literair agentes

Ja, dat heeft zin, want zoveel zijn er niet in Nederland. Of je ermee in zee gaat (evt na gesprek) is je eigen keus. Marianne Schönbach heeft mij een half jaar geleden verteld dat ze aan een site werkt. Alice Toledo heeft geloof ik geen site nodig. Die heeft het zo al druk genoeg. Het gaat toch allemaal veel viavia in literair agentenland. Niet dat het niet netjes zou zijn om een goede site te hebben natuurlijk.

Ja, dat heeft zin, want zoveel zijn er niet in Nederland. [...] Alice Toledo heeft geloof ik geen site nodig. Die heeft het zo al druk genoeg. Het gaat toch allemaal veel viavia in literair agentenland. [...]

Niet om te zeuren, maar dan blijven de vragen wel staan, want:. * als Alice Toledo geen site nodig heeft omdat ze het al druk genoeg heeft, heeft ze er dan wel baat bij dat ze hier genoemd wordt? * en als het toch viavia gaat in literair agentenland, dezelfde vraag. We wachten de andere reacties nog maar even af. :)

Misschien is het dan symolisch. Ja, we hebben literair agentes. Vrouwelijke. Heel bijzonder. Zoiets als het porseleinen servies dat alleen op zondag na kerkgang uit de kast gehaald wordt, voor de goegemeente. We stoffen ze écht, hoor, we hébben ze wél! De voorbijganger mag er met een béétje geluk éven naar kijken.

Ik weet het niet, maar in bijvorbeeld de VS is het veel gebruikelijker. Daar kom je misschien niet eens binnen zonder. Maar hier is het nog niet zo ingeburgerd. UItgevers laten je manu niet liggen, omdat je geen agent hebt. Als je iets echt goeds schrijft krijg je het denk ik ook zo aan de man (uitgever)

Ook in Amerika zie je een verschuiving. Wat al een tijd een 'must' is bij vele uitgeverijen; een literair agent, verandert weer bij sommigen die toch voorkeur gaan geven aan de directe onderhandeling met een auteur. De reden weet ik niet precies, misschien verschillend per bedrijf, maar het kan met irritatie (bemoeizucht of betweterigheid van agenten) te maken hebben, al moet ik onderstrepen dat dit echt niet in alle gevallen zo gaat, er zijn genoeg literaire agenten die het wel keurig aanpakken. Misschien wil een uitgeverij de zelfstandigheid of expertise of doorzettingsvermogen van een schrijver zien dmv zijn/haar eigen initiatief, we zullen het nooit 100% weten, maar dat er verschil moet zijn, dat lijkt me duidelijk. marriejeanne: ik maak er geen gebruik van, ik vind het prettig om direct contact te hebben met uitgever, als ik iets niet weet vraag ik het of zorg ik zelf om daarachter te komen. Zolang dit zo kan, hou ik het zo.

Als die mevrouw Toledo geen site heeft, hoe komt ze dan aan nieuwe klanten, als ze ook nog eens nieuwelingen afwijst met 't punt dat ze het te druk heeft?

Ze zal wel andere dingen erbij doen, veronderstel ik. Redactiewerk, beurzen bezoeken, vergaderingen bijwonen, dat soort dingen.

Hmm... ja, denk 't ook, Mara. Van die dingen waar 'gewone' schrijvers geen weet van hebben. Ofzo. :lol:

Misschien is zo'n literair agent(e) heel handig om binnen te komen bij een uitgeverij. Ik heb er zelf nooit gebruik van gemaakt en heb er ook mijn twijfels bij. 1. het is niet gebruikelijk in NL, dus uitgeverijen hebben er ook geen ervaring mee 2. je moet ze wel betalen en als schrijver verdien je niet bepaald veel (tenzij je JK Rowling heet...). Ik vraag me af of het werk dat zij voor je doen (een hoger royaltiepercentage eruit slepen) opweegt tegen het tarief dat zij vragen...

Volgens mij is het gebruikelijk dat literair agenten op een no cure no pay basis werken.

Niet om te zeuren, maar dan blijven de vragen wel staan, want:. * als Alice Toledo geen site nodig heeft omdat ze het al druk genoeg heeft, heeft ze er dan wel baat bij dat ze hier genoemd wordt? * en als het toch viavia gaat in literair agentenland, dezelfde vraag.

De schrijfgids wil graag een compleet overzicht zijn. We gaan niet alle mensen die erin vermeld staan vragen of ze er wel behoefte aan hebben. Die twee staan erin en als je vindt dat ze te weinig informatie bieden dan kun je er als schrijver voor kiezen ze niet te bellen toch?