Lid sinds

17 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Fantasieromans

Hallo schrijven onliners, Ben al enige tijd lid van deze website, maar ben niet veel in de gelegenheid om actief op het internet te zitten. Dit komt o.a. door mijn werk en omdat ik momenteel aan mijn tweede fantasieroman werk. In het voorjaar van 2007 kwam mijn eerste fantasieroman 'Netsach, het zonnestelsel van de zeven magische werelden' uit. Wat vinden jullie van fantasy? Denk daarbij aan In de ban van de ring van Tolkien en aan de boeken van Harry Potter of Robert Jordans fantasyreeks Rad des Tijds. Mijn eerste fantasieroman is vergelijkbaar met o.a. de Rad des Tijds reeks. Ik pretendeer niet zo goed te kunnen schrijven als Robert Jordan, maar ik geef die vergelijking meer aan om aan te geven wat ik schrijf. Groet, Chèvrefeuille (pseudoniem van Kristjaan Panneman)

Lid sinds

17 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zuiver beschouwd is eigenlijk elk fictieverhaal fantasy natuurlijk ;)
Wrong. Fantasy kenmerkt zich juist doordat het dingen beschrijft die niet echt zouden kunnen gebeuren. Magie, rare wezens, alternatieve geschiedenislijnen, hele nieuwe werelden etc. Fictie is gewoon fictie en zou gebeurd kunnen zijn. Geen bovennatuurlijke elementen etc.

Lid sinds

15 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Zuiver beschouwd is eigenlijk elk fictieverhaal fantasy natuurlijk ;)
Wrong. Fantasy kenmerkt zich juist doordat het dingen beschrijft die niet echt zouden kunnen gebeuren. Magie, rare wezens, alternatieve geschiedenislijnen, hele nieuwe werelden etc. Fictie is gewoon fictie en zou gebeurd kunnen zijn. Geen bovennatuurlijke elementen etc.
Ja, ik drukte me verkeerd uit... In plaats van 'zuiver beschouwd' had ik moeten schrijven: In letterlijke zin. Want dat is wat ik wilde, fantasy definiëren als 'aan de fantasie van de schrijver ontsproten' met weglating van de gangbare definitie die we aan het genre toekennen. Je hebt natuurlijk gelijk.

Lid sinds

19 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
"Aan de fantasie van de schrijver ontsproten" kan volgens mij op elk fictieboek slaan. Ik vind die grens tussen "gewone fictie" en fantasy en aanverwante genres ook helemaal niet zo relevant. Het gaat er volgens mij gewoon om dat jij je verhaalwereld zo overtuigend voor de lezer presenteert dat hij/zij daarin mee kan gaan en mee kan leven. En of het nu echt zo doorslaggevend is of dingen echt zouden kunnen gebeuren? Daar twijfel ik eerlijk gezegd aan. Ik heb de neiging om te denken dat het er gewoon om gaat of het verhaal in het hoofd van de lezer tot leven komt. Of dat een fantastisch of realistisch leven is, doet volgens mij helemaal niet zo veel ter zake.

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zuiver beschouwd is eigenlijk elk fictieverhaal fantasy natuurlijk ;) Ik hou van fantasy, en zou me ook graag eens wagen aan een 'sprookjesachtig' verhaal. Zoiets past ook wel bij mijn karakter. Er is een workshop over fantasy schrijven toch?
Ja, van de SO Academie. Zelf ben ik momenteel bezig met een van de laatste lessen van Workshop 'ontdek je schrijftalent'. De wijze waarop de leraar de kritieken presenteert staan me wel aan. Opbouwend (om mijn kleine hartje te beschermen :)), met een duidelijke verwijzing naar zwakheden. De fantasyverhalen workshop sla ik voor nu over. Misschien dat ik me er ooit nog eens aan waag. Wie weet.

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hmm, ik lees niet graag van die hoogdravende fantasy-romans. En met hoogdravend bedoel ik bijv. Tolkien. Het is gewoon niet aan mij besteed. Ik vind het briljant dat uit een menselijke geest zoveel detail en zoveel wonderlijks kan ontspruiten, maar ik vind boeken over magische oorlogen, elven, dwergen, goblins, orcs, ogres, de 'uitverkorene' etc. etc. etc. zo uitgekauwd allemaal. Dat ik - ten koste van uitstekend geschreven fantasy-romans- dat genre eigenlijk altijd wel laat liggen. Ik betwist hier uiteraard niet het ongekende talent van Tolkien, maar meer dat het niets voor mij is. En toch ben ik op het moment bezig met een fantasy-verhaal. Het is gericht op de jeugd en ik zit al een paar jaar te broeden op het plot, de fantasiewereld etc. etc. Of het nou een baanbrekend idee is dat ik heb; ik denk het niet. Maar het is mijn verhaal en uiteindelijk wil ik dat schrijven, zonder me te hoeven houden aan magische wetten of andere fantasy-regels. Natuurlijk komen er wel bepaalde fantasy-elementen in voor; kristallen als krachtbron, wapens met extra kracht door kristallen, verschillende volken en stammen, conflict tussen goed en kwaad, vreemde wezens, vreemde wereld... Maar in mijn wereld geen magie, geen elven en alles wat ik hierboven al noemde. Zelfs de 'oude wijze mentor' die bij mij wel oud en wijs begon is nu eerder een Doctor Who-achtig typje geworden. Ik hoop dat ik het echt afkrijg als boek en natuurlijk hoop ik er een publiek voor te vinden en dat een uitgeverij er ook heil in ziet. Zoniet, dan laat ik in eigen beheer een paar exemplaren drukken in ieder geval voor mijn kinderen ;-)

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Is iemand bekend met Margaret Weis? Bestaan er ook verzamelboxen die vergelijkbaar zijn met die van 'In de ban van de ring' van Tolkien en de boeken die verzameld zijn onder de titel 'Aardkinderen'? Kortom: Zijn er nog fantasy boeken(=fantasieromans?) die jullie kunnen aanraden (rekening houdend met bovenstaande)?

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Is die van Weiss and Hickman?
Volgens mij wel.
Daar heb ik wel eens wat van gelezen, was niet erg onder de indruk.
Dank je voor de info.

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Is iemand bekend met Margaret Weis? Bestaan er ook verzamelboxen die vergelijkbaar zijn met die van 'In de ban van de ring' van Tolkien en de boeken die verzameld zijn onder de titel 'Aardkinderen'? Kortom: Zijn er nog fantasy boeken(=fantasieromans?) die jullie kunnen aanraden (rekening houdend met bovenstaande)?
FS, is de afgelopen paar maanden je smaak zo sterk veranderd? Zie je #39 van deze draad. Fantasy is aan mij niet besteed, maar mythen en sagen hebben wel mijn belangstelling.
Het is eigenlijk voor iemand anders. Een cadeautje. :o

Lid sinds

14 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wauw!, te gek dat je al een boek hebt uitgebracht. Zo ver ben ik nog lang niet... (sprak hij mokkend.) Ik ben meer een man van non-fictie, alhoewel fantasy wel erg leuk kan zijn als er een flinke dosis wetenschap en filosofie doorheen is gemengd. Mijn eigen romancyclus - die helaas alleen nog bestaat uit groffe aantekeningen - leunt deels op de nieuwste wetenschappelijke inzichten en hypotheses. (Bijgaand de aantekeningen voor het eerste deel. Stoor je alsjeblieft-alsjeblieft-alsjeblieft niet aan de veel te lange zinnen en de ontbrekende interpuntie. Maar wellicht geeft het een idee van 'the place where I'm going'. Veel succes en tot schrijfs. Groeten van Frank van Zomeren - "een Rotterdammer in Twente". ----------------------------------- ** Hanoemans dood ** Hanoeman, goddelijke organisator van de primatenspelen die elke 100.000 jaar worden gehouden, wordt gedood (naar later blijkt: met boze opzet opgeslokt door een hogere, meer omvattende dimensie - namelijk de elfde). De alom gewaardeerde Hanoeman was voorbestemd om met zijn apenras te heersen over het gehele universum. Ja'akow Goldstein, manisch-depressieve alcoholist, altijd op zoek naar aandacht van tweederangsvrouwen om zijn beschadigde zieltogende ego op te krikken (en altijd vergeefs), professor natuurkunde op de universiteit van Madrid, wordt ingehuurd door de Allerhoogste om de smerige moord op te lossen. Zodra de gewetenloze dader is opgespoord, zal de goddelijke toorn neerdalen op hem en zijn voorvaderen. Ondersteund door zijn waardeloze pseudointellectuele en spiritueel begaafde studente Luna Carmen Cortez, een gothic girl en voormalig sinaasappelmeisje uit Valencia, smokkelt Ja'akow zich binnen bij de volgende primatenspelen. Door een speling van het toeval - met goddelijke oorsprong - worden Ja'akow en Luna Carmen gekozen om deel te nemen aan de schranderheidwedstrijd waar zij het moeten opnemen tegen hun medehominiden, waaronder de arrogante Ueth, lid van de Neanderthalensis-bende (deze keer doen tot ieders verbazing ook de neusapen mee). Ja'akow komt erachter dat een homo sapiens sapiens de laaghartige moord heeft gepleegd, wat verschrikkelijke gevolgen kan hebben voor de mensensoort. Maar was het werkelijk wel een lid van Ja'akows eigen species? Of is er sprake van een complot? En hoe loopt de wedstrijd af, wetende dat degenen die niet winnen de twijfelachtige eer krijgen om op de maan Charon, tot aan het eind van het leven van het zonnestelsel, ingevroren te bezichtigen zullen zijn door hooggeplaatste primaten? Zal hij de moord weten op te lossen voor hij moet verstijven bij een temperatuur van -220 Celsius? En wat nou als hij wint, en de plaats van Hanoeman mag innemen, waar de kwaaie strekengod Loki al millennia op aast, een functie die pas over een miljoen jaar weer vacant komt? En wat nou als Luna Carmen wint? Spoiler: de dood van de Neanderthalers vormde de eerste genocide op naaste familieleden door de homo sapiens sapiens. Aan het eind van het boek blijkt de koning der Neanderthalers wraak te hebben willen nemen op de mens om op die manier de hoofdrol te krijgen bij de uiteindelijke kolonisatie van het heelal.)

Lid sinds

19 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Oei, fantasy is aan mij wel degelijk besteed, maar dan alleen als het beschreven is in klare taal, met levensechte personages en gegoten in een helder, goed opgebouwd en liefst verrassend plot. Volgens mij zijn dat trouwens eisen die je aan ieder goed verhaal mag stellen. Eigenlijk bestaan er ook alleen maar goede en slechte verhalen en heeft elke verdeling in genres iets willekeurigs en arbitrairs. Met alle respect, die 'wetenschappelijke inzichten' in jouw fragment maken het voor mij echt niet verteerbaarder. Ik mis eigenlijk alles wat een verhaal voor mij tot leven brengt; emotie, mooie taal, uitgewerkte personages, een origineel plot etc. Wil je ooit iets schrijven dat anderen pakt en aanzet tot verder lezen, trek je dan om te beginnen niets van die genres aan!