Wie heeft Inferno van Dan Brown gelezen? Ik en was minder enthousiast dan bij zijn andere boeken. Wat ik wel erg mooi vond, was zijn bladspiegel. Het zag er als volgt uit: De hoofdpersoon doet iets. Dit ziet er nog traditioneel uit .....Nu denkt hij iets en dit staat cursief. .....'Nu praat de hp en hiervoor springt de tekst in, waardoor er een open baldspiegel ontstaat.' .....Zo af en toe begint Brown daarna een nieuwe alinea, waardoor het nog meer open lijkt. Wat hij dus niet doet is iedere gedachte achter zijn tekst zetten. Gedachtes begint hij op een nieuwe regel. Wat vinden jullie van dit idee? In het nieuwste boek van Hosseini wordt het ook toegepast, maar in mindere mate. Voor een actieboek vond ik het zeer geschikt. .....Ik heb zelf geprobeerd dit toe te passen en heb zelfs mijn tekst er op aan gepast. Het ging om een verhaal van ongeveer tienduizend woorden. Om de zoveel tijd laat ik iemand wat denken. Traditioneel zou dit achter de tekst moeten staan, maar ik begin dus op een nieuwe regel. Zo voorkom je dat je achter de gedachte steeds, dacht Pietje moet zetten. Mijn proeflezers vonden het volgens mij maar niks. Herkent iemand dit en vinden jullie het mooi? Is dit de toekomst of 'just Dan'?