Excuus, dan gaan we dus hier verder. (vervolg in aantocht)

Iedereen bedankt voor de reacties. Eerst maar even samenvatten. De meeste mensen die reageerden, maken onderscheid tussen een "echte dichter" en een "amateurdichter". Voor en paar mensen (Tja, Zjors, Daantie) was het alleen een kwestie van houding, zelfbeeld. Er waren er ook die vonden dat je met dichten de kost moet verdienen, of tenminste geld verdienen, om een echte dichter te zijn. Gepubliceerd hebben hebben en/of wedstrijden gewonnen of prijzen ontvangen waren ook criteria die genoemd werden. Of vindbaar zijn op het internet of in de boekwinkel. Runaway benadrukte de ambachtelijkheid: serieus bezig zijn met de technieken. Regelmatige productie werd ook genoemd. En dan het heikele punt: de kwaliteit. Voor Regina bestaat het verschil tussen amateur en echte dichter alleen uit een verschil in kwaliteit - van het werk, neem ik aan, waarbij de "echte" dichter dan vermoedelijk een betere kwaliteit levert dan de amateur. Ema gaf een heel eigen definitie van kwaliteit. Sekhmet benadrukte dat kwaliteit niet iets objectiefs is, maar dat het kwaliteitsoordeel afhankelijk is van mode en persoonlijke smaak. Ben ik nog argumenten vergeten te noemen? (vervolg volgt)

Dank je FS. Of je er werk van maakt: je bedoelt ijver?

FS: dat is ongeveer hetzelfde als regelmatige productie, toch? Goed. Dan nu: de reden waarom ik dit van jullie wilde weten. Ik ben gevraagd om deel te nemen aan een dichtersgilde. Ik had verwacht - dom natuurlijk, je moet nooit zomaar iets aannemen, maar dat had ik toch gedaan - dat het zou gaan om een groep dichters die op basis van gelijkwaardigheid samen aan projecten zouden werken. Het bleek dat de groep was samengesteld uit een aantal mensen die gedefinieerd waren als "amateurs" onder leiding van een "echte dichter". De "echte dichter" ging het werk van de "amateurs" beoordelen en bekritiseren en beslissen wat goed was en wat minder en welke gedichten moesten worden weggegooid. De "echte dichter" bewaakte namelijk de kwaliteit. Ik vroeg of deelname aan deze groep betekende dat ik mezelf zou definiëren als "amateur". Dit bleek inderdaad het geval te zijn maar, overtuigde iemand in de groep me, dat was niet erg. Achteraf zat het me niet lekker. Ik vroeg me af wat het betekent om jezelf te definiëren als amateur. Ik wilde graag weten hoe andere mensen je dan zien en daarom vroeg ik het aan jullie. Ik voel me amateur op vrijwel ieder gebied van mijn leven maar nu net niet hier. Dit is waar ik voor heb doorgeleerd, poëzie hoort bij mijn vak. Ik acht mezelf uitstekend in staat om voor mezelf kwaliteitscriteria te formuleren voor mijn eigen werk en om mijn werk daar aan te toetsen. Ik sta open voor meningen van anderen, maar ik twijfel er ernstig aan of ik het eindoordeel over mijn werk wil overlaten aan de smaak van iemand anders.

@MichaM: was Van Gogh tijdens zijn leven een amateurschilder? @FS: intentie, is dat het juiste woord? @FS: wat mij betreft gaat het niet om klikken. Je zou moeten kunnen samenwerken met andere mensen om het even of het klikt of niet. Maar ik moet me wel kunnen vinden in de voorwaarden.

Tja: ik bedoel: of ik een bepaald gedicht bewaar en of ik het verander en of ik het publiceer, dat zijn allemaal beslissingen die ik over mijn eigen werk zelf wil nemen, ik wil dat niet aan iemand anders uit handen geven. Nadat ik het eventueel de wereld ingeslingerd heb, mag iedereen er natuurlijk zelf over oordelen en het aanvaarden of verwerpen.

@Micha: dat is consequent. Als je zegt: het criterium is kwaliteit, dan was Van Gogh geen amateur. In zijn zelfdefinitie ongetwijfeld ook niet en in zijn intentie (inzet) ook niet. Maar als je zegt: het gaat er alleen om of hij ervan kon leven, dan was hij dus een amateurschilder. En dan zijn de meeste Nederlandse dichters amateurdichters. @FS: dan zeg je dus als het ware, het kind dat een 10 voor taal haalde en dat er niets voor hoefde te doen, is geen echte taalbolleboos maar het kind dat met enorme inzet een 6 scoorde, wel.