Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
MichaM 2 januari 2010 - 19:10

Hoe laat je de lezer stilstaan?

In een recensie van Cadans stond: "Je scheurt met een rotvaartje door het boek, en niet omdat het verhaal zo wervelend geschreven zou zijn. Veel te weinig worden we aangespoord om stil te staan en dubbele bodems te ontmijnen." Ik heb dit eerder gehoord, of in ieder geval iets in de richting, maar een vraag om uitleg liep op weinig uit. Maar ik begrijp het niet. Hoe laat je die lezer dan stilstaan, en waardoor komt dat rotvaartje dan wel? Iemand een idee?

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marjet 3 januari 2010 - 23:31

[i]en ik heb sowieso wel het idee dat Dubbel Leven beter is in praktisch alle aspecten,[/i] Absoluut, en Cadans was al niet slecht, dat moet je nou ook weer niet denken, je derde boek wordt nog beter, wedden.
Ik vind ook niet dat je het als negatieve kritiek moet zien, meedenken is sowieso opbouwend bedoelt.
En dat jij je kwetsbaar opstelt is natuurlijk zeer lovenswaardig.

Geen afbeelding

Lid sinds

16 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Sjee 3 januari 2010 - 23:37
Maar ik wil mezelf verbeteren en dat kan niet als je dit soort dingen niet op tafel legt.
Jij gaat die recensent nog eren, uiteindelijk. :nod: Met die eerlijkheid kom je verder! Als aanvulling op de vraag van dit topic: die momenten van stilstaan zijn voor iedere lezer weer anders. Zelf vind ik herkenning en verwondering belangrijk, bijvoorbeeld als twee ogenschijnlijk aparte dingen samen komen in een verhaal.

Geen afbeelding

Lid sinds

16 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Madelief 3 januari 2010 - 23:44
MichaM, ik wil even kwijt dat ik het dapper vind dat je deze vraag hier stelt. Je wil graag dat mensen het algemeen houden, maar er wordt toch op je boek ingegaan. Hoewel ieder het positief brengt, lijken me die meningen voor jou niet altijd prettig om te lezen (of ik moet me vergissen, dan kan ook, ik zou het zelf wel zo ervaren).
Vind ik ook. Daarom probeer ik mijn ideeën en gedachten als vragen te stellen omdat ik zelf ook vragen heb over de mogelijke antwoorden of omdat ik mijn mening er niet toe vind doen. edit: En dus hoop ik dat Micha de vragen die ik stelde niet opvatte als mijn mening over zijn boek.

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
MichaM 4 januari 2010 - 0:44

[quote=Sjee]Jij gaat die recensent nog eren, uiteindelijk. :nod: [/quote]

Nou.... niet overdrijven :D De rest van de recensie was ook niet zo positief, maar daar kon ik verder niks mee.

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
sureya 5 januari 2010 - 14:56

Het lijkt me haast niet te doen om de lezer te laten stilstaan als de gedachten van de HP nauwelijks stilstaan. Dat is namelijk wat mij is bijgebleven van Arthur. Zoveel gedachten en gevoelens dat hij daar zelf door werd overspoeld. Door deze gedachten en gevoelens kreeg hij zelf nauwelijks ruimte om te ademen en dit te overdenken en ik vind juist dat je dat heel goed hebt weergegeven.

Ook ontdekte ik er een extra laag in die er, waarschijnlijk zonder vooropgezet plan, is ingeslopen. Ik las niet alleen over de worsteling van een jongeman met zijn geaardheid maar ook over de worsteling van een adolescent die 'sociaal dyslectisch' is.

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
DeEllis 5 januari 2010 - 17:52
Micha, ik heb je boek niet gelezen en kan me dus niet mengen in deze discussie. Meerdere lagen aanbrengen in je verhaal is denk ik voor iedereen lastig. Ik lees mee en leer mee :D

Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Pim 7 januari 2010 - 16:01

Micha,

Ik ken jouw verhaal niet dus is het moeilijk daar iets over te roepen.
Wat ik in het verhaal gebruik waar ik nu mee bezig ben is dat ik personages bepaalde dingen juist niet laat doen, vertellen, oid.
Voorbeeld:
De hoofdpersoon probeert haar ouders zo ver te krijgen om uitleg te geven over keuzes die ze in het verleden hebben gemaakt.
Doordat ze weigeren, vooral doordat haar vader een keer in woede uitbarst, ga je je (hoop ik) afvragen waarom hij zo reageert.
Dit sluit volgens mij aan bij de reacties van Dargor en Madelief. Geef niet te veel weg maar laat wel zien dat er 'iets' is. Wat dat 'iets' dan ook is.
Succes