Bijna te heftig

Heftig? Wat bedoel je daar precies mee? Te veel vaart? Ik heb de marathonverhalen niet gelezen, dus ik kan er niet over oordelen.

Ik heb je marathon verhaal nog steeds niet gelezen, maar als je het net zo schrijft als je beschrijft in je "belangrijkste verhaal" kan ik me wel wat voorstellen bij dat "heftig", ja. Een soap is er niks bij ;) Ik denk dat ze gebeurtenissen met een enorme impact bedoelen.

Gebeuren er vreselijke dingen met de hoofdpersoon? Ja, dan is dat heftig. Gebeuren er veel vreselijke dingen? Kan ik me voorstellen dat het te heftig wordt. Bedoelen ze het zo?

Vreselijke dingen. Glasscherf in zijn been, wond op zijn rug, ontdekken dat hij DIS/MPS heeft en alles wat ermee te maken heeft, verhoord worden door de politie op zo'n manier waarop RUnaway schreef 'mijn hart stond bijna stil, blij dat je niet verder ging want anders werd het te heftig'... en meerdere dingen. MichaM, ja, ik schrijf het op dezelfde manier als in mijn belangrijkste Verhaal. Zou ook niet weten hoe ik het anders moet doen. Dan snap ik het nog steeds niet. Ik vind het raar, hoe kan een geschreven iets nou zoveel impact hebben? (bij mezelf en mijn belangrijkste verhaal snap ik het nog maar dat is wat anders)

Bij de een komen de dingen heftiger binnen dan bij de ander. De een heeft meer prikkels nodig, de ander minder, om een reactie te ervaren. Ik kan me voorstellen dat jij erg veel prikkels nodig hebt, Aart. Voor een ander is dat dan te veel. Zo verschillend kunnen mensen zijn.

Ik heb de eerste tien dagen van je marathon gelezen, en toen moest ik kappen. Het is te ... dik allemaal. Alsof je limondesiroop probeert te drinken. Te veel. Te compact. Elk woord, elke zin gaat alleen maar over het erge dat er aan de hand is. Er wordt ontzettend veel geschrokken en geschreeuwd. Er is geen ademruimte. Het is een wildwaterbaan zonder rustige stukjes om bij te komen. Gooi er eens wat luchtiger stukjes doorheen, wat humor. Dan is het allemaal beter te verteren.

@Marriejeanne: wijze les, ik zal 'm onthouden. @MichaM: :lol: Dank je. Mooi duidelijk ook. Dat wordt nog lekker wat voor de herschrijf :) pfff vraag me nu al af hoe ik daar iets goeds van moet maken. Nou ja, gewoon proberen zal ik maar zeggen.

ik heb het niet gelezen, maar de dingen klinken wel naar en dat allemaal in een korte tijd in ieder geval succes met hetschrijven

@Rietje: succes heb ik heel hard nodig... dank je voor je post, jouw postjes maken me altijd vrolijker :)

Gooi er eens wat luchtiger stukjes doorheen, wat humor. Dan is het allemaal beter te verteren.

Okee, ik geef het op. Hoe doe je dat met die luchtiger stukjes? De personages een keertje wat leuks laten doen ofzo?

Iets leuks, of een grote blunder laten begaan (geen beter vermaak dan leedvermaak!)

Kan je twee van je personen die in die ene zitten, niet iets geks laten beleven?

Folen heeft een punt. Er is geen beter vermaak dan leedvermaak. Dan moet je alleen wel opletten dat de blunder die je personage begaat iets is waar ze om kunnen lachen. Wanneer hij er blijvende gevolgen aan overhoudt, is het dan weer niet bepaald luchtig. bv. (om maar een stom & cliché te geven) - Je personage glijdt uit over een banaan, valt, probeert zich vast te houden aan een vrouw, waardoor haar rok afvalt. - Je personage glijdt uit over een banaan, valt en belandt onder een auto. Het hangt er allemaal vanaf wat je van die blunder maakt.

@ waus: nou haha dat is mooi, mijn woorden maken jou weer positief? Of iets in die trant. Laat mijn postjes dan doorwerken in het script. Zorg dat het wat luchtiger wordt, gooi er af en toe wat humor in of wat zelfspot. Laat ook eens wat leuks gebeuren. Ik denk dat je ellende goed kunt combineren met leuke dingen, dan is het boek ook niet te zwaar. Kijk wat Kluun deed (of mensen dat nu goed of slecht vinden) hij combineerde een zwaar onderwerp, met zelfspot en hij deed dat op een luchtige manier. He, wat is dat toch moeilijk uit te leggen. Snap je wat ik bedoel?

@Folen en TppxButterfly: bedankt allebei. Ik zal erover nadenken. @Pluis: jij geeft me wel een goed idee :) @Rietje: ja jouw woorden maken me weer positief :) En ik hoop dat het lukt. Ben net (eer?)gisteren begonnen met een nieuw hoofdstuk (van mn belangrijkste verhaal, dat heftiger is dan mn marathonverhaal), denk dat ik daar voor een keer wat luchtigs van maak, iets luchtigs wat toch nog te maken heeft met de verhaallijn :)

ja Waus, het is een heftig verhaal. Zou het komen omdat er voor veel van ons zoveel onbekende onderwerpen aan de orde komen en dat je, ik in ieder geval, meteen zo meegesleurd voelt in het verhaal, helemaal ondergedompeld. Ja, alsof je geen adempauze krijgt. Maar het is een goed verhaal, goed om wat meer duidelijkheid te geven over deze moeilijke aandoening die je hoofdpersoon heeft. Als een soort voorlichtingsboek zou het goed zijn, maar voor een lekker verhaal om ontspannen te zitten lezen is het te zwaar. Maar hou vol en zet door, het wordt een uitstekend boek. Ik denk juist omdat jij er weinig of minder bij voelt dan wij zonder autisme? Ik denk dat je dit mét autisme juist beter kunt dan wie dan ook.

@ waus, ja ik denk zeker dat een overgroot deel van de lezers liever wat luchtigers leest, dan een verhaal dat heel zwaar op de hand ligt. Dat betekent niet dat je het heel luchtig hoeft te maken, er mag best een zwaarder thema inzitten, maar zorg dat er ook andere dingen in gebeuren. Laat niet alles negatief zijn, er zijn tenslotte ook positieve dingen in het leven nietwaar? Ik denk dat je dan met je boek een grotere doelgroep kunt bereiken. Bovendien: de Nederlander wil graag bedrogen worden, alles moet altijd mooier zijn dan het is.

Waus, Voor een grappig iets hoef je volgens mij niet zo ver te zoeken. "Wij" halen immers altijd de meest gekke dingen uit zonder ons daar vantevoren bewust van te zijn. Zo ben ik afgelopen week in de verkeerde bus gestapt. Ik was in gesprek met iemand die in de straat woont waar ik ook naar toe moest. Opeens stond ik bij het ziekenhuis, mijn gesprekspartner bleek bij zijn zieke vader op bezoek te gaan terwijl ik er van uit ging dat hij naar huis ging. :lol:

Waus (beetje vreemd om het op een ander forum over je verhaal te hebben :)) zoals je weet heb ik pas de eerste 10-12 dagen gelezen, maar wat ik dacht is: de wereld waarin je hoofdpersoon staat, staat behoorlijk vijandig tegenover hem. De wereld die jij ons laat zien tenminste. Dat maakt het heftige wat hij innerlijk meemaakt extra heftig. Behalve dat G. enorm verward is over wat hij ontdekt over zichzelf - hij is voor zichzelf al geen veilig, bekend gebied meer - is er dus ook die buitenwereld die niet veilig is. Behalve zijn vriendje (alleen als hij G. is) of zijn tante (alleen als hij S. is) zijn er geen echt goede, lieve en veilige elementen. Stel dat je die vijandige schoolgenoten en dat geldgebeuren, of dat wat N. doet, zou schrappen of verplaatsen naar later of veel geleidelijker aan in het verhaal zou weven, én je iets meer veilige elementen in zou voegen (zoals thuis, broertjes, zusjes, lachjes, grapjes, fijne hobbies waar hij goed in is, eten dat hem blij maakt, lieve poes als huisdier om te knuffelen en bij te huilen). Dan is het heftige beter in balans door dat minder heftige. En die wereld die veilig is, hoe klein die momenten ook kunnen zijn, die is er heus, voor G. én voor S., alleen beschrijf jij die nauwelijks. Misschien hoef je alleen maar te leren je personage iets meer lief te hebben. Het is tenslotte ook nog maar een knulletje van basisschool leeftijd. Koester hem wat. Hij heeft het zwaar. Succes :thumbsup: het komt vast goed!

@Jacqueline, dan zou ik dus door dat autisme dat verhaal kunnen schrijven wat anderen dan weer niet kunnen? Aha... hehe zo had ik dat nog niet bekeken. Dank je. @Rianne, mooi, dat overgrote deel van de lezers wil ik juist bereiken met dit verhaal - wanneer het dan ook mag afkomen. Nou maar hopen dat het lukt :P @Sureya, :lol: dank je da's misschien iets voor in het verhaal! @Siroun, tja je moet het toch ergens vragen :) Je zegt wel hele ware dingen die ik eigenlijk nog niet eens doorhad. Maar ja wat wil je ook als je van een ander verhaal gewend ben dat de dingen om je heen zo eng zijn :P Als ik dat geldgebeuren zou schrappen zit ik met een plotprobleem. M. is echt nodig voor het einde, en dat wat N. doet is het oorspronkelijke verhaalidee wat ik er zeker in wil hebben, dat hoort zo te gaan voor mijn verhaal anders verbouw ik het teveel :) Meer veilige elementen. Hm. Dat zou het meteen een stuk rustiger maken en da's (zoals Rianne zei) een stuk handiger voor het verhaal. En wat je zegt over liefhebben - een goed idee. Hij verdient het wel. Zeker met mij als je schrijver is het niet lastig om het makkelijk te hebben. Siroun, dank je, je geeft me meer hoop dat het toch nog goed zal komen met het verhaal!

Aart, kan deze zin in het Salon Citaten Boek? "Zeker met mij als je schrijver is het niet lastig om het makkelijk te hebben." Schitterend! :!:

Marriejeanne, we zullen zien... :)

Waus, jouw marathonverhaal is knap in elkaar gezet. Jij hebt steeds het overzicht, maar de lezer heeft datzelfde overzicht niet... Je verhaal is ook wat heftig door de leeftijd van de hoofdpersonen. Het verhaal wat je vertelt is meer iets voor volwassenen. Ik vermoed dat kinderen het verhaal op zich wél begrijpen, maar het gaat natuurlijk niet over een leuke vakantie aan zee. Waar zandkastelen bouwen en ijsjes eten elke dag voorkomen. Wanneer je rust in je verhaal bouwt, door bv de hoofdpersonages eens een beetje rond te laten lummelen dan krijgt de lezer wat adem. Maar je kan er natuurlijk ook voor kiezen om de lezer in heftige beroering te laten. In mijn persoonlijke verhaal krijgt de lezer weinig rust. Als ik die rust wel had ingebouwd dan zou het boek twee keer zo dik zijn en opgevuld zijn met lummelperioden. In mijn verhaal draagt dat lummelen niet zoveel bij. En de lezer hoeft mijn verhaal niet achter elkaar door te lezen. Dus tja... wat wil jijzelf? Waus:"Ik vind het raar, hoe kan een geschreven iets nou zoveel impact hebben? (bij mezelf en mijn belangrijkste verhaal snap ik het nog maar dat is wat anders)" Zie jouw marathon verhaal als hetzelfde. Dus dat wat jij bij jouw belangrijkste verhaal voelt, voelen lezers waarschijnlijk bij jouw marathon verhaal. Snap je? Tja en niet te vergeten het allerbelangrijkste schrijf jouw verhaal, zoals jij het mooi vindt!