Geen afbeelding
sureya

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wel of niet vermelden autisme in bio bij opsturen MS?

 26 mei 2008 - 14:57
Beste allemaal, Ik ben uiteindelijk zo ver gekomen dat ik een manuscript op wil sturen naar een uitgeverij. Buiten dat ik het doodeng vind zit ik met de vraag of ik in de biografie moet vermelden dat ik een vorm van autisme heb. Aan de ene kant denk ik dat ik het niet zou moeten vermelden omdat het niets toevoegt aan mijn manuscript maar aan de andere kant zou het manuscript vragen op kunnen roepen bij de lezer ervan. Ik heb 23 versjes geschreven en in een behoorlijk aantal daarvan zit een soort van boodschap dat mensen (in mijn versjes meestal dieren) die anders zijn dan anderen ook gewoon mensen zijn. Het is niet zo dat ik bewust dat thema heb gekozen maar dat overkwam me gewoon. Ook niet zo verwonderlijk natuurlijk want ik loop nogal vaak tegen vooroordelen en onbegrip aan. Wat is wijsheid in deze? Wel vermelden met de kans dat het meteen opzij geschoven wordt omdat een groot deel van de bevolking nog steeds niet weet dat autisme in allerlei vormen voor komt of niet vermelden? Ik ben erg benieuwd naar jullie mening hierover. Misschien kunnen jullie op de stoel van de manuscriptbeoordelaar gaan zitten en mij vertellen wat jullie gedachten daarover zijn?

Geen afbeelding
A. Redhed

Lid sinds

17 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 mei 2008 - 15:12
Ik ken je versjes niet en weet niet wat voor vragen ze oproepen. Maar als een uitgever geinteresseerd is, moet het interessant zijn voor een groot publiek. Je kan niet aan al je potentiele lezers van te voren uitleggen dat je autistisch bent. Daar komt nog bij: een roman uitgegeven krijgen is niet eenvoudig (zacht uitgedrukt). gedichten uitgegeven krijgen is 100 keer zo moeilijk, omdat de markt daarvoor nog kleiner is. En wat uitgegeven wordt, is, denk ik, moderne, literaire poezie. Ik weet niet of er interesse is voor versjes. maar ik ken ze natuurlijk niet en zijn de jouwe supergoed. Zoek ook goed een uitgever. Eentje die al vergelijkbare dingen heeft uitgegeven.

Geen afbeelding
Zjors

Lid sinds

19 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 mei 2008 - 15:18
Waarom zouden uitgevers dingen van mensen met autisme aan de kant schuiven? Daar snap ik niks van. Maar wat voegt het toe? Je kunt aan je lezers straks ook niet uitleggen waarom je die verzen op die manier hebt geschreven. Ik zou niet weten waarom je het zou vermelden.

26 mei 2008 - 15:21
Stel dat men geïnteresseerd is en meer van je zou willen weten, dan is het nog vroeg genoeg om te vertellen dat je een vorm van autisme hebt. Laat ze in eerste instantie maar raden waarom je 'andere gedichtjes dan gewone gedichtjes' schrijft. (Wil je er misschien eens een bij Proeflezen plaatsen?)

Geen afbeelding
dar a luz

Lid sinds

17 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 mei 2008 - 15:26
Ik vermoed dat er uitgevers zijn die het zelfs als een soort 'plus' of als een 'verkoopsargument' zouden zien. Zo zijn er ook die graag een allochtoon, een homo, ... in hun portefeuille hebben zitten. Mensen zijn nu eenmaal vaak nieuwsgierig naar dingen die anders zijn. De vraag is of je op die manier ge-etaleerd wil worden of enkel op je kwaliteiten als dichteres wil worden afgerekend. Ik denk dat je vooral een persoonlijke keuze hierin moet maken.

Geen afbeelding
Waus

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 mei 2008 - 15:37
Ik weet niet, van mij hoeft het niet. Ik ga het in ieder geval niet zeggen. Maar wat is wijsheid? Ik weet het niet. Ik vind dat het gaat om jouw manuscript en minder om hoe jij in elkaar zit, dus niet noodzakelijk.

Geen afbeelding
Four Seasons

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 mei 2008 - 16:00
Als het niets te maken heeft met de boeken die je schrijft, dan zou ik eerst afwachten tot wat ze van je werk vinden. Als ze enthousiast zijn hierover dan kan je altijd nog beslissen of je het verteld. Tijdens een (afgebroken) paramedische HBO studie, heb ik ooit een boek geadviseerd gekregen, geschreven door een jongen die hoogbegaafd en ook autistisch was. De auteur heet Kees Momma http://www.nl.bol.com/is-bin/INTERSHOP.enfinity/e… Ik hoop dat je wat aan deze gegevens hebt. De boeken van deze schrijver, zijn niet meer leverbaar. Als je goed kijkt, dan kan je wel zien door welke uitgeverijen de boeken zijn uitgegeven.

Geen afbeelding
LIL

Lid sinds

16 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 mei 2008 - 16:25
sureya, als jij denkt dat het van belang is voor de uitgever/lezer om over deze achtergrondinformatie te beschikken, dan moet je het doen - het is jouw stem en voegd wel degelijk wat aan je tekst toe. Je zegt het zelf: aan de andere kant zou het manuscript vragen op kunnen roepen bij de lezer ervan. Wat wil je aan de lezer vertellen dan? Want, het lijkt alsof je onbewust wat wilt vertellen. Misschien kan je iets over jouw autisme schrijven aan het eind of begin van de bundel - hoe het zich in je schrijven manifesteert of hoe het idee van je boek is ontstaan - dan heeft het zeker een toegevoegde waarde... als dat uiteindelijk je bedoeling is tenminste. En wat uitgeverijen betreft: je weet nooit wat ze opzij gaan schuiven, dus wees jezelf en laat je stem horen, als het goed is, dan komt het automatisch bij de goeie terecht. Veel succes! :wink:

Geen afbeelding
Mara

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 mei 2008 - 21:26
Nou, Sureya, ik zou het alleen vermelden als het nodig is omdat het bij de lezer meteen de aandacht op het autisme richt en dan niet meer op jouw verhaal. Of het moet daarover gaan, natuurlijk... dan ben je een ervaringsdeskundige. Die hebben ze weer wel graag.

Geen afbeelding
willemjansen

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 mei 2008 - 15:14
Kristuszielen! Nee natuurlijk niet , moet je dat zeggen, dan pleuren ze je meteen bij het oud papier. Sowieso waarom een bio erbij, moet dat tegenwoordig, o daarom moeten ze me niet. Het is toch geen sollicitatie. Overigens ben ik autist, maar ik heb er geen moeite mee. En verder alle goeie schrijvers zijn het, het is vanzelfsprekend. Louis, hier dan maar even, heb je mijn sollicitatie ontvangen? Ik weet dat ik niet knap jong en vrouw ben, maar ik kan toch wel een beetje schrijven dacht ik. En ik weet alles over eigenbeheer uitgeven; daar kan ik boeken over vol schrijven. Geef me een kans! Laat me meehelpen om er 10000 expl. van te maken! Doei Willem Jansen

Geen afbeelding
LIL

Lid sinds

16 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 mei 2008 - 16:36
Kristuszielen! Nee natuurlijk niet , moet je dat zeggen, dan pleuren ze je meteen bij het oud papier. Sowieso waarom een bio erbij, moet dat tegenwoordig, o daarom moeten ze me niet. Het is toch geen sollicitatie. Overigens ben ik autist, maar ik heb er geen moeite mee. En verder alle goeie schrijvers zijn het, het is vanzelfsprekend. Louis, hier dan maar even, heb je mijn sollicitatie ontvangen? Ik weet dat ik niet knap jong en vrouw ben, maar ik kan toch wel een beetje schrijven dacht ik. En ik weet alles over eigenbeheer uitgeven; daar kan ik boeken over vol schrijven. Geef me een kans! Laat me meehelpen om er 10000 expl. van te maken! Doei Willem Jansen
Daarom geef jij in eigenbeheer uit, willemjansen. Dat werkt voor jou. En dat is prima. Voor alle andere schrijvers (met of zonder aandoening) die minder ondernemend zijn, kunnen of willen zijn, is het wel degelijk solliciteren, omdat schrijven voor een aantal van ons gewoon brood op de plank, dus werk is - fantastisch werk als het ook nog eens je passie is. Er wordt steeds vaker naar een bio of biblio gevraagd, niet om te kijken of je leuk bent of niet, maar net als bij welke baan dan ook, om te zien wat je in je mars hebt; publicaties, hoeveel, voor welke media, achtergrond e.d. Geef me een kans? Laat me meehelpen... Doe je dat niet automatisch als je een manuscript opstuurt/solliciteert? Behalve als je eigenbeheer doet, dan moet je op eigen houtje die 10000 expl. waarmaken, en die keuze heb je. Succes ermee! :wink:

Geen afbeelding
sureya

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 mei 2008 - 18:27
Ik heb besloten het niet in de bio te vermelden omdat de versjes die ik schrijf niet rechtstreeks over autisme gaan. Iemand die bekend is met autisme zou het er hier en daar uit kunnen halen maar het ligt er in ieder geval niet dik bovenop. De boeken van Kees Momma ken ik. Hij heeft naast het boek dat hierboven vermeld staat nog een ander boek geschreven en die heb ik beide gelezen. In die beide boeken laat hij heel goed zien hoe anders autisten ten opzichte van mensen zonder autisme denken en alledaagse dingen ervaren. Wat mij betreft een echte aanrader als je daarin geïnteresseerd bent. Binnenkort zal ik eens een versje plaatsen bij proeflezen. Wel heb ik hier al eerder een versje geplaatst. Dit versje heb ik herschreven. Het onderwerp is ongewijzigd maar ik heb er voor gekozen het versje vanuit het perspectief van de vogel te schrijven.

Geen afbeelding
Chyanna

Lid sinds

13 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 maart 2011 - 13:10
Ik weet nog niet precies wat ik erin zal gaan zetten, voor mijn boek kan het relevant zijn omdat sommige hoofdpersonen hetzelfde ervaren als ik en dan is een ervaringsdeskundige weer in het voordeel. Maar ik heb inderdaad ook al veel te maken gehad met vooroordelen, afwijzingen en negatieve evaringen! Vind verder dat een bio soms wel ideaal is want de mensen willen graag weten met wie ze te maken hebben, maar soms ook niet: het gaat tenslotte om het boek zelf, de inhoud. En discriminatie komt overal wel eens voor.

Geen afbeelding
Four Seasons

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 januari 2011 - 19:15
Sureya (en Chyanna) Ik denk dat het ook te maken heeft met hoe jij zelf over je stoornis/ziekte denkt. Als jij (een vorm van) autisme hebt en je kijkt er (voornamelijk) positief tegenaan, komt dat anders over als je erover vertelt dan wanneer je er bijv. niets goeds inziet. (sommige) mensen nemen namelijk heel makkelijk gevoelens over (maar dat wist je waarschijnlijk al.) Wat ik wil zeggen is: als het niet goed voelt, dan moet je het niet doen, vertellen over je stoornis in een bio.

Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 14 januari 2011 - 20:03
Waarom zou je dat erbij zetten? De lezers en redacteuren halen het wel uit je boek. Niemand kan het beter vertellen dan degene die het meegemaakt heeft of meemaakt. Je vertelt je leeftijd, je adres, welke opleiding je gevolgd hebt of welk werk je doet (hoeft niet per se), dat het je eerste boek is en dat je benieuwd bent naar hun oordeel. Verder een samenvatting en klaar. Sommige uitgevers willen wel een lange samenvatting, dus daar moet je wel even naar kijken. Zijn ze geïnteresseerd, dan kun je het een en ander altijd in een persoonlijk gesprek duidelijk maken. Wildvreemden hoeven niet alles van je te weten. Zoals je zelf al aangaf: het gaat om het boek. Afwijzingen zijn ons allemaal bekend, op een enkeling na misschien. Het hoort bij het vak. Jammer maar waar. Go for it, Chyanna.

Geen afbeelding
Elo-schrijft

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 januari 2011 - 21:55
Ik ben het helemaal eens met Tja. Mensen zijn vaak geneigd veel te veel in hun biografie te vermelden, hele levensverhalen worden het dan. Vaak niet interessant en nogal onprofessioneel. Ik geloof echt dat het in eerste instantie om de kwaliteit van het manuscript gaat.

Geen afbeelding
Waus

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 januari 2011 - 8:48
Ooit zat er iemand op SOL (ik ben haar naam vergeten) die, toen ze een manuscript opstuurde naar een uitgever, erbij vermelde wat ze had meegemaakt. Maar de uitgever was niet geïnteresseerd in het manuscript, maar in het verhaal van haar verleden. Zoiets lijkt me echt horror. Daarom zal ik ook niet in mijn biografie zetten dat ik iets heb meegemaakt, het gaat niet om mij - nou ja, gedeeltelijk wel :P - maar om het manuscript. Dat ik iets heb meegemaakt hoeven zij niet te weten.

Geen afbeelding
Distilde

Lid sinds

13 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 februari 2011 - 22:33
ik zou het er niet bij zetten. Op het moment dat ze veel van je willen. Deadlines, pr en dat soort dingen, dan kan je zeggen dat je niet op zo'n manier wilt werken vanwege een stoornis. Maar dat is nog niet aan de orde natuurlijk, eerst maar kijken of ze het willen uitgeven. Het lijkt me eigenlijk beter als ze zo weinig mogelijk van je weten. Het gaat om je werk tenslotte. Ze moeten het onbevooroordeeld lezen. Mensen laten persoonlijke details toch altijd (onbewust) meespelen.