Tegenwoordige of verleden tijd?

Medusa, kijk in je boekenkast. De meeste boeken en verhalen zijn in de VT geschreven.

Ik stel me op het standpunt dat elk verhaal om een "tijd" vraagt. Er zijn verhalen die in TT gewoon veel sterker zijn dan als je ze in VT schrijft. Mijn collega Ben Woo is meen ik met een verhaal bezig (of was bezig) waar het volgens mij niet anders kan dan TT. Ik doe dat ook. VT of TT?Het is echt wat het verhaal vraagt.

Ik zie niet in hoe VT nadelig zou kunnen zijn...?

Dank u, jullie zijn schatjes

Tegenwoordige tijd wordt vaak in kinderboeken (3-7 jaar) gebruikt.

Tegenwoordige tijd past ook in meer verhalende boeken. Het wekt de indruk van nabijheid.

Leo

Inhakend op de vraag:

Kan je, als je in TT schrijft, de flasbacks in VT schrijven? Of moet dat dan ook in TT?

groet Carla

Flash-backs gaan over iets in het verleden. Dus wat mij betreft VT.

Lang geleden heb ik eens in een TT verhaal de flashbacks als dagboekfragmenten verwerkt, ook in TT. Dat gaf precies het vervreemdende effect wat ik zocht.

Ik koos overigens voor TT in het hoofdverhaal omdat het onderwerp nogal tam was, en de lengte beperkt. Door in de TT te schrijven kan je de tekst wat actiever of, zo je wilt, directer maken. En omdat je verplicht bent dicht bij je onderwerp te blijven helpt dat bij het beperken van de lengte.

Zolang het de lezer maar duidelijk waar hij de betreffende passage moet plaatsen in het tijdverloop van het verhaal, maakt het niet uit in welke tijd je het schrijft. Het kan juist mooi zijn om de flashbacks ook in TT te schrijven. TT beleeft de lezer directer dan VT.

Is er hier iemand die de voorkeur geeft aan VT bij het schrijven, zoals ik?

Ja, ik...

Ik vind zowel VT als TT prettig, het hangt helemaal van het verhaal af. De ene keer werkt VT voor mij beter, de andere keer TT.

Ook ik kies afhankelijk van het verhaal voor TT of VT. Voor langere verhalen heeft VT echter mijn voorkeur.

Set

Ik schrijf het liefst in TT.
Als ik in VT ga schrijven, krijgt mijn verhaal meteen zo'n Libelle-stijl gehalte.
Daar moet ik nog verder op studeren, om dat te vermijden.
Als ik lees, maakt het mij niet zo uit. Al komen TT-verhalen frisser op me over.

Ja ik dus, waarom weet ik niet maar schrijven in de TT klinkt me echt niet in de oren!

Ik schreef eerst alleen in VT. Als ik een poging waagde aan TT stonden de tijden door elkaar op een verkeerde manier.
Maar ik probeer nu met korte verhalen ook steeds vaker in TT te schrijven.
Toch, VT vind ik wel mooier. Bij lange verhalen zal ik niet zo snel in TT gaan schrijven.

Als je in TT schrijft, kun je flashbacks in VT schrijven, maar ook in TT. Sterker nog, eens heb ik een verhaal in VT geschreven, maar de flashbacks in TT. Dat gaf een heel apart effect (hoewel ik over het verhaal als geheel niet tevreden was). Ik wil dat zeker nog een keer proberen.

Korte verhalen schrijf ik zowel in TT als in VT, maar een roman zou ik niet in TT kunnen schrijven, geloof ik. Dat komt waarschijnlijk omdat een roman (de mijne in ieder geval) zich over een langere tijd afspeelt dan een kort verhaal.

Alexa schrijft: "Het kan juist mooi zijn om de flashbacks ook in TT te schrijven."

En ik dacht dat ik alles al gedaan had in mijn leven... :lol:

Ik wil graag het experiment van Marlies een keertje uitproberen, een verhaal in VT en de flashbacks in TT. Ik denk dat dat heel spannend kan werken, omdat je de flashbacks dan veel meer naar voren haalt in het verhaal.

Dit klinkt erg interessant maar ik kan mij op dit moment geen enkel boek voor de geest halen waar dit in zit... Heel boeiend dit! Ik moet bekennen dat ik geen enkel idee heb wat de kracht van dit effect is.

Ik geloof ook niet dat ik het ooit in een boek gezien heb, maar wel in een kort verhaal. Als ik me nu maar kon herinneren welk ... :roll:

Eh Marlies, als het een verhaal van jezelf is dan hoor ik getrommel op een Afrikaanse steppe en in de verte gebrul van een leeuw :wink:

Ik ben net klaar in het boek Vorst van Roy Jacobsen. Hij wisselt zomaar van VT naar TT, om dan in diezelfde alinea weer naar VT over te stappen. Ik vond het wonderlijk maar niet hinderlijk. De TT gaf meestal aan dat er iets te gebeuren stond, dat de hoofdpersoon weer en besluit genomen had dat gevolgen had voor de rest van het verhaal.
Overigens staan er in dit boek wel meer dingen die mijn redacteur met samengeknepen lippen en gefronste wenkbrauwen zou afkeuren :wink: .
Maar zoals gezegd, ik vond het niet hinderlijk. Het gaf een persoonlijk tintje aan het boek. Net even anders dan anders. Beslist geen eenheidsworst.

Marlies,

Ik bedoelde "de Leeuwenkuil"

Aha! Had ik kunnen weten, hè?

Ik zal mijn verhaal opdiepen en nog eens bekijken, maar voorzover ik me herinner was ik er niet tevreden over, behalve met de tijden, dan. Misschien kan ik het opkalifateren en het dan in de leeuwenkuil gooien.

Leeuwenkuil of geen leeuwenkuil, ik vind het feit dat je zoiets gedaan hebt, vanuit technisch oogpunt, gewoon heel interessant. Heel boeiend!