Dank allemaal voor de antwoorden :) Ik vind dat mijn hoofdpersoon een vrouw moet zijn, maar het punt is dat ze dingen doet die eerder bij mannen 'horen', althans, dat beeld heerst er een beetje. Klunzig zijn op een 'mannelijke' manier, ofzo. Ik kan het niet zo goed uitleggen :') laat ook maar, haha. Ik denk er nog wel even over na..

Ja ik ben zelf zo'n uitzondering. Maar ook kwa humor, respons op andere mensen en klunzigheid (vrouwen zijn ook klunzig, maar vaak op een andere manier, ik kan het niet beschrijven). Maar ik merkte pas toen ik aan het schrijven was dat vrouwen in de literatuur meestal niet zo neergezet worden. heb ik het idee. ps: ik ken natuurlijk ook veel zeurende mannen en stoere wijven, en ik ben zelf geen manwijf (nouja ik laat wel hardere boeren dan mijn wederhelft), maar toch, zo'n verhaal roept al snel vragen op. Net als dat het -merk ik- heel moeilijk is een personage in een toneelstuk 'terloops' homoseksueel te maken. Het wordt altijd een 'ding', ookal vind ik dat zelf niet. Mensen verwachten dat daar iets mee gebeurt, er gebeurt namelijk haast niets 'uitzonderlijks' zonder reden -op toneel haast nooit, in ieder geval. Hee, mijn PS is langer dan mijn andere tekst.

Geef eens een voorbeeld?

Ik ben nog niet zo heel ver in het verhaal, juist omdat ik hier tegenaan loop :) Ik heb X nu even Max genoemd en een man gemaakt, maar ik besef me dat de barman niet snel zoiets tegen een vrouw zou zeggen als hier. En verder zal de opmerking van Max iets gevatter moeten worden maar dat doet er nu niet toe (eerste versie). Ik vraag me af of ik de enige ben dat dit, deze gedachten, uit het hoofd van een vrouw anders overkomen dan uit het hoofd van een man. Ik denk dat mensen een man wellicht als melancholisch en misschien prettig gestoord zouden zien, en een vrouw als lief en dromerig. Wat jullie? Komt ie: --- Hij drukte zijn gezicht in de sneeuw omdat hij hoopte dat het een afdruk achter zou laten. Dat iemand langs zou lopen en zou denken: 'verrek, een gezicht, in de sneeuw.' En: 'Dat ik dit nog mee mag maken. Ik zal nooit weten van wie dit gezicht is.' Vervolgens zou diegene de hele dag om zich heen zoeken om het gezicht van de afdruk te vinden. Eigenlijk zou hij het liefst zelf een afdruk van een onbekend gezicht vinden. Maar omdat hij er nog nooit een gevonden had, al die winters lang niet, zou hij er zelf een maken. De afdruk was mislukt. Hij probeerde het nog een paar keer: hard drukken, zacht drukken, kort drukken, lang drukken. Max's gezicht deed net zoveel zeer als vingers die na fietsen door een sneeuwbui opwarmen. Het gloeide boven een kom soep die hij had besteld in een buurtcafé. Soep van de dag: Ertensoep, stond er op een krijtbord dat boven de bar gespijkerd was. Er miste inderdaad iets in de groengrijze brei die van zijn lepel droop. 'Je kop staat op exploderen,' merkte de barman op. 'Pak maar vast een poetslap,' zei Max.

Jouw gedachtegang volgde ik precies Wil, en juist daarom vond ik het een interessante kwestie. En hoe? Ik vroeg me tijdens de sneeuwbui van twee dagen geleden af of het mogelijk was je gezicht daarin te drukken en zo een afdruk van je eigen gezicht te zien. En vervolgens bedacht ik me dat het echt heel erg raar zou zijn om ergens te lopen en een afdruk van een wildvreemd hoofd te zien. Het leek me ook een mooi beeld, mensen die als een soort stille boodschap (of gewoon voor de lol) hun gezicht in de sneeuw drukken.

haha, dat zou helemaal een mooi gezicht zijn. Mensen die in en berm of zoiets een aanloop nemen om vervolgens op hun gezicht te landen, op te staan, hun jas af te kloppen en te zeggen: 'die is prachtig gelukt, wat jij Henk?'

@Ema, ik ken dat boek niet :) maar het zou kunnen dat ik zo iemand in mijn hoofd heb, ik vrees alleen dat in mijn hoofd de grenzen tussen mannelijk een vrouwelijk een beetje vaag zijn. @astinad: wat een grappig verhaal van die vampier! Ik denk trouwens niet dat het mogelijk is hoor, ivm structuur van de sneeuw enzo. @Wil: haha, ik dacht dus dat je een echte aanloop bedoelde :P @misha: Ik denk dat als je de drang voelt een afdruk van je hoofd in de sneeuw wilt zetten, je al over je mascarabarriere heen bent! En leuke uitdrukking, 'terloopse homo' @Lucerato: dankjewel! Inderdaad, dat woordje 'verrek' zou het 'm kunnen doen. Nou wil het geval dat ik zelf wel verrek zeg... @manyang: In eenboek is het vaak heel normaal dat iemand verliefd wordt op een ander. En dat vervolgens niet psychologisch of maatschappelijk moet verklaren. Maar als je een man in een boek net zo terloops op een man laat vallen als op een vrouw, verwachten mensen daar iets van. Hetzelfde geldt overigens denk ik als je een Marokkaan op een Hollander laat vallen, enzovoorts. @ls ik iemand vergeten ben, zarry.