(Ik ben een beetje op dreef vandaag, post-overload) Zeg, kiezen jullie aan het begin van een verhaal direct of je hoofdpersoon een man of een vrouw is? Is dat voor jou vanaf het begin duidelijk? Ik ben een verhaal aan het schrijven met een heel sympathiek hoofdpersonage (we noemen het X) (al zeg ik het zelf :P ) en ik vind eigenlijk dat het een vrouw moet zijn, omdat ik me voor kan stellen dat ik me niet genoeg in een man in kan leven om die het te laten zijn. Maar ik heb de indruk dat zodra de dingen die X doet al naar gelang van het geslacht van X in een heel ander perspectief komen te staan. Als X als man ergens over nadenkt lijkt het veel minder zeurderig dan als vrouw, bijvoorbeeld. Loop ik hier nu keihard tegen mijn eigen vooroordelen aan? Dilemma? (niet dat ik vind dat vrouwen altijd zeuren of zoiets, maar ik merk in mijn omgeving dat vrouwen bijvoorbeeld veel sneller als 'zeurkous' afgeschilderd worden als ze over iets praten dan mannen...dus ik ben een beetje bang dat ik teveel lezers in mijn achterhoofd heb, eigenlijk, die gaan denken dat mijn leuke X een zeurkous is).