Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hasse 21 januari 2011 - 9:54

wanneer wordt schrijven je werk

Hoi Allemaal, Zoals de titel van dit onderwerp al aangeeft: Wanneer is schrijven echt je werk geworden. Nu schrijf ik, omdat ik het leuk vind om te doen. Het begon als een probeersel en dat heeft leuk uitgepakt. Twee boeken uitgegeven, twee in de maak en volgende maand een gesprek bij de uitgever over twee manuscripten. Naast het schrijven ben ik thuisblijfmoeder, doe heel veel vrijwilligerswerk en ik pas op buurkindjes. Toch merk ik, dat al snel een stempel wordt gegeven op het stukje thuis zijn voor de kinderen. 'Kan jij even oppassen, je bent toch thuis enz... Wanneer zeg je: Nee, ik ben aan het werk. (terwijl ik dan mijn hobby schrijven bedoel) Ik snap dat die keuze aan mij is en ik hoop dat iemand mijn warrige verhaal begrijpt. Misschien moet ik wel vragen: Hoe leg je aan de buitenwereld uit, ook al ben je de hele dag thuis, dat schrijven ook werk is.

Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Janheij 22 januari 2011 - 10:42
Nee hoor! Ik heb ook een DTP-studio gehad en ik genoot van iedere minuut dat ik met 'mijn werk' bezig was! Het voeren van het bedrijf, dat is een vaak onderschat aspect. Dat is minder leuk, inderdaad. Stel dat mij het geluk ten deel zou vallen dat ik betaald zou gaan worden voor columns, dan verwacht ik daar niet minder plezier aan te beleven dan ik nu doe. Ik zal dan ook af en toe een factuur moeten maken, en dat is niet lollig maar daar is vast wel mee te leven...

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hasse 22 januari 2011 - 13:47
Fijn om de meningen, ideeën en ervaringen van anderen te lezen. Ik had mij voorgenomen om dit jaar meer bezig te gaan met het schrijven van verhalen en ook uitstapjes te maken naar andere genres. Met deze ideeën in mijn hoofd en het feit dat ik bij een uitgever publiceer, kan ik tot de conclusie komen dat ik dit als werk mag zien. Heel leuk werk, wel te verstaan, maar ik doe alleen maar dingen die ik leuk vind om te doen. Eerst lesgeven, nu schrijven. Beiden hobby's van mij. Bedankt voor alle inzichten e.d. het heeft mij een stuk op weg geholpen.

Geen afbeelding

Lid sinds

18 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
nenko 31 januari 2011 - 21:48
Sinds ik een assertiviteitscursus heb gevolgd vind ik het veel gemakkelijker om nee te zeggen. Soms ook als ik gewoon een avondje vrij wil hebben, dus geen schrijven, maar lekker thuis op de bank wil hangen, zeg ik gewoon nee ik kan niet tegen familie en vrienden. Zonder me schuldig te voelen. iedereen heeft gewoon tijd voor zichzelf nodig. En het blijkt dat mijn vrienden en familie er eigenlijk nooit moeilijk over doen. Ze begrijpen het zelfs. Zelfs mijn band begrijpt het als ik weer eens moet schrijven tijdens onze wekelijkse oefenavonden, omdat ik weer bezig ben voor een wedstrijd of iets belangrijks moet afschrijven. Nee, is het sleutelwoord en het geeft me veel meer rust dan altijd maar ja zeggen. Voor degenen die nee zeggen moeilijk blijven vinden, hebben jullie wel eens gedacht aan een assertiviteitstraining? Via maatschappelijk werk kan je heel gemakkelijk inschrijven voor een assertiviteitscursus. Gemakkelijker dan je denkt. Een kennis deed dit en ik wilde altijd al een assertiviteitstrainding doen. Ik dacht dat die trainingen onbetaalbaar waren, maar niet via maatschappelijk werk dus. En ik dacht dat je aan speciale eisen moest voldoen om voor een cursus bij maatschappelijk werk terecht te komen, maar het is vrijblijvend voor iedereen. Ik heb toen maatschappelijk werk bij mij in de stad gebeld, of ik ook zo’n cursus mocht volgen. Het kostte toen iets van Eur 25,00 en ik heb hier absoluut geen spijt van gehad. Ik raad het de ja-zeggers hier absoluut aan. Heel leerzaam. Wel grappig dat mensen opeens verbaasd vragen als je verteld over een assertiviteitstraining, heb jij een assertiviteitstraining nodig? Nee toch?