Dichters zijn lui
Ik heb daar al sinds de middelbare schooltijd last van: gedichten. Nee, mensen die zich 'dichter' noemen. Zojuist las ik een citaat van meneer Chabot. Wat een aansteller is dat. En zo is er meer.
Natuurlijk zijn er goede gedichten geschreven, die je raken, waar je wat aan hebt. Alleen bekruipt mij steeds meer het gevoel dat veel dichters gewoon geen verhalen/roman kunnen schrijven en daarom maar dichten.
Sta ik hierin (wederom, heb over veel zaken een uitgesproken mening, niets aan te doen) alleen of herkennen sommigen dit ook. Ofwel: dichters zijn luie donders.
Ik zit hier
en denk
aan vroeger
hoe het
vroeger
sneller later werd
dan nu
en dat begrijp ik totaal
niet
Is dit een gedicht? Of gewoon een paar snel opgeschreven woorden over wat regels verspreid? Ik bedoel maar.
marriejeanne schreef:Plus
Lid sinds
15 jaar 8 maandenRol
@ shadowling: ik had je
Lid sinds
15 jaar 8 maandenRol
jocoja53 schreef:@
Lid sinds
15 jaar 8 maandenRol
jocoja53 schreef:Het zijn
Lid sinds
16 jaar 11 maandenRol
Daar heb je inderdaad gelijk
Lid sinds
15 jaar 8 maandenRol
Dat klopt. En er komen hier
Lid sinds
16 jaar 11 maandenRol
Sjee schreef:Dat klopt. En
Lid sinds
16 jaar 1 maandRol
Ja, een lekkere luie
Lid sinds
16 jaar 11 maandenRol