Ik had twee manuscripten in de runnig: één fantasieverhaal voor kinderen vanaf 10 jaar en één jeugdroman voor jongeren vanaf 13 jaar. Het fantasieverhaal stuurde ik in een eerste ronde naar een zestal uitgeverijen en in een tweede ronde naar een viertal uitgeverijen. (dat was allemaal in de zomervakantie) Zoals ik reeds vertelde kreeg ik van één uitgeverij positieve en heel persoonlijke feedback, maar jammer genoeg ook een afwijzing. Zij raadden me wel aan meer realistsiche verhalen te schrijven. Mijn tweede manuscript, mijn jeugdroman, was zo'n realistsich verhaal. Ik had er al een aantal jaar aan gesleuteld, weer weggelegd, terug de draad opgepakt,... Aangezien die uitgeverij me zo'n goede tips gaf, besloot ik dat manuscript weer tevoorschijn te halen en er eens goed aan te werken. Toen het naar mijn gevoel op punt stond, heb ik het dan in één ronde naar één uitgeverij gestuurd: de uitgeverij die me natuurlijk zo'n goede commentaar en tips gegeven had. Het was bovendien ook de uitgeverij die bovenaan mijn lijstje stond vanin het begin, omdat ik bekend was met boeken die zij uitgegeven hadden. En nu...een paar maanden later, heeft al dat bloed, zweet en tranen resultaat opgeleverd. Ik ben heel blij en ga er zeker van genieten! Ik licht nog geen tipje van de sluier op over de inhoud van het boek of over de uitgeverij die met mij in zee gaat. Ik laat jullie zeker iets weten van het ogenblik dat ik een paar telefonische afspraken met de uitgeverij gemaakt heb en dus zelf wat meer weet! Fijn weekend allemaal!

Jammer om dat te horen, kiwi! Ik hoop dat je de moed niet laat zakken, maar dat je blijft schrijven. Ik kan je niet precies vertellen wat voor mijn manuscript de doorslag gaf... Ik weet wel dat ik bij het eerste manuscript vooral schreef wat ik wilde schrijven. Bij het tweede manuscript heb ik wat meer nagedacht over wat de lezer wilde lezen. Ik denk dat het als schrijver belangrijk is om dat niet uit het oog te verliezen en een gulden middenweg te vinden tussen wat je zelf wil schrijven en wat de mensen willen lezen.... Je mag ook nooit jezelf verloochenen in het schrijven van een boek, want dan kom je ook nergens. Maar of deze denkpiste uiteindelijk voor mij de doorslag gaf, weet ik niet. Het is ook een enorm subjectieve wereld. Alles hangt af van wat de personen die je manuscript in handen krijgen goed of slecht vinden, welke dingen veelgevraagd zijn op de markt en waar er een verzadiging van optreedt. En een goede dosis geluk zal ook meespelen, natuurlijk....

Da's inderdaad helemaal niet fijn! Zeker als je hard gewerkt hebt aan je manuscript en al je hoop erop zet dat het uitgegeven wordt... Ik hoop dat er uiteindelijk toch iets positiefs voor jou uit de bus komt. Er zijn heel wat uitgeverijen, misschien moet je het gewoon eens ergens anders proberen? Mijn verhaal is ondertussen verbeterd door een externe lector en ik ben bezig met het herwerken van bepaalde passages. Je leert er ongelooflijk veel uit als iemand professioneel meeleest en aanwijzingen geeft. Maar van de uitgeverij zelf heb ik voorlopig weinig nieuws en dat vind ik wel een beetje jammer. Ik heb nog geen boek uitgegeven en weet niet goed wat hierna de volgende stap is. Bovendien heb ik ook mijn contract nog niet, maar dat verhaal valt te lezen onder het onderwerp "contract uitgeverijen" dus ga ik hier niet in herhaling vallen.