amateurdichter

dicht en denkt dat hij/zij slechter is dan een andere dichter.

Er niet van kan leven ;)

...wel dicht, maar er (nog) niet van leeft.

... nog niets uitgegeven heeft.

Een amateurdichter is iedereen die dicht zonder serieus met de mechanismen van poezie bezig te zijn, en niet erkend wordt dmv publicatie of prijzen.

Iedereen heeft blijkbaar een andere definitie en daarom zal een amateurdichter wel een amateur zijn wanner dat volgens hemzelf niet binnen de definitie van 'echte dichter' valt. Het hangt dus af wiens mening het is :) .

Daar gaan we weer. Amateur is afkomstig van amate = houden van. Een amateur is dus een liefhebber. Dat geldt niet alleen voor dichters, ook voor toneelspelers, houthakkers, koks, etc. Stempels en hokjes.

Amateurdichter; Iemand die wel kan dichten, maar dit eigenlijk tekort doet om een echte dichter te worden (genoemd).

Een amateur is een liefhebber. Iemand die het doet uit liefde, maar er geen geld mee verdient. Dat wil niet zeggen dat hij/zij slechte rijmen maakt. Persoonlijk vind ik dat de verzen van sommige grootverdieners weinig met poezie te maken hebben. Sommige liefhebbers maken echter uitstekende gedichten.

Een dichter die niet perse slechter dicht dan een 'prof', maar meer een hobbydichter en geen dichter van beroep. Net als amateurfotograaf etc.

Waarom vindt je het belangrijk om onderscheid te maken tussen de amateur en de 'echte' ?

Excuus, dan gaan we dus hier verder. (vervolg in aantocht)

Iedereen bedankt voor de reacties. Eerst maar even samenvatten. De meeste mensen die reageerden, maken onderscheid tussen een "echte dichter" en een "amateurdichter". Voor en paar mensen (Tja, Zjors, Daantie) was het alleen een kwestie van houding, zelfbeeld. Er waren er ook die vonden dat je met dichten de kost moet verdienen, of tenminste geld verdienen, om een echte dichter te zijn. Gepubliceerd hebben hebben en/of wedstrijden gewonnen of prijzen ontvangen waren ook criteria die genoemd werden. Of vindbaar zijn op het internet of in de boekwinkel. Runaway benadrukte de ambachtelijkheid: serieus bezig zijn met de technieken. Regelmatige productie werd ook genoemd. En dan het heikele punt: de kwaliteit. Voor Regina bestaat het verschil tussen amateur en echte dichter alleen uit een verschil in kwaliteit - van het werk, neem ik aan, waarbij de "echte" dichter dan vermoedelijk een betere kwaliteit levert dan de amateur. Ema gaf een heel eigen definitie van kwaliteit. Sekhmet benadrukte dat kwaliteit niet iets objectiefs is, maar dat het kwaliteitsoordeel afhankelijk is van mode en persoonlijke smaak. Ben ik nog argumenten vergeten te noemen? (vervolg volgt)

Maar de vraag of je er werk van maakt of niet is toch ook belangrijk?

Dank je FS. Of je er werk van maakt: je bedoelt ijver?

Juist ijver. Ofwel hoeveel aandacht je besteed aan het dichten.

FS: dat is ongeveer hetzelfde als regelmatige productie, toch? Goed. Dan nu: de reden waarom ik dit van jullie wilde weten. Ik ben gevraagd om deel te nemen aan een dichtersgilde. Ik had verwacht - dom natuurlijk, je moet nooit zomaar iets aannemen, maar dat had ik toch gedaan - dat het zou gaan om een groep dichters die op basis van gelijkwaardigheid samen aan projecten zouden werken. Het bleek dat de groep was samengesteld uit een aantal mensen die gedefinieerd waren als "amateurs" onder leiding van een "echte dichter". De "echte dichter" ging het werk van de "amateurs" beoordelen en bekritiseren en beslissen wat goed was en wat minder en welke gedichten moesten worden weggegooid. De "echte dichter" bewaakte namelijk de kwaliteit. Ik vroeg of deelname aan deze groep betekende dat ik mezelf zou definiëren als "amateur". Dit bleek inderdaad het geval te zijn maar, overtuigde iemand in de groep me, dat was niet erg. Achteraf zat het me niet lekker. Ik vroeg me af wat het betekent om jezelf te definiëren als amateur. Ik wilde graag weten hoe andere mensen je dan zien en daarom vroeg ik het aan jullie. Ik voel me amateur op vrijwel ieder gebied van mijn leven maar nu net niet hier. Dit is waar ik voor heb doorgeleerd, poëzie hoort bij mijn vak. Ik acht mezelf uitstekend in staat om voor mezelf kwaliteitscriteria te formuleren voor mijn eigen werk en om mijn werk daar aan te toetsen. Ik sta open voor meningen van anderen, maar ik twijfel er ernstig aan of ik het eindoordeel over mijn werk wil overlaten aan de smaak van iemand anders.

tantebetje, Klikt het tussen jullie? (tussen jou en de "echte dichter" bedoel ik)

Het verschil zit hem voor mij in de erkenning van het publiek. Bekendheid, algemene waardering etc. Als (bijna) niemand je teksten kent en waardeert, doe je het voor jezelf en ben je een amateur.

FS: dat is ongeveer hetzelfde als regelmatige productie, toch? .

Nee, het gaat erom hoe toegewijd je bent, hoeveel je echt je best doet om tot een goed resultaat te komen. Regelmatige productie is m.i. meer kwantiteit en ijver meer kwaliteit. Bijvoorbeeld: De één tuigt een kerstboom op, met alle spulletjes die op dat moment voor handen zijn en doet dat steeds op dezelfde tijd. Een ander komt elk jaar met iets nieuws voor in de kerstboom en begint ermee zodra hij/zij daar tijd voor heeft. Voor mij is het tweede gelijk aan " ergens werk van maken"

@MichaM: was Van Gogh tijdens zijn leven een amateurschilder? @FS: intentie, is dat het juiste woord? @FS: wat mij betreft gaat het niet om klikken. Je zou moeten kunnen samenwerken met andere mensen om het even of het klikt of niet. Maar ik moet me wel kunnen vinden in de voorwaarden.

Volgens mij hangt het eindoordeel over iemands werk altijd van de smaak van anderen af. Overtuig iemand maar eens waarom jij meer van blauw dan van rood houdt. Oké, het is niet echt een goed voorbeeld omdat het hier niet om kwaliteit gaat, maar wel duidelijk hoop ik.

Tja: ik bedoel: of ik een bepaald gedicht bewaar en of ik het verander en of ik het publiceer, dat zijn allemaal beslissingen die ik over mijn eigen werk zelf wil nemen, ik wil dat niet aan iemand anders uit handen geven. Nadat ik het eventueel de wereld ingeslingerd heb, mag iedereen er natuurlijk zelf over oordelen en het aanvaarden of verwerpen.

@MichaM: was Van Gogh tijdens zijn leven een amateurschilder?

Ja, hij verkocht geen doek. Dat hij tegenwoordig erkend wordt, doet daar geen afbreuk aan. Hij kon er absoluut niet van leven.

Tante betje, Regelmatige productie is in mijn ogen meer dat je je aan (met jezelf) gemaakte afspraken houd, om om de zoveel tijd weer een gedicht te produceren, dat wil niet altijd zeggen dat je dat ook met hart en ziel doet, dus er echt werk van maakt.

@Micha: dat is consequent. Als je zegt: het criterium is kwaliteit, dan was Van Gogh geen amateur. In zijn zelfdefinitie ongetwijfeld ook niet en in zijn intentie (inzet) ook niet. Maar als je zegt: het gaat er alleen om of hij ervan kon leven, dan was hij dus een amateurschilder. En dan zijn de meeste Nederlandse dichters amateurdichters. @FS: dan zeg je dus als het ware, het kind dat een 10 voor taal haalde en dat er niets voor hoefde te doen, is geen echte taalbolleboos maar het kind dat met enorme inzet een 6 scoorde, wel.

@FS: dan zeg je dus als het ware, het kind dat een 10 voor taal haalde en dat er niets voor hoefde te doen, is geen echte taalbolleboos maar het kind dat met enorme inzet een 6 scoorde, wel.

Als je ze beloont voor hun inzet, dan zou ik het kind met een enorme inzet die een zes scoorde hoger belonen dan degene die een 10 haalt en er niets voor hoeft te doen. Ik zou de bolleboos dan extra werk opgeven, waarvoor deze met dezelfde enorme inzet ook een 6 kan scoren.

Nee, het gaat er om dat "de massa" hem erkent als schilder. En dat deden ze bij leven niet. Zijn schilderijen zijn na zijn dood niet veranderd, maar de manier waarop er naar gekeken wordt, wel. Een echte schrijver/dichter/schilder/bakker heeft autoriteit. Een amateur niet.

Nou ja, het verschil tussen een echte dichter en amateur kan niet altijd kwaliteit zijn. Dat zou betekenen dat een amateur nooit boven zichzelf uit kan stijgen en dus nooit iets verdraaid goeds in elkaar kan draaien. Dat je onder de amateurs geschaard wordt en daar mee zit Tantebetje, daar kan ik me iets bij voorstellen. Vooral als dit net jouw gebied is. Dat zou ik ook hebben. De vraag is waarom ze jou vragen als amateur terwijl je dat blijkbaar niet bent. Waarom een groepje amateur en één echte dichter? Met 2 echte dichters bij het groepje kun je spreken van een gemengd gezelschap (je mag best opkomen voor erkenning niet? Dat doen vrouwen toch al te weinig) aan de andere kant: waarvoor word het groepje precies samengesteld? Is de juiste benoeming van belang? Zo ja, dan kun je toch gewoon vragen om de benaming aan te passen en toelichten waarom jij vindt dat dat moet? Als ze van jouw kunde gebruik willen maken moeten ze er wel voor zorgen dat je krijgt wat je verdient, niet?

Nee, het gaat er om dat "de massa" hem erkent als schilder. En dat deden ze bij leven niet. Zijn schilderijen zijn na zijn dood niet veranderd, maar de manier waarop er naar gekeken wordt, wel. Een echte schrijver/dichter/schilder/bakker heeft autoriteit. Een amateur niet.

Rake opmerking Micha: het blijft toch een jurysport en de manier waarop er tegenaan gekeken wordt is dan van doorslaggevend belang. Dan kun je hoog springen, laag springen, met papiertjes en diploma's zwaaien, als ze het niks vinden, dan vinden ze het niks. Maar hoe goed iets precies is, dat valt nooit af te bakenen. Een beetje geluk komt er ook wel bij kijken, lijkt mij.