Mooi hoe je de tegenstelling schetst tussen de man overdag en de man na werktijd. Het doet me denken aan het tv programma Jambers, ik hoor ook zo de voice-over erbij.

Voor mij blijft het nog wat te beschrijvend, waardoor het tweede gedeelte eenzelfde dynamiek als het eerste heeft. Deel 1 past op en top bij het saaie kantoorleven. Alle saai- en eentonigheid spat er vanaf. Voor mij zelfs wat aan de lange kant. In deel 2 blijft je verteltrant bijna hetzelfde. Ik zou zoeken naar wat interactie tussen bendeleden, zodat je met dialoog kunt spelen. Dat geeft wat meer vaart en zo trek je mij als lezer er meer bij. Nu blijf ik op afstand en dat is jammer, omdat het een goed idee en eerste helft heeft, dat scherper tegenover elkaar gezet mag worden. Maar, dat is slechts mijn idee.

Verder nog even stofkammen op wat schrijffoutjes.

Kortom: Mooi verhaal, maar er zit nog meer in naar mijn gevoel.   

Commentaar Marc (Hostwriters):

Van een opsommende droogstoppeligheid (niet gespeend van enige humor) naar een potige, verhelderende apotheose.

Jean, de ietwat sullige pantoffelheld van dit verhaal, lijkt op het eerste gezicht best wel tevreden met zijn duffe baan, zijn onbereikbare liefde en zijn fantasieloze outfit. Hoe hij dat volhoudt, de tevreden grijze muis blijven onderaan de hiërarchische sport van het anonieme bedrijfsleven, wordt duidelijk in het tweede gedeelte van dit merkwaardige verhaal.
De aankondiging begint met een geprononceerde ‘Maar …’, van een tegenstelling gesproken. Diezelfde Jean, de saaie bureaucraat, is een plichtbewuste knieënverbrijzelaar in zijn vrije uurtjes.

Het lijkt erop dat hij zijn 9 to 5 frustraties botviert in zijn alter ego. Blijkbaar is zijn brullende motor de willige substituut van de onbereikbare rosse op zijn dagelijkse werk. Soloseks als motor voor de ruige, onherkenbare en schrik inboezemende b(r)ullebak die hij wordt. Best wel ontluisterend en wie weet niet eens zo ver bezijden de waarheid.

Goed gevonden. Een licht anarchistische vertelling verpakt als een keurig verteld verhaal, het werkt wonderwel.

Even zeggen dat ik aangenaam verrast ben door de inzendingen. De creativiteit en fantasie hebben duidelijk niet te lijden onder de toch wel pittige opdracht 😉

Mooi verteld in simpele, krachtige bewoordingen. De overgang van assistent draaitabellen naar biker voelde wel abrupt.
Misschien wat voorafschaduwing in het eerste deel verwerken?

Graag gelezen!

Kleine zeur: tweede wereldoorlog --> Tweede Wereldoorlog

Hoi Taco, ik heb genoten van je verhaal. Vlot geschreven. Ik haakte een beetje op al die afdelingen. Afdeling dit, afdeling zus, afdeling zo. In sommige gevallen kun je "afdeling" gewoon weglaten.

Verder met plezier gelezen. Mooie tegenstelling.

... van de afdeling Statistiek. Zij verzorgen het narekenen van de cijfers die de afdeling Doorboeken levert. --> hier zou je bijv kunnen schrijven: ... die Doorboeken levert. Volgens mij is het dan ook duidelijk dat je de afdeling bedoelt.

Afdelingskoffie kan ook gewoon koffie zijn. Scheelt weer een afdeling.

Corine is het liefje van hoofd afdeling Tegenboekingen. ---> dit zou naar mijn idee ook Hoofd Tegenboekingen kunnen zijn.

om half negen in klokt. ---> inklokt

Tweede Wereldoorlog is al genoemd, zie ik.

vice president, solo seks --> aan elkaar

Taco, met een brede grijns op mijn gezicht gelezen. Tot mijn schande had ik sympathie voor de Hell Riders. Het moet niet bonter worden. Ook goed geschreven.

Taco, wil je me een plezier doen? Wil je Jean van de Hell Riders nooit attenderen op mijn peeskamer in mijn garage?

Ha Taco, bericht van Mili (Hostwriters)

Het is even puzzelen voor je, mijn opmerkingen zie je tussen aanhalingstekens in je originele tekst. Anders moest ik oneindig blijven kopiëren. En een andere kleur wordt hier niet overgenomen. 

Overdag is Jean tweede assistent draaitabellen van de afdeling Statistiek. Zij verzorgen (men verzorgt er > ‘zij’ kan niet naar de afdeling verwijzen) het narekenen van de cijfers die de afdeling Doorboeken levert (aflevert/aanlevert?). Belangrijk werk vind (vindt) Jean het. En leuk ook. Een mooie draaitabel die feilloos de verschillen uit doorboekingen haalt, daar kan niks (niets is mooier) tegenop. Laatst had hij de cijfers van zuivelhandel “Butter & Cheese” doorgedraaid – dit vind (vindt/of eerder vond/de zin staat in de vt)Jean een leuke woordspeling – en vijf fouten gevonden. Vijf! Daar kan hij weken op teren. Daar gaat hij voor naar zijn werk. Dat zijn de draaitabellen waardoor hij ooit eerste assistent gaat worden. Reken maar!

En Corine, daar gaat hij ook voor naar zijn werk. Iedere dag om vijf voor half elf, wanneer het zijn beurt is om de afdelingskoffie te halen, ziet hij Corine bij de automaat. Rood haar, groene ogen en een lichaam waar Jean onrustige gedachten van krijgt. Soms heeft hij het geluk te zien hoe ze bukt om het bekertje uit de automaat te halen. Dat zijn beelden die hij meeneemt naar het toilet om er dan nog even een paar minuten intens aan te denken.

Helaas voor Jean is solo seks (soloseks > 1 woord) het hoogst haalbare. Corine is het liefje van hoofd afdeling Tegenboekingen. Daar kan hij niet tegenop. Ze zal altijd onbereikbaar blijven voor hem.

Iedere dag verloopt in een vast patroon. Om kwart voor zeven gaat de wekker. Hij scheert zich onder de douche, lekker efficiënt – net als zijn draaitabellen. Trekt kleren aan die hij de vorige avond (de avond ervoor) heeft klaar gelegd (klaargelegd > 1 woord). Bruine broek, beige overhemd, dito stropdas. Hij koopt zijn kleding met vijf stuks tegelijk. Wel zo makkelijk. Daarna ontbijten, voor de lunch twee boterhammen (met) kaas (klaarmaken) en om tien over acht op de fiets zodat hij precies om half negen in klokt (inklokt > 1 woord). Na het werk fietst hij langs Chinees Restaurant ‘De Lange Muur’ (consequent of enkele of dubbele aanhalingstekens aanhouden) voor een Babi Pangang (behoeft geen hoofdletters) met nasi. Soms staat het al klaar voor hem.

Maar (kan weg) ’s avonds, wanneer de straatverlichting aangaat, wordt hij Jean 'De Timmerman', vice president (vicepresident > 1 woord) van de Hell Riders. Dan trekt hij zijn zwart (zwarte) leren pak aan, zware bergschoenen en een leren jasje met daarop de colors (kleuren/Engels detoneert hier) van de Hell Riders. Op de voorkant (staat) zijn bijnaam met daaronder zes doodskruisjes. Men fluistert dat die afgekeken zijn van de jachtvliegers uit de tweede wereldoorlog (Tweede Wereldoorlog of WO II), maar niemand weet precies waar ze voor staan. Na een flinke scheut aftershave – Brut (Men?) – stapt hij op zijn Harley Davidson Low Rider S en scheurt naar het clubhuis. Stoplichten en andere futiele verkeersregels tellen (gelden?) niet voor hem. De politie kijkt een andere kant op, hun gezin is ze meer waard.

De Hell Riders worden in verband gebracht met zware misdaden. Getuigen en slachtoffers zwijgen of verdwijnen. De media noemt hen de werkelijke macht van Amsterdam en vraagt (vragen > media is mv) zich af wanneer justitie ingrijpt.

Bij de Hell Riders heeft iedereen zo zijn werkzaamheden. Georganiseerd in afdelingen zoals Bedreigen, Incasso en Prostitutie. De afdeling Opgeruimd Staat Netjes is alleen weggelegd voor de hardste, trouwste leden. Net als Inlichtingen, dat is zijn afdeling. Sinds hij de klauwhamer methode (klauwhamermethode > 1 woord) heeft uitgevonden (komma) is hij degene die daar (‘daar’ weglaten, onnodig) de lakens uitdeelt.

Vannacht gaat Jean iemand ondervragen die meer schijnt te weten over Mocro’s die in West proberen binnen te komen. Fluitend pakt hij hamer en beitels. Hij heeft er zin in.

***

Je doorgetrokken laconieke/onderkoelde toon, of Jean nu cijfermatig overdags of bloederig 's nachts bezig is, vond ik heel prettig lezen. Je kunt je tekst wel  verlevendigen met enige dialoog. Een snedige opmerking tegen Corine, een blozend antwoord, een schurende ontmoeting met iemand van Bedreiging, een geluidje zoals het trekken van messen.

Ook jij, hartelijk dank voor je inzending!

Prachtig verhaal! Met plezier gelezen!

Heerlijk verhaal!

Dit maakt je verhaal voor #400 nog spannender! :-)