is dit nu tijd om te schrappen?

Ja, zeer herkenbaar. Kill your darlings. Sla het geheel op onder een nieuw doc (ik noem zo'n doc altijd 'Probeersel I') en ga aan de slag, schrappen schrappen. Kijk wat er van over is. Hoe leest het nu? Teveel weggehaald? Haal je het weer terug. Gewoon experimenteren. Succes

Misschien moet ik ook stoppen met woorden te tellen. Zo zie ik niet hoeveel er verloren gaat. Ik wil dit zo pijnloos mogelijk laten verlopen.

Ja, altijd een nieuwe versie openen als je tekeer gaat. Dan kun je het gewoon uitproberen.

Ja, zo doe ik het momenteel ook. Ik ben nu bezig met versie 4 van een en hetzelfde doc. Zo kan ik altijd zien wat ik waar veranderd heb en het weer terugzetten.

*verplaatst* heeft niks met research te maken...

Eerst vond ik het vreselijk om te schrappen, het maakte me onzeker, alle mooie volzinnen waar ik zo zorgvuldig over had nagedacht verdwenen. Maar toch kreeg ik er lol in, het voelde geweldig om met zo min mogelijk franje juist dat te zeggen wat je bedoelt. Ik heb nog maar éénm manuscript geschreven. De eerste keer heb ik het achter elkaar geschreven, daarna heb ik het een half jaar laten liggen. Toen ben ik het gaan lezen en herschrijven, en dat was schrappen, spelen met woorden, spelen met zinnen. De grens ligt daar waar het bij jou goed voelt of net niet meer.

Als je vindt dat het te veel gezwam is, is dat een goed moment om te schrappen. Je moet je eigen routine, werkwijze daarin vinden. Wat werkt voor jou op dit moment het fijnst? Het voordeel van tussentijds schrappen kan zijn dat je de rest al met minder overbodigs gaat neerzetten. De grens? Als je dingen weg gaat halen die je verhaal vertellen.

Wat ik weleens deed was stukjes die eruit gingen opslaan in een document dat heette 'restant' en sommige van die stukjes zijn daarna in andere hoofdstukken weer opgedoken.

Ik denk dat ik er een beetje begin te geraken. Show don't tell. Ik heb veel te veel willen vertellen in het begin van mijn verhaal. Het is wel een beetje gek om de verandering te zien nu. Opeens zit je als lezer meteen in het verhaal en het voelt een beetje vreemd aan als ik het zelf lees, omdat ik weet wat er daarvoor heeft gestaan. Ik hoop maar dat ik met al deze inspanningen ook echt technisch beter ga worden. Het lijkt wel alsof ik een eeuwigheid aan dit verhal aan het schrijven ben, wat eigenlijk niet zo is, ik heb gewoon niet altijd de tijd om te schrijven. @ greetje: ik heb vooor mijn boek ook, heel toepasselijk, een bestand "spookteksten" aangemaakt. Geloof het of niet, maar het telt bijna 300 pagina's :\\

Bij ieder schrijfsel hoort bij mij nog een extra document: knippie. Daar zet ik alles in wat ik uit een tekst haal. Soms zijn dat hele pagina's, soms maar een paar zinnen. Sommige passages gebruik ik helemaal niet meer, maar soms zitten daar toch dingen tussen die ik later in het ms weer invoeg. Maar het merendeel blijkt dus overtollige ballast te zijn geweest. Of je er technisch beter van zult worden, dat kan toch haast niet anders? Als je zo kritisch naar je eigen werk kijkt en er zo rigoureus aan schaaft en erin schrapt, kan dat volgens mij niet missen.

Goed idee, zo'n aparte map. Natuurlijk wordt het beter, heb ik gisteren nog ondervonden. Geen tijd meer om een bezwaarrede de schrapbehandeling te geven. Nou, hij was te lang en was beter aangekomen als er geschrapt was. Tijdens het voorlezen zag ik de overtollige informatie, maar dna kun je er niets meer aan doen.

Ik gebruik ook een mapje Leftovers. Het blijken achteraf toch wel leuke en wellicht nog bruikbare stukjes voor verderop in het verhaal...

Ik kan prachtige volzinnen schrijven, wat ik soms ook doe, maar een simpele 'huis-tuin-en-keuken'-zin heeft soms meer zeggingskracht in een verhaal. Bovendien kan een beschrijving van een tuin nog zo fraai ogen, als je personage alleen maar langs de bloemen loopt is het wellicht beter de schoonheid weg te laten. Zeker in een kinderboek is vaart immers essentieel. Je moet een balans vinden. Dat kan onder meer door jezelf vragen te stellen. Waarom wil ik dat zo opschrijven? Wat wil ik eigenlijk vertellen met mijn woorden? Je moet de essentie soms opnieuw uit- en aankleden in je hoofd. Dat doe je al merk ik, en dat is inderdaad het beruchte schrappen. De grens vind je volgens mij vanzelf. Geen enkele zin staat er toevallig. Zo hou je uiteindelijk nog wel mooie zinnen over.

Ik werk ook altijd met een document, genaamd Restscenes. Daar gaat het afval in zeg maar (soms blijft het daar, soms komt het terug in mijn hoofddocument). Ook heb ik een document: Mooie zinnen/beschrijvingen. Als ik dan even geen inspiratie heb, kijk ik daarin.

Da's het fijne van ywriter. Je kunt een scene als "niet gebruikt" aanmerken en dan telt het niet meer mee in het totale woordenaantal enzo, terwijl je het toch gewoon kunt bewaren.

Heerlijk zo'n schrapbui. De eerste malen dat ik veel schrapte werd ik er onzeker van. Nu vind ik het heerlijk om al dat geneuzel eruit te gooien. Het wordt er (bijna) altijd beter van. Sterkte. Micha@ ik heb Ywriter gehad maar mis duidelijk het gen om het te begrijpen. Ik snap er echt helemaal niets van. En om nu een paar dagen te gaan klooien om het alsnog helemaal frustie in een hoek van mijn computer te smijten is zonde van de tijd. :confused:

Er is niet echt iets te snappen, behalve het toevoegen van minstens een hoofdstuk en daarin minstens een scene. Je kunt het gebruiken zoals je wil. Ik laat al die opties van action/reaction, goal, characters enzo allemaal linksliggen. Ik deel mijn verhaal van te voren in in hoofdstukken en maak terwijl ik bezig ben nieuwe scenes aan al naar gelang het verhaal vordert. That's it. Je kunt het ook gewoon als "word" gebruiken door het hele boek in een scene te stoppen, in een hoofdstuk. Dat kun je allemaal zelf weten. Je bent niet verplicht om de opties te gebruiken verder.

When in doubt: schrappen. Als het echt een goed stuk was dan zou je er namelijk niet over twijfelen. Ik heb in de afgelopen 3 weken 30.000 woorden van mijn nieuwste ms geschrapt en het is er enorm op vooruit gegaan.

Misschien is 't handig om te vermelden hoeveel woorden je ms in totaal telt, Kim. Dat geeft een wat completer beeld, denk ik.

Oh, sorry, hij heeft in totaal 90.000 woorden. Na het schrappen dus nog maar 60.000. Maar hij moet er minstens 85.000 hebben (heeft te maken met de prijs die de uitgever er voor gaat vragen) dus ben bezig het weer aan te vullen (met betere dingen). Volgende week moet ik het inleveren, dus het gaf wel een klein beetje stress.

Oh, sorry, hij heeft in totaal 90.000 woorden. Na het schrappen dus nog maar 60.000. Maar hij moet er minstens 85.000 hebben (heeft te maken met de prijs die de uitgever er voor gaat vragen) dus ben bezig het weer aan te vullen (met betere dingen). Volgende week moet ik het inleveren, dus het gaf wel een klein beetje stress.

Ben heel benieuwd hoe het nu geworden is... Succes!

Dat lijkt me wel heel lastig; een bepaald woordenaantal dat je per se moet halen. Van mezelf moet ik ook wel bepaalde dingen natuurlijk, maar het is toch anders dan wanneer een uitgever zegt: minimaal 85000! Daar zou ik gigantisch nerveus van worden. Over schrappen: ik schrap zeker, gewoon tijdens het herschrijven, maar ik schrijf er meteen ook weer bij en dan kom ik netto eigenlijk uit op een hoger woordenaantal dan ik ervoor had.

@Kim: Oh, dat vind ik heel moedig van je. Tegen een deadline aanzitten en dan maar liefst een derde deel van je woorden schrappen. Ik moet er niet aan denken...

Ik heb nu het gevoel dat ik in de tweede versie van mijn laatste boek een heel ander verhaal schrijf omdat ik nu weet wie de hoofdpersonen zijn en hoe het afloopt. Het verloop van het verhaal is wel hetzelfde maar ik tob met het perspectief, dat ik in versie 1 vanuit 1 persoon schreef en nu vechten beide hoofdpersonen om de aandacht waardoor het een andere lading krijgt. Ik ben bang dat er ook nog een versie plus nodig zal zijn om het mijn goedkeuring te geven. ik schrijf gemakkelijk maar goed schrijven kost me veel moeite. Hoelang moet ik blijven schrappen?