd terwijl hij het over een gevoelig onderwerp heeft. Dan voegt hij toe: "no pun intended". Het was niet grappig bedoeld. Om te voorkomen dat mensen zich beledigd of anderszins gekwetst zullen voelen.

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 juni 2009 - 22:44
Als iemand een grap maakt en je let puur op wat hij/zij zegt en niet hoe (ik weet even geen voorbeeld) dan kan dat heel wreed voorkomen. Een grap staat soms dichter bij de realiteit dan je zou denken.

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 juni 2009 - 22:59
Hangt er van af. Stel bijvoorbeeld, iemand tapt een Belgenmop, jij gaat hartelijk lachen en dan blijkt er een Belg in het gezelschap te zijn die de grap niet kan waarderen. Dan heb je misschien spijt dat je er om gelachen hebt. Gevoel voor humor schijnt aangeboren te zijn en ik heb het, net als Tja blijkbaar. Uit ervaring weet ik dat het iets is waar ik voorzichtig mee moet omgaan. Je kunt er mensen mee kwetsen en dat is niet wat ik wil.

Lid sinds

17 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 juni 2009 - 8:43
@ Schrijverke: briljant grapje! En het beledigende zie ik er niet van. Het schrijnende wel. En dat is nu juist het goede van humor: het leven dragelijk maken.

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 juni 2009 - 4:20
@ Tante Betje: Ik zie humor meer als een substituut voor agressie, niet als hetzelfde en ben blij dat die mogelijkheid ons gegeven is. Het is terecht heilig. In wat voor verkrampte samenleving zouden wij leven als humor écht gelijk wordt gesteld aan agressie, zoals door bepaalde lieden vaak gedaan wordt. In zijn memorable fragment met de Meiden van Halal legt Hans Teeuwen dan ook precies de vinger op de zere plek. It's all in the eye of the beholder!

8 juni 2009 - 9:29
Ja, maar daar wordt humor doelgericht als middel ingezet - en dan kun je stellen dat het een agressief middel is. Maar er is zoveel andere, leuke, terloopse humor. Woordgrapjes, situaties, gebeurtenissen, onnavolgbare gedachtesprongen, dialogen ... dat kan een verhaal allemaal in zich hebben, zelfs als het een ernstig verhaal is. Ikzelf ben zelden of nooit op zoek naar humor. Ik kan nauwelijks grappen bedenken. Toch - als ik een tekst schrijf - kan het gebeuren dat er humor in zit, want die tekst heeft dat in zich (of ik). En dan moet je het er gewoon lekker uit laten komen. Humor kan ook veel wijsheid bezitten. Relativering. Inzicht. Die agressieve humor vind ik - nader beschouwd - eigenlijk buiten het begrip humor vallen (*). Hans Teeuwen vind ik dan ook niet humoristisch. Guus Kuijer weer wel. (*) Over welk begrip het dan wel gaat, daar moet ik nog even over nadenken.

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 juni 2009 - 23:20
Ik doe soms onhandige dingen waar ik later heel hard om moet lachen. Dat gebruik ik ook weer in mijn boek. Maar ik begrijp wel wat tante Betje bedoelt. Soms hoor ik iemand wat zeggen wat in mijn hoofd tot een bepaalde associatie leidt. Voordat ik het weet flap ik dat er ook uit. Daar moet ik wel mee uitkijken, kan soms een beetje verkeerd overkomen, zeker wanneer ik iemand nog niet zo goed ken (of eerder andersom als die ander mij niet kent). Anyway ik geloof dat ik zo dus ook humor in mijn boeken verwerk, is ook alleen leuk wanneer het vanzelf gaat.

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 juni 2009 - 20:38
Als je om een ander lacht is humor agressief Als je om je zelf lacht is humor bevrijdend Als je om een ander lacht en je hebt niet door dat je eigenlijk om jezelf lacht, is humor pijnlijk. Als je om een amder lacht en je doet alsof je om jezelf lacht, is humor vals.

Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
16 juni 2009 - 20:49
Als ik het goed begrijp, betekent positieve humor dus als je om jezelf kunt lachen. Iemand kan toch ontzettend grappig zijn?

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 juni 2009 - 21:34
Je kunt om iemand anders lachen en weten dat het eigenlijk gaat om dingen die je bij jeself herkent. De lach als spiegel. Dan lach je om jezelf. Het wordt anders als dat spiegel element ontbreekt. Dan lach je om iemand anders, en wordt het min of meer uitlachen.

Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
16 juni 2009 - 21:50
JJV, ik ervaar humor als zou in de pap (hoewel ik helemaal niet van zout houd). Ik zou nooit iemand uitlachen, maar ik kan toch moeilijk de hele dag om mezelf in een deuk liggen? Het kan natuurlijk wel, maar dan hapert er wel iets aan mij. Nou ja, misschien is dit ook wel zo.

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 juni 2009 - 21:56
JJV, ik ervaar humor als zou in de pap (hoewel ik helemaal niet van zout houd). Ik zou nooit iemand uitlachen, maar ik kan toch moeilijk de hele dag om mezelf in een deuk liggen? Het kan natuurlijk wel, maar dan hapert er wel iets aan mij. Nou ja, misschien is dit ook wel zo.
Ik denk dat er juist niets aan je hapert als je de hele dag om jezelf lacht. Je relativeert dan. Ik denk dat in al die humor wel een spiegeltje zit, misschien verscholen, maar hij is er. Als die er niet is wordt de bijbedoeling (ondertiteling) van de lach: "ik ben blij dat ik niet zo dom ben". Dat bedoel ik met lachen om anderen, de agresiseve lach.

Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
16 juni 2009 - 22:06
OK

Lid sinds

15 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
21 augustus 2011 - 14:25
Waarom zou je dat boek bestellen, Four Seasons, je kunt het digitaal helemaal doorbladeren en lezen.

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 augustus 2011 - 14:41
Als ik het koop/ in mijn handen heb leest dat makkelijker. Bovendien verdienen de schrijvers er zo ook wat aan. Maar ik kan me best voorstellen dat ik één van de weinigen, zoniet de enige ben die er zo over denkt hoor!