Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#566 In het Zuiden

9 juli 2025 - 19:57

Het voelt grauw en grijs hier in de Oostelijke Mijnstreek.
Hoogzomer in heel Nederland, maar hier oogt de hemel vaalblauw. De aderen van het leven zijn dichtgeslibd na het sluiten van de mijnen. 
Alles is hier traag en hopeloos, ook op het busstation. 
Uitgebluste chauffeurs met buiken die over de broekriem hangen, sloffen naar de kantine. Bij de meesten lijkt de sigaret een onafscheidelijke metgezel. Alsof ze in ieder geval de traditie van een longaandoening willen voortzetten. Trots zal daarbij geen rol spelen. Het oogt eerder als het berusten in verslagenheid.

De heroïnejunks die het beeld in de jaren zeventig en tachtig beheersten, zijn verdwenen. De stationstunnel waarin ze verbleven, is dichtgegooid. Gesloopt. De verslaving in de berusting aan het lot en zijn kuren woekert voort.
Aan de stadsgrenzen staan borden met daarop de lege lokale wederzijde begroeting die alles bezweert:
'Enne? '
'Ook enne.' 
Men etaleert de nietszeggendheid als een wapenspreuk zonder te beseffen dat die alleen op de grafsteen hoort van iemand die nooit ook maar een poging heeft ondernomen om het leven in eigen hand te nemen.
Ik voel de schaduw weer van het zwaar drukkend juk van de kerk en de Staatsmijnen die decennialang hebben geheerst.

Niet voor niets werden de wijken die voor de mijnwerkers waren gebouwd koloniën genoemd. Alles was er, zolang men zich maar als slaven voegde naar het gezag en bereid was ondergronds te gaan.
Niet voor niets heette een gemeenschapshuis Patronaat.
Nu zijn ze verweesd hier. Net als ik. Ik verloor mijn vader aan de mijn, mijn moeder aan de drugs.

'Ja?' antwoord ik na het lichte gezoem.
'Groen licht. Hij zat achter de ripdeal. Hij moet eraan. Morgen.'
'OK.'
Mijn blik valt daarna even op de graffiti van een madonna die een hele gevel bestrijkt.
Tijd genoeg voor koffie en daarna een pilsje. Eén. Of misschien twee, uit weemoed.

'Enne?' klinkt de vraag aan de andere kant van de bar.
'Ook enne,' antwoord ik zangerig om niet op te vallen.
Dat laatste is kansloos; verslagenen in versleten joggingbroeken druipen binnen terwijl de avond valt. Trots en decorum in een stad die ooit het hoogste gehalte aan bontjassen van het land herbergde, zijn nu onbekende termen. 

Morgen zal ik afrekenen met Jean die ook maar één uitweg zag uit de troosteloosheid, maar zich op ons terrein begaf.
Ik steek mijn vinger op en wijs daarna naar de tapkraan.

Lid sinds

4 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
10 juli 2025 - 11:26

 

Goed sfeerbeeld! Ook een fascinerend stukje geschiedenis, de mijnbouw in Limburg en de sluiting van de mijnen - met alle gevolgen van dien. Het verhaal schetst een goed beeld van het verval, de armoede, de verslagenheid.

Het voelt wel als twee verhalen eigenlijk: eerst een algemeen schetsbeeld van de regio, en daarna gaat het vrij plots over een ripdeal en een moord. Volgens mij kan je dat vrij makkelijk oplossen door aan het begin van het verhaal iets meer weg te geven. Iets in de trant hiervan kan al wonderen doen: Ik kom hier niet graag, in de oostelijke mijnstreek. Het voelt grijs en grauw, maar ik heb nou eenmaal een taak. Een ellendige taak, waar die grauwe grijsheid eigenlijk wel goed bij past. Ik lach even en kijk om me heen.

En als je dan helemaal de geschiedenis impact wil laten hebben op je verhaal: laat de hoofdpersoon een kind/kleinkind zijn van een oude mijnarbeider. Desnoods van en een heroïneverslaafde - of beide.

 

Lid sinds

2 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
10 juli 2025 - 12:44

Mooi hoe je de sombere, grimmige sfeer neerzet. Las ik graag.

 

Deze zin

Als je met je auto de stad binnenrijdt zie je borden met de lege wederzijde begroeting die hier alles bezweert:

haalde me heel even uit het verhaal. Waarom niet "wanneer ik met de auto de stad binnenrijd, zie ik..."

Graag gelezen voor de rest. :)

 

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
10 juli 2025 - 14:11

Dag Rik,

Dank voor je feedback.
Ik heb een paar kleine wijzigingen aangebracht waardoor mijn vaste alter ego onderdeel wordt van de geschiedenis. Wel geinig, want vanaf nu heeft hij dus een achtergrond en een familiegeschiedenis.
Dank ook voor de opdracht.

 

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
10 juli 2025 - 14:15

Dank voor je reactie bvdc25.
Waarom niet "wanneer ik met de auto de stad binnenrijd, zie ik..." 
Mij leek dat minder passend omdat mijn alter ego voor de afwisseling gebruik maakt van het openbaar vervoer. Ik heb het wel aangepast.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
10 juli 2025 - 15:22

Bedankt voor je reactie Job.
Knap dat je je alter ego een plek in je verhaal hebt kunnen geven. 
Eerlijk gezegd, maakt het centraal stellen van het alter ego het net makkelijker voor mij.
Bij iedere opdracht heb ik een vast uitgangspunt. Als hij erin past, is het snel gepiept.
Ik besef wel dat die telefoontjes wat cliché gaan worden ;-( 
 

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 juli 2025 - 15:40

Goed verhaal, Angus. Zou het begin van een thriller kunnen zijn. Graag gelezen.

Dat laatste is kansloos. Want verslagenen in versleten joggingbroeken druipen binnen terwijl de avond valt. --> Mooier vind ik het als je "want" verandert in een puntkomma. Een woord als want voegt weinig toe. 
Dat laatste is kansloos; verslagenen in versleten joggingbroeken druipen binnen terwijl de avond valt.

Lid sinds

14 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 juli 2025 - 11:31

Ha Angus,
Je schept treffende beelden. 
Prachtig dit: Bij de meesten lijkt de sigaret een onafscheidelijke metgezel. Alsof ze in ieder geval de traditie van een longaandoening willen voortzetten. Trots zal daarbij geen rol spelen. Het oogt eerder op het berusten in verslagenheid.
Ik zou kiezen voor: verbleven: dichtgegooid. 
Je gebruikt vrij vaak het woord berusting achter elkaar, misschien is dat te vermijden. Treffend dat enne, het plaatst het onlosmakelijk in Limburg. 

De zin over het etaleren vind ik net iets te zwaar aangezet naar mijn smaak, wellicht door het woord wapenspreuk. 

Ik zou bij het lichte gezoem toch nog even de telefoon benoemen of het gezoem door het directere telefoon vervangen. 
 

Lid sinds

4 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
11 juli 2025 - 16:48

Favorieten: De grauwe sfeer doet me denken aan de film grand central.

De zinnen lopen vloeiend, geen enkele zin die stoort. Het klinkt lekker. (dit is ook in andere verhalen, maar nu valt het mij op)

Minder fan: Het enne-gedoe is wat omslachtig en onduidelijk uitgelegd. 'zonder te beseffen dat die alleen op de grafsteen hoort van iemand die nooit ook maar een poging heeft ondernomen om... ' daarin raak je mij kwijt. Dat het terug komt in het gesprek aan de bar is vermakelijk, maar tegelijkertijd ook storend vanwege die grafsteen-zin.

Om de huurmoordenaar Angus het verhaal in te brengen is altijd een goede hulp. Maar misschien ook onnodig. De setting is eigenlijk het mooiste stuk en Jean is eigenlijk weinig interessant. Misschien is het hier een gemiste kans dat de historie van het bekende karakter Angus niet is uitgediept.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
11 juli 2025 - 16:58

Bedankt voor je reactie Emmy.
Wellicht sla je teksten op. Dat berusten en berusting viel me zelf ook op. Dat heb ik gisteren gewijzigd. Maar goed dat je het benoemt.

Ik zou kiezen voor: verbleven: dichtgegooid.  
Kan ik me iets bij voorstellen. Maar toch; ik laat het zo.
Ik zou dan trouwens eerder een vraagteken zetten achter verbleven.

De zin over het etaleren vind ik net iets te zwaar aangezet naar mijn smaak, wellicht door het woord wapenspreuk. 
Treffend dat enne, het plaatst het onlosmakelijk in Limburg. 

Maar het is echt zo. Het staat daar onder minstens één plaatsnaambord als je de stad binnenrijdt. De stad etaleert die begroeting echt. En het is ook echt een wederzijdse begroeting die je daar dagelijks kunt horen. Dat je weet: Hier gebeurt niets. 

Ik zou bij het lichte gezoem toch nog even de telefoon benoemen of het gezoem door het directere telefoon vervangen.
Nee, iedereen begrijpt, denk ik dat de telefoon overgaat. Jij ook toch?

Trots zal daarbij geen rol spelen. Het oogt eerder op het berusten in verslagenheid. 
Dank voor het aanhalen, maar dat heb ik wel snel aangepast. Daar moet als staan.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
11 juli 2025 - 17:30

Hey Tinus,

Dank voor je reactie.
Favorieten: De grauwe sfeer doet me denken aan de film grand central.
Dat doet me deugd, want ik streef ernaar om beelden en een sfeer op te roepen. De film ken ik niet, maar ik vind het mooi meegenomen om te lezen dat de 400 woorden een associatie met beelden en sfeer bij je oproepen.

Dan naar het enne-gedoe.
Het is wat het is Tinus. Het is daar echt een standaard (naar mijn idee) wederzijdse nietszeggende groet. En die geeft precies (naar mijn idee) aan waar het daar misloopt. Er gebeurt niets. Er zit geen peper in de reet. Het leven is doods. Geen ambitie, geen drive, geen trots. 
Verklaarbaar omdat ze daar tientallen jaren aan de leiband hebben gelopen van de kerk en de mijnen. Initiatief was nooit gewenst.

Misschien is het hier een gemiste kans dat de historie van het bekende karakter Angus niet is uitgediept.
Daarvoor zijn 400 woorden te weinig.
In ieder geval is nu duidelijk dat de vader een mijnwerker was die zijn leven in de mijnen heeft gelaten en zijn moeder aan de drugs is geraakt. Dus een tipje van de sluier is opgelicht.
Wordt vervolgd ;-)






 

Lid sinds

4 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
11 juli 2025 - 18:10

Dan naar het enne-gedoe.

Het is wat het is Tinus. Het is daar echt een standaard (naar mijn idee) wederzijdse nietszeggende groet. En die geeft precies (naar mijn idee) aan waar het daar misloopt. Er gebeurt niets. Er zit geen peper in de reet. Het leven is doods. Geen ambitie, geen drive, geen trots. 

Verklaarbaar omdat ze daar tientallen jaren aan de leiband hebben gelopen van de kerk en de mijnen. Initiatief was nooit gewenst.

Ik begrijp dit nu beter. Het stukje met 'dat die alleen op de grafsteen hoort van iemand die ... ' maakte het wat cryptisch (pun nonintended). Op zich is die beschrijving heel mooi, maar zou er een duidelijker accent aan kunnen worden gegeven.

Dot stuk 

Er gebeurt niets. Er zit geen peper in de reet. Het leven is doods. Geen ambitie, geen drive, geen trots. .

daar zit meer peper in dan

de grafsteen hoort van iemand die nooit ook maar een poging heeft ondernomen om het leven in eigen hand te nemen.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
11 juli 2025 - 19:16

Over cryptisch Tinus.
Zo lezen jouw reacties voor mij ook vaker. Soms begrijp ik wat je bedoelt, nu niet.

Lid sinds

4 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
11 juli 2025 - 19:57

Ik bedoelde dat het eerste stuk sterker klinkt dan het tweede stuk. Minder zoals mijn cryptische stukjes.

Misschien is cryptisch overigens niet opzich verkeerd. Maar het kan lastig zijn op de verkeerde plaatsen. 

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
11 juli 2025 - 20:18

Met alle respect Tinus.
Ook hier kan ik geen chocola van maken.
Neem eens de tijd en rust om te formuleren wat je echt kwijt wil.