Lid sinds

18 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Schrijven op het werk

Momenteel werk ik 4 dagen per week op een kantoor (dinsdag is mijn "schrijfdag" en binnenkort wordt daar hopelijk ook de donderdag aan toegevoegd) en het is een baan die op zijn tijd vrij rustig kan zijn. Voor dat stille heb ik bewust gekozen, zodat ik de mogelijkheid heb om in tijden van inspiratie de tijd en ruimte te hebben om te schrijven op het werk. Er zijn altijd wel een paar rustige momenten waarop ik mijn teksten kan schrijven, doorlezen of herschrijven.
Mijn vraag is, doen jullie dat ook? Hebben jullie ook bewust gekozen voor een baan die wellicht onder je "niveau" (vreselijk woord, sorry) ligt maar waar je de kans krijgt om aan je passie te werken? Ik heb een groot gedeelte van mijn eerste boek gewoon hier op kantoor geschreven en daar ben ik het bedrijf achteraf zeer dankbaar voor (ook al weten ze er niets van).

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Oef, wat een luxe. Ik werk nog na werktijd en verlies zo vrije tijd om te schrijven. :D Zelfs in mijn pauze, die steeds korter wordt, kan ik me niet voorstellen dat het sociaal geaccepteerd wordt. :( Edi"; Als ik schrijf ga ik er helemaal in op en ben ik voor de omgeving onaanspreekbaar. Hoe zit dat bij jullie dan, als je schrijft op je werk dan ben je toch niet meer alert. Ik vind het eigenlijk ook niet kunnen. Je wordt verdorie betaald om te werken.

Lid sinds

15 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb tijdens mijn werk alleen tussendoor even tijd om op deze site te kijken en iets te posten, zoals nu! Tijdens mijn werk als eindredacteur ben ik al zo veel met tekst van anderen bezig dat ik niet ook nog aan mijn eigen teksten kan denken... Ik ben wel sinds kort iets minder gaan werken om tijd vrij te hebben voor het schrijven. Veel mensen vonden dat vreemd, omdat ik als jonge, kinderloze meid nog carrière moet gaan maken, blablabla. Het is lastig om uit te leggen dat die extra vrije tijd juist ten goede komt van mijn carrière, alleen op een heel andere manier als iedereen denkt! (Niet veel mensen weten dat ik mijn droom om verhalen te publiceren heel serieus neem en dat schrijven toch echt wel iets meer is dan een beetje hobbyen...)

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Al surfend, laatst, kwam ik ineens op een site waar kantoormeisjes met elkaar mailden. Bijna niemand had wat te doen, daarom gingen ze maar klagen bij elkaar. Ik heb me kostelijk geamuseerd met de verhalen. Ze baalden bijna allemaal dat ze nauwelijks werk hadden. Eentje was erbij die moest van de baas op dezelfde plek blijven zitten, mocht er niet vanaf omdat er wel eens iemand kon komen. (baliewerk)Ze had geen werk te doen, alleen maar wachten totdat er iemand kwam voor de baas. In zo'n geval zou ik ook aan het schrijven slaan hoor!! Moeten ze maar zorgen voor werk.

Lid sinds

15 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@Heleen: Je zegt 'Mensen vonden dat vreemd, omdat ik als jonge, kinderloze meid nog carrière moet gaan maken.' Hoezo? Je werkt toch aan een carrière als schrijfster?? Of is dat in hun ogen geen carrière. Lekker laten kletsen... Maar on topic: Schrijven op het werk: neen, ik niet. En ik vind het eigenlijk ook niet gepast... Af en toe een forum checken moet kunnen, maar daar ligt voor mij dan ook de grens. Gelukkig hoef ik er niet eens over na te denken. Heb het veel te druk op mijn werk voor andere dingen dan werk.

Lid sinds

15 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Miss Moneypenny: nog even off topic, in de ogen van veel mensen is schrijven een hobby en absoluut geen serieus beroep. Net zoals veel kunstzinnige beroepen niet voor vol aangezien worden, bijvoorbeeld muziekant, schilder, beeldhouwer. Maar ik laat iedereen zeker maar kletsen. Hopelijk kan ik iedereen ooit nog met een gepubliceerd verhaal om de oren te slaan om te laten zien dat schrijven wel degelijk een vak is!

Lid sinds

15 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
(ook off-topic) Ik krijg ook wel eens commentaar omdat ik sinds mijn 23-ste nooit meer full-time heb gewerkt. Het was een bewuste keuze, Dat betekent dat je minder inkomen hebt maar meer tijd voor jezelf. Ik denk dat het eeen keuze was die ik moest nemen. Ik ben nu 52, werk 28 uur per week betaald, ik heb geen kinderen. Als ik spijt heb van de jaren die achter me liggen is het hooguit omdat ik die vrije tijd niet efficienter heb ingedeeld, (OT) Ik kan niet schrijven op mijn werk, ik moet bewust de knop omzetten als ik daar ben, dat valt me soms zwaar. zoals vandaag. Was ik toch maar een kantootmeisje geworden zoals mijn ouders wensten. dan zou ik de rest van de dag aan mijn verhaal kunnen werken maar helaas, ik schakel dat deel van mij nu even uit.

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik schrijf voor mijn werk de hele dag, geen fictie maar vooral (bedrijfs)journalistiek werk. Ik houd van mijn werk: ben net terug van een paar ontzettend leuke, inspirerende gesprekken in een nieuw cultureel woon-werk-kunst-centrum met de mooie naam Het Paleis. Daar ga ik dus een verhaal over schrijven voor een zakenblad. En ook dat is heerlijk om te doen. De combinatie fictieschrijven en schrijven in opdracht vind ik lastig. Dan moet er een knop om. En ondanks de crisis heb ik veel werk in opdracht, dus blijft het fictieschrijven een beetje op de achtergrond. Vrijdag wil ik voortaan vrijhouden voor fictie. Dat is ook werk, vind ik, maar de twee soorten werk zijn net zo lastig te combineren als schrijven en bijvoorbeeld kantoorwerk. Vrijdag laat ik even weten of het is gelukt trouwens (zou de eerste keer zijn!)

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Voordat ik jullie morgen allemaal digitaal op mijn nek krijg: ik hoor net dat ik overmorgen niet de hele dag naar Utrecht hoef, maar in plaats daarvan in het provinciehuis conciërge mag spelen. Dat houdt in af en toe iemand binnenlaten en koffiezetten. Tussendoor dus alle tijd om mezelf heerlijk in de fictie te verliezen. Morgen ga ik dus gewoon aan het werk en dat is maar goed ook want 5 verhalen schrijven red ik vandaag niet meer. Morgen hopelijk wel!

Lid sinds

18 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Whaaa wat een oud topic en wat grappig om terug te lezen...! Toen zat ik nog op kantoor!!! Ik ben sinds 2007 fulltime schrijfster, en ik denk soms nog best terug aan die tijd dat ik achter de receptie zat... wat gaan de jaren toch vlug!! Maar ik ben nog steeds van mening dat er niets mis mee is om te schrijven op het werk, zolang je andere werk er niet onder lijdt. Als je er de tijd voor hebt, waarom dan niet. Dan kun je beter iets nuttigs (schrijven dus) gaan doen dan prive te gaan zitten bellen of weet ik veel wat.

Lid sinds

15 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk onderwerp, ik zie het nu pas. Vorig jaar schreef ik ook op mijn werk. Ik had toen een klas(je) met drie kinderen (privéschool...) en verveelde me af en toe wezenloos. Een aantal uren in de week was ik vrijgeroosterd (kinderen hadden dan Spaans van een andere docent) om mijn planning etc te doen, maar vaak had ik aan het eind van de week tijd over en dan pakte ik mijn schrijfblok erbij om te schrijven. Nu heb ik een klas met 20 kinderen, ook privéschool maar een iets meer succesvolle :), en heb ik absoluut tussendoor geen tijd om iets voor mezelf te doen. Tien minuten koffiepauze en in twintig minuten werk ik mijn lunch naar binnen. De rest van de dag heb ik een miljoen dingen te doen en meestal neem ik werk mee naar huis, 's avonds en in het weekend.