Schrijfboeken

Toen ik besloot om het schrijven serieus aan te pakken heb ik er veel over gelezen en nog kijk ik vaak in bepaalde boeken terug. De boeken die ik het meest even weer er bij pak zijn: Schrijven het begin van Pim Wiersinga. Je weet niet wat je schrijft van Cocky van Bokhoven. Schrijven doe je zo van Iris Pronk. Ik heb er nog lang niet het schrijven mee geleerd maar ze geven mij wel goede adviezen hoe het aan te pakken en waar je op moet letten. En buiten de boeken om is het toch leerzaam om er met anderen over te hebben en dat is via deze site. Ik denk dat je daar toch nog meer van leert dan uit de boeken. Al is een cursus natuurlijk het allerbeste. Tot zo ver mijn mening en ervaring tot nu toe, hopelijk kun je er wat mee. Succes.

Door schrijfboeken ga je wel over zaken nadenken, maar de echte vragen ontstaan ná het lezen. In het boek 'kinderboeken schrijven' van Wim Daniëls staat bijvoorbeeld het een en ander over cliché's. Goed die moet je vermijden, dat snap ik. Maar dit is niet zo een twee drie gedaan. Ik heb maar weinig schrijfboeken gelezen, dus ik kan niet echt een goed onderbouwde mening geven, maar het lijkt mij dat je veel leert van voorbeelden waarbij uitleg gegeven wordt over sterke en minder sterke punten. Oefeningen hoeven er van mij niet in, dan ga ik liever een cursus doen waarbij ik feedback krijg. Bepaalde basiskennis (kort aangetipt) mag er weer wel in, bijvoorbeeld het gebruik van leestekens (vooral bij dialogen). Tot slot zou de lezer erg geinspireerd moeten raken. Succesverhalen mogen er van mij dus ook in, zodat je het gevoel hebt dat je het boek eigenlijk niet uit wil lezen, maar meteen wil beginnen met schrijven.

Omdat informatie en hulp hier niet te krijgen was heb ik heel veel aan schrijfboeken gehad. Mensen met een betere taal achtergrond door opleiding zullen er misschien minder aan hebben. Vooral het bekend raken met termen en het structureren van een boek is daar goed uit te halen. Beginners fouten (die ik natuurlijk ook maak) staan prima omschreven. Renate Dorestein: Gaf mij veel inspiratie en inzicht in de processen waar de schrijver doorheen gaat. De sfeer van het boek vond ik minder prettig. Jan brokken: Zoek ik nog regelmatig zaken in op. Zeer fijn boek. Alles komt aan bod. Helder en duidelijke voorbeelden. Stepphen King: Heerlijk no nonsens boek dat mij vooraf inspireerde om er flink er tegenaan te gaan. Frey: Was mijn eerste, daardoor toen zeer leerzaam, nu kijk ik er nooit meer in. Wim Daniels: Geweldig leerzaam boek, geeft goed de verschillen aan tussen kinderboeken en de rest. Vol tips en handige wetenswaardigheden. Handboek voor schrijvers: Het naslagwerk als je serieus iets met je schrijven wil gaan doen. Onmisbaar. Renkema: Mijn bijbel voor alles waarbij ik op school niet oplette en dus niet weet. Onmisbaar. Zo dat is mijn mening. Ik hoop dat je er iets mee kunt. :)

Ik heb erg veel geleerd uit de schrijfboeken. Mijn teksten zijn er stukken beter van geworden. Omdat je toch anders gaat kijken naar je eigen teksten. Ik raad het iedereen aan. Ik vond renate echt geweldig! Veel aan gehad en het las ook nog eens lekker weg. (belangrijk!) is denk ik ook leuk voor niet-schrijvers) Tips, tips tips zijn toch het belangrijkst. Daarnaast vond ik het ook leuk te lezen hoe anderen schrijven, hoewel dat heel persoonlijk is. Veel voorbeelden. Ik heb self-editing for fiction writers gelezen, vond ik ook erg goed. (Ik heb even op je site gekeken. Vind je omslag van woekeren erg mooi.) @DeElis: wat vond je minder aan de sfeer van Dorrestein?

Ik heb erg veel schrijfboeken en daar heel veel uit geleerd. Mede door de schrijfboeken in combinatie met veel cursussen ben ik in 4 jaar tijd een 'broodschrijver' geworden. Ik vind dat alles er al wel een beetje is op schrijfgebied. Behalve: goede boeken over schrijven voor kinderen. Daar heb je alleen de boeken van Wim Daniels, die inderdaad goed zijn, maar dat is een erg beperkte keus. (Misschien moet ik er daar zelf nog maar een voor schrijven :nod: ) Dat is het enige dat ik nog aan zou moedigen op de markt. De rest koop ik niet meer, er is al zat. Van allerlei kanten belicht.

Het 'Handboek stijl' van Peter Burger & Jaap de Jong vind ik ook een heel goed boek. Is iets meer gericht op het schrijven van journalistieke stukken, maar elke schrijver heeft er wat aan. Goede voorbeelden, waarbij ze ook stukjes herschrijven om je het idee te geven van hoe het moet. Persoonlijk heb ik niet zoveel met het boek van Renate Dorrestein, zij schrijft heel erg vanuit zichzelf. De boeken van Wim Daniëls heb ik wel wat aan gehad. Echt dingen leren doe je, mijns inziens, door feedback te krijgen op je werk, maar ook door feedback te geven op het werk van anderen. [off topic mode] Ik ben benieuwd naar je beoordeling van 'Ik heb het leven lief' :) [/off topic mode]

Ik ben wel benieuwd naar wat voor schrijvers je in gedachten hebt voor je boek, Gerard. Er zitten nogal wat verschillen in wat beginnende schrijvers en meer gevorderden van een boek verlangen. Toen ik begon, wou ik vooral lezen over stijl, opbouw, perspectief etc. (en daar zijn er al heel veel van en ze overlappen elkaar behoorlijk). Naarmate ik verder kwam, kreeg ik behoefte aan een boek dat dieper inging op teksten zelf. Waarom is het ene verhaal literatuur en het andere niet, waarom boeit het ene wel en het andere niet, wat is dat mysterieuze ongrijpbare dat een boek boven zichzelf doet uitstijgen enz. Het enige boek dat ik daarover kon vinden is De X-files van de literatuur van Arie Storm. Een ander interessant boek op dat gebied is Zo beginnen verhalen van Amos Oz, daarin laat hij zien hoe in een goed begin het hele verhaal al besloten ligt. Van dat soort boeken zou ik er wel meer willen. Het Prozaboek heb ik ook gelezen en vond ik goed omdat het uitgebreid en duidelijk is. Het geheim van de schrijver van Renate Dorrestein vond ik vooral leuk vanwege de herkenbaarheid, maar voor mijn eigen schrijven is het niet erg van belang geweest. Twee andere boeken die ik erg goed vind zijn How to write a damn good novel deel 1 en 2, omdat die de structuur van een roman helder in kaart brengen. Uiteindelijk heb ik meer gehad aan schrijfgroepen en mijn schrijfopleiding dan aan schrijfboeken. Je pikt er altijd wel wat uit op, maar in een groep of een cursus word je sterker met je eigen fouten geconfronteerd en leer je ook beter analyseren dan uit een boek (althans bij mij, anderen ervaren dat vast weer anders). Neemt niet weg dat ik wel benieuwd ben naar je boek. Ik lees nog steeds graag schrijfboeken, al is het alleen maar omdat van lezen over schrijven de schrijflust vanzelf gaat kriebelen, en ik ben altijd benieuwd naar een nieuwe visie.

Ik ben daar nog niet helemaal uit, voor welke schrijvers of in welke vorm. Dit is vooral ter inventarisatie. Ik heb natuurlijk wel bepaalde ideeen, maar daarvoor ga ik eerst wat meer grasduinen in de boeken die hier genoemd worden en die er nog meer zijn. In ieder geval iedereen hartelijk dank voor zijn/haar reactie!

@DeEllis - Leuk dat je dat zo duidelijk poseert. Ik ben er niet zo zeker van of je schrijven kan leren. Je kunt leren paardrijden. In mijn optiek erop blijven zitten, je kunt leren vliegen, maar de beste piloten zijn zij die het van nature doen. De methodiek van schrijven kun je wellicht aanleren maar dat is nooit een garantie voor succes.

Ik kan Droomdebuut van Droomdebuut.nl echt aanraden. Het is een boek, eerder een bookazine met interviews van verschillende mensen uit het boekenvak. Van een dichter tot Paul Sebes tot de oprichtster van Tenpages.com tot een kinderboekenschrijver en noem het maar op. Zeer boeiend, vol tips, ervaringen en eyeopeners. Ik was aangenaam verrast.